Też tak macie, że musicie przeczytać każdy napoczęty kryminał do końca, nawet jeśli po drodze już się trochę męczycie? Mam nadzieję na wspólnotę losów z Państwem, bo ja tak mam. Po prostu nie umiem inaczej, dlatego przeważnie nie sięgam po ten gatunek literacki - na jednej z półek stoi u mnie cały rząd kryminałów Agaty Christie przypominając mi o pewnym szalonym styczniu, w którym to przeczytałem 30 jej książek. Jedną dziennie.

Anna Kańtoch, autorka znana raczej z pisania fantastyki od jakiegoś czasu wprawia się w kryminał i po lekturze jej najnowszej książki można powiedzieć dwie rzeczy -...

Wojciech Szot: Gratuluję Nagrody Nike od czytelników i czytelniczek. Twoja książka święci sukcesy, została dobrze przyjęta też przez krytykę, co nieczęsto idzie w parze z czytelniczym sukcesem. Ale w naszej rozmowie chciałbym wrócić do początku. Jak trafiłaś na Toby’ego Obeda?

Joanna Gierak-Onoszko: Rzeczywiście, to ogromna radość. Tak samo nominacja do Odkryć Empiku to mocny sygnał, że książka została przez rynek zauważona. Odbierając Nike Czytelników powiedziałam, że przychylne recenzje, nominacje i laudacje to dla autora wielkie szczęście, ale trafić do serc czytelników to dopiero ogromny...

Dzisiaj premiera trzech ważnych książek. Karolina Sulej w "Rzeczach osobistych" pokazuje, że w historii ważne powinno być to, co.ważne było dla tych, o których piszemy. A ważne były też rzeczy - szminka, kolorowa chusta, obrączka. Doslonale udokumentowana książka o czymś niby oczywistym, a jakże nieobecnym w narracjach historycznych. Michał Nogaś w "Z niejednej półki" pokazuje, że ludziom trzeba dać mówić i tylko trochę im w tym pomagać. Miałem przyjemność pracować przy tej książce i była to szkoła życia. Trudna ale ważna. Wit Szostak przygląda się w "Cudzych słowach" jednemu człowiekowi i...

Jitka N. Srbovà w przekładzie Zofii Bałdygi z tomu "Sąsiadki. 10 poetek czeskich", który z posłowiem Elizy Kąckiej ukazał się w wydawnictwie "Warstwy".

Niejednorodna i nierówna to książka. Zbigniew Rokita w reportersko-eseistycznej formule zabiera nas na podróż po wielu czasach i miejscach. I jak to na wycieczce niekiedy będziemy zachwyceni, niekiedy znużeni, chwilami się pogubimy, ale wrócimy z niej wzbogaceni o wrażenia i wiedzę. Choć ten kto liczył, że po lekturze "Kajś" chaos w jego głowie się uporządkuje, zawiedzie się. Nie taki ma cel ta naprawdę udana książka.

Rokita zaczyna “Kajś” od obszernego wstępu historycznego, który choć już od samego początku odwołuje się do rodzinnej historii autora, to nieznośnie próbuje zastąpić podręcznik...

O wątkach obyczajowych, kanclerce i niemiecko-polskich rozliczeniach rozmawiam z Magdaleną Parys, której “Książę” ukazał się w ostatnich tygodniach nakładem Agory.. 

- Mieliśmy w berlińskiej policji dwóch prezydentów o polskim nazwisku, jeden z nich natychmiast po tym jak pojechał do Polski służbowym samochodem, to mu go ukradli. To jest tragikomedia.

Dowiecie się również dlaczego czołg jest ważny. Miłego słuchania!

Jesteśmy też na Spotify

[WSZ]  

[KALENDARZ] Przed nami intensywny czas, bo choć jesteśmy raczej online i live niż stacjonarnie i dotykalnie, to czas się spotkać. Serdecznie Was zapraszam na spotkania, które będę miał przyjemność w najbliższych dniach prowadzić. Widzimy się: 14.10 - Anna Kańtoch – Spotkanie Wirtualne Targi Książki na insta @empikcom 15.10 - Noc Księgarń z @wydawnictwo_wab w Warszawie - Zyta Rudzka i @zygmuntmiloszewski 20.10 - @faktycznydomkultury - @nogasnastronie - premiera książki "Z niejednej półki" 22.10 - Rudzka u Szota, Szot u Rudzkiej. Rozmowa - na FB Zdaniem Szota 23.10 - Leszek Herman – Premiera...

Michę byś uzupełnił a nie cieszysz się z tych książek. Psa masz jednego, a papieru całe mieszkanie. Cóż - pełnia miłości. #zdaniemszota #sigridnunez #dobromiłajankowska #pajtimstatovci #sebastianmusielak @wydawnictwo_pauza

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Paź 12, 2020 o 8:04 PDT

Lubię robić zdjęcia Tajfunowi. W telefonie mam ich pewnie kilka tysięcy, bo śliczne to to i minki robi, i tak ładnie ziewa, paszczękę rozdziawia, turla się po podłodze w niezrozumiałym przypływie radości, na trawce siada dostojnie i władczo, a biel sierści uroczo kontrastuje z brunatną rzeczywistością. Niekiedy łapię się na myśli, że któreś z tych zdjęć, w czarno-białej tonacji, ilustrować będzie ostatni dzień naszej znajomości. Wspólne psioludzkie życie naznaczone jest czekaniem na jego koniec. W śmiertelność zwierząt wierzymy równie mocno jak we własną nieśmiertelność.

“Portrecista psów”...

Dzisiaj “Dzień Wychodzenia z Szafy. Umiarkowanie entuzjastycznie świętuję. Myślę, że dla wszystkich osób nieheteronormatywnych może to być bardzo ważny dzień, bo przecież moment “coming-outu” zapamiętujemy na całe życie. Choć może już rosną pokolenia, które nie muszą przechodzić tego etapu tak drastycznie, ujawniając się w młodym wieku w bezpiecznym środowisku, mając wsparcie rodziny czy kręgu rodzinno-przyjacielskiego. Mojemu pokoleniu raczej nie było to dane. Myślę o sobie w kategoriach postemancypacyjnych. Od ponad dziesięciu lat funkcjonuję publicznie jako tzw. “otwarty gej”, co...