- Będziesz śledzić losy bohaterek i bohaterów swojej książki? Takie pytanie zadałem Justynie Sucheckiej gdy rozmawialiśmy o jej książce "Young Power", w której rozmawia z młodymi ludźmi zmieniającymi nasz świat. Suchecka wykręciła się od odpowiedzi, bo przecież reporterka/dziennikarka nie musi żyć przyszłym życiem swoich bohaterów. Tej bohaterki nie trzeba śledzić - wszyscy o niej dzisiaj mówią. Iga Świątek imponuje, podobnie jak wszystkie osoby, o których pisze Suchecka. Naprawdę istnieje "young power". #zdaniemszota #justynasuchecka #igaswiatek #znak

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Paź 10, 2020 o 2:28 PDT

"Orkiestra bezbronnych" Chigozie Obiomy to książka, która robi na mnie wielkie wrażenie - epicka opowieść o życiu nigeryjskiego mężczyzny opowiadana z perspektywy jego "chi", czegoś pomiędzy duchem opiekuńczym, aniołem stróżem. Trzeba być wobec "chi" jednak ostrożnym, bo jak mi dzisiaj mówił autor, nie zna ono przyszłości i jej pomysły bywają nietrafione. Będę o książce niedługo więcej pisał, a za jakiś czas też będziecie mogli i mogły przeczytać mój wywiad z Autorem. Różne rzeczy już słyszałem podczas wywiadów, ale kiedy Chigozie Obioma mówi ci, że nie lubi polskiego prezydenta, to...

“Zostałem pediatrą, tak kazał, a sam był takim poczciwiną, że nawet na kompleks Edypa się nie załapałem”. To książka o facetach. Takich zawodowych, bo w końcu bycie lekarzem to nie tylko profesja, ale postawa i pozycja i aparycja na całe życie. Lekarzem się nie przestaje być, świat widzi się przez pryzmat krzywych zębów, źle zrośniętych złamań, wybroczyn i zmian rakowych. Świat staje się bardziej fizyczny, namacalny, nie tyle dosłowny, co podtkankowy. Rudzka w fascynujący sposób analizuje relacje syna i ojca, przyglądając się temu, co patriarchalnie dziedziczne, a co zmienne. To...

Wojciech Mann i Katarzyna Kubisiowska rozmawiali najpierw w "Tygodniku Powszechnym" i był to świetna rozmowa, której kontynuację znajdujemy w książce "Głos". Dodając do tego "Artystę", opowieść o Kazimierzu Mannie, możemy stwierdzić, że autobiografia Wojciecha Manna "się napisała". Dużo tu polityki, ale też rodzinnych wspomnień i opowieści o radiu. Nie tylko dla (milionów) fanów i fanek. #zdaniemszota #wojciechmann #głos #katarzynakubisiowska #znak

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Paź 9, 2020 o 3:34 PDT

Serhij Żadan z tomu "Antena" dla Państwa dzisiaj, bo to taki wiersz o sensie poezji, a dzisiaj trochę właśnie o nim rozmawiamy. Żadan okazuje się być poetą wzruszająco lirycznym, czułym na obrazki nostalgiczne jak wschód słońca, światło księżyca, ale to co u pewnie wielu twórców by mnie irytowało, tu jest jak najbardziej na miejscu. Wiersze przełożył Bohdan Zadura, poeta chimeryczny i nieznośnie nierówny, do którego jednak mam sentyment.

Glück jest 117 osobą wyróżnioną przez szwedzkich akademików, 16 kobietą. Nagroda dla Louise Glück to dla polskich czytelników wielka niespodzianka, choć urodzona w 1943 roku poetka ma na swoim koncie m.in. Nagrodę Pulitzera i National Book Award. 

Louise Glück Nobla otrzymała za „niepowtarzalny, poetycki głos którego surowe piękno czyni indywidualne doświadczenie uniwersalnym”.

Kim jest Louise Glück?

Urodziła się w 1943 roku Nowym Jorku, nie dokończyła studiów na Columbia University, co nie przeszkodziło jej stać się nauczycielką poezji. Po polsku znajdziemy zaledwie kilka jej wierszy w...

Nienawidze tego dnia. I go uwielbiam. Literacki Nobel nadciąga. #zdaniemszota #dużoksiążek #aitaknietrafię

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Paź 8, 2020 o 3:06 PDT

O takie promocje nic nie robiliśmy. Tajfek wspiera, a ja już zapraszam na rozmowę z Anną Kańtoch, którą będzie moją i Państwa gościnią czternastego października. W pażdzierniku online widzę się z Zygmuntem Miłoszewskim, Zytą Rudzką, Anną Kańtoch, Wojciechem Chamierem-Gliszyńskim, Leszkiem Hermanem, Michałem Nogasiem i... będzie jeszcze niespodzianka. A piesek widzi sie za chwilę ze spacerem. #zdaniemszota #piesektajfun #annakańtoch #marginesy

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Paź 7, 2020 o 6:08 PDT

“Dodatkowej duszy” brakuje literackiej duszy. Grzegorzewska postanowiła napisać powieść historyczną i poniosła w tej niełatwej dziedzinie porażkę, bo nie udało się jej oddzielić literatury od dokumentu, a dokumentalizacji od fikcji. W efekcie dostaliśmy książkę wypełnioną drętwymi dialogami, nieumiejętnymi skrótami czasowymi, naiwnym sztafażem historycznym, w której jednocześnie widać, że gdy tylko autorka odpuszcza sobie “wierność” historii, wciąż potrafi pisać prozę, którą chce się czytać. Ale takich fragmentów jest w tej powieści za mało, by uznać ją za choć odrobinę udaną.

Dariusz...

Gdy promowałem "Pannę doktór Sadowską" słyszałem głosy, że książka niedługo zacznie wyskakiwać z lodówek. Wziąłem sobie te ironiczne jak i niekiedy zawistne komentarze głęboko do serduszka, a pomogła mi w tym "Replika" Zofia Sadowska dołączyła do kolekcji "Polskich ikon LGBTQIA" , a narysował ją Marcel Olczyński. Magnes na lodówkę z Zofią gotowy  Nową "Replikę" otwiera zaś mój artykuł, w którym piszę Wam dlaczego Zofia może być ikoną dla wszystkich, którzy i które walczą o swoje prawa. "Panna doktór Sadowska", reporterska biografia, a może esej o tym jak mało nam się świat...