Ginczanka w wierszu, a recenzja książki wspomnieniowej m.in. o poetce - już na FB. #kurzojady #zuzannaginczanka #madroscjakrozkosz

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Cze 24, 2018 o 6:12 PDT

Dzień Ojca. Adam Zagajewski w zbiorze "Niewidzialna ręka" zamieścił dramatyczny tryptyk poświęcony tracącemu pamięć ojcu. Na Kurzojadach monolog syna skierowany do powoli odchidzącego Ojca. Lubię ten wiersz jakkolwiek to lubienie brzmi. #kurzojady #adamzagajewski #niewidzialnaręka #poezja

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Cze 23, 2018 o 8:57 PDT

Miłosz Biedrzycki o tym, co może się przydarzyć w czerwcu. Z antologii "znowu pragnę ciemnej miłości" Joanny Lech, wydanej przez WAB. #kurzojady #miloszbiedrzycki #joannalech #wab #znowupragneciemnejmilosci #poezja #poetry

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Cze 23, 2018 o 12:29 PDT

“Po trudnym egzaminie przyjęto do szkoły sto dwadzieścia uczennic, piękne Żydówki z całej Polski”. Gdybyście nie wiedziały i nie wiedzieli o jakiej szkole mowa, to podpowiem - pielęgniarstwa. To oczywiście lapsus językowy - autorka miała zapewne na myśli, że wszystkie Żydówki były pięknymi ludźmi, ale wyszło trochę niezdarnie. Niestety niezdarna jest cała książka Marii Stauber - rozumiem dobre intencje, piękno wspomnień, jestem wyrozumiały wobec męczącej odrobinę formy (jakby rozmowa narratora z główną bohaterką, do której zwraca się “Ty, Lusiu” przeplatana z reportażem historycznym), ale...

Mam trzydzieści dwa lata. Kupiłem sobie. Nieprzymuszany. Kocham Cię Socha! #kurzojady #drzewa #piotrsocha #wojciechgrajkowski #dwiesiostry

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Cze 22, 2018 o 8:49 PDT

Czekaliśmy na ten tytuł. Marcin Wróbel przełożył, a my chetnie poczytamy o tym, dlaczego bluzgać czasem jest zdrowo. #kurzojady #bluzgahzdrowo #emmabyrne #buchmann #marcinwróbel #dziwnrksiążki

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Cze 21, 2018 o 2:57 PDT

Mamy dzisiaj dla Was fragment powieści Meral Kureyshi, "Słonie w ogrodzie" (tłum. Urszula Poprawska). Główna bohaterka i jej rodzina uciekli z Kosowa do Szwajcarii, gdzie wiodą los typowy dla uchodźczych rodzin. Czyli tragiczny. Młoda dziewczyna próbuje oswoić rzeczywistość, ale ta jest niechętna muzułmańskiej dziewczynce z biednej rodziny, do tego jeżdżącej brzydkim, pomarańczowy rowerkiem. Historia o tym,,jak stać się  posiadaczką pomarańczowego roweru to gorzka opowieść o codzienności imigrackich dzieci. Bardzo polecamy.

---

List, który miał zmienić naszą przyszłość, nadszedł w końcu maja...

"Gdzie Klu Klux Klan nie szukaj..." brawurowe czytanie performatywne reportażu Katarzyny Surmiak-Domańskiej. #kurzojady #katarzynasurmiakdomańska #czarne #maltafestival2018 #cozamiastmeczu

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Cze 19, 2018 o 8:19 PDT

Rozbudowana, epickich rozmiarów metafora, w której udanie połączono polski smutek średniego kapitalizmu i surrealistyczną przypowieść o samotności. “Pan Żarówka” to opowieść o chłopcu, który ma tylko trzy druciki, ojca-naleśnika, matkę też walniętą, a szkołę, jak to szkołę - silniejszy zawsze zje ci śniadanie. Nie mogę się zdecydować w ocenie tego komiksu - z jednej strony Wojtek Wawszczyk zrobił coś wielkiego w skali i opowiedział naprawdę mądrą, wzruszającą i wciągającą opowieść, do tego z użyciem różnorodnych metod wizualnych i zabaw komiksową formą, z drugiej jest to bardzo proste w...

Tomasz Zysk i Jan Skuratowicz napisali, a Karolina Ostrowska zilustrowała kuriozalną książkę “Dwór dla dzieci”. Jest to opowieść o małej, dzielnej myszce, Jasiu Ogonku, który “skończywszy trzy miesiące, uznał, że jest już na tyle dorosły, iż powinien wyprowadzić się z domu”. Jaś Ogonek chce do wielkiego świata i tym sposobem trafia…. do polskiego dworku, w którym jedno skrzydło należy do Pana (akurat to z biblioteką), a drugie do Pani (przypadkiem jest tam buduarek i pokój dzieci). Wraz z Jasiem Ogonkiem poznajemy kolejne miejsca w dworze, a naszymi przewodnikami są: niedźwiedź, którego...