Czy jak “za pieniądze” to zawsze pozytywnie? Takie pytanie zadała tu kilka tygodni temu jedna z czytelniczek. Odpowiedź jest oczywista: nie. Ale to “nie” wcale nie tak proste, jak się wydaje. Wydawcy - przeważnie - dbają o to, by do “komercyjnego” pisania proponować mi książki warte lektury. Sam też dbam o to, by nie decydować się na współpracę, gdy wyczuwam nosem książkę kiepską. A nosa do tego mam ćwiczonego jak świnia do szukania trufli. Żadna to przyjemność czytać kiepską książkę, a jeszcze mniejsza później ją opisywać, choć i w krytycznej recenzji bywają momenty przyjemne. Jak...

Tako rzecze jury Nagrody im. Kapuścińskiego. Gratuluje i trzymam kciuki za Karolinę Sulej. Bardzo mi brakuje w tym zestawie "Kajś" Zbyszka Rokity, bardzo.

Kolejna książka, na której lekturę was namawiam, za co z góry przepraszam, ale jakoś tak się złożyło, że ostatnio czytam tylko dobre książki. Niech was nie zwiedzie okładka tej książki - za tropikalną roślinnością skrywa się wielka powieść historyczna, pełna emocji, skomplikowanych wyborów, zaskakujących postaci, do tego bardzo sprawnie napisana. I choć “Miss Birmy” (tłum. Jolanta Kozak) momentami zbyt łzawo traktuje romansowe wątki, to jest lekturą, na którą zdecydowanie warto poświęcić kilka wieczorów. Główną zaletą “Miss Birmy”, jeśli tak można o książce napisać, jest główny wątek...

Zostaliśmy zasypani książkami. Wydawcom coś się pomyliło i w październiku postanowili sprawdzić nasze zdolności czytelnicze i zasobność portfeli. Mam wrażenie, że taką nadprodukcją wydawcy działają na szkodę swoich autorów i autorek. Żeby jednak nie narzekać zbyt długo, to w tym tygodniu będę doczytywał "Człowieka, który znał mowe węży" (tłum. Anna Michalczuk-Podlecki), na blogu i FB znajdziecie recenzję thrillera Oyinki Braithwaite, "Moja siostra morduje seryjnie" (tłum. Maciejka Mazan), a w najbliższych dniach napisze wam dlaczego musicie przeczytać "Moją znikającą połowę" Brit Bennett...

Protesty są ważne, ale na spacer i lekturę zawsze znajdzie się czas. Czytam "Miss Birmy" Charmaine Craig (tłum. Jolanta Kozak), książkę której okładka nie do końca zachęca i zdaje się ukrywać poważną i przejmującą sagę rodzinną, jaką znajdziecie w tej powieści. Prezentuję się w rynsztunku autopromocyjnym, bo od Agnieszki B. dostałem czapke i maske z własnym logo! Za prezent dziękuję, ale z wrodzonej skromności będę używał z ostrożnością. #zdaniemszota #charmainecraig #jolantakozak #mando #piesektajfun #niedzielnychill

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Paź 25, 2020 o 7:14 PDT

Czytelniczy tydzień. Pytacie - jak udaje ci się to wszystko przeczytać? Po pierwsze plan. Co tydzień układam stosik na nowy tydzień i lepiej lub gorzej udaje się go zrealizować. W tym tygodniu czytam "Małe Grozy" Staniszewskiego, bo to świetny debiut a trochę pominięty przez literacka internetosferę; już kończę Statovciego i mam sporo wątpliwości, choć książka jest ciekawa i dobrze chwilami napisana, to pewne rzeczy nie dają mi spokoju; "Miss Birmy" i "Człowiek, który znał mowę węży" to wybory spoza najbardziej promowanych tytułów miesiąca, bo na nie przyjdzie jeszcze czas. Jakie macie...

Maja Wolny w "Pociągu do Tybetu" pisze: "Demograficzne problemy Rosji pogłębia fakt, że w kraju Putina rodzi się coraz mniej dzieci" Dowody? "Jadę już prawie dobę [pociągiem], a za oknem ani razu nie widziałam nikogo młodego. Nawet przydomowe zwierzęta wydają się stare, chude i pomarszczone, jakby powoli traciły siły". xD

Pomocy! Muszę przeczytać przynajmniej dwa tytuły z kategorii "Y z X" (lub wariancje tego schematu), gdzie X oznacza obóz Zagłady lub równie parszywe miejsce. Co "polecacie"? Jakie macie pytania do autorów takich dzieł i ich wydawców? Co was w tym irytuje, ale też czy jednak znajdujecie w nich coś wartościowego?

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Sie 31, 2020 o 8:55 PDT