Bolesław Chromry to artysta, któremu przyglądam się od kilku lat i o ile do tej pory kibicowałem zawzięcie, tak w ostatnim czasie mój afekt zaczął wygasać. Chromry zadbał o to przesadzając z autopromocją wokół swojej najnowszej książki i zbyt przewidywalnym, powtarzalnym stylem, który przestał być zabawny.  Przepis na promocję wygląda tak. Najpierw publikujesz w książce średnio udane karykatury kilku znanych osób. Wiadomo, że przynajmniej kilka z nich zszeruje je i podlinkuje autora, który bardzo dba o widoczność swoich działań na fejsie. To się zaczęło jakoś w okolicach ilustracji...

„Zostaw mi te nakrętki, zbieram” - mówię do M. pewnego zagranicznego popołudnia. To nic, że będę je transportował w samolocie, wiem, że tak trzeba. Bo są z tego wózki dla niepełnosprawnych. No przecież to wiem. Przekazuję zakrętki K., ten zawozi je gdzieś na Śląsk i później są wózki. No przecież wiem.

„A to na pewno tak działa?” - nieufnie pyta M., bo jednak widzi szaleństwo w pomyśle wwożenia do Polski drogą lotniczą zakrętki po Coca-Coli, jakbyśmy w kraju swoich nie mieli. „Działa, oddawaj!”. Rzadko kiedy bywam subtelny, gdy jestem przekonany do swoich racji. I do wózków za nakrętki. I do...

Joanna Solska napisała książkę “80-te. Jak naprawdę żyliśmy w ostatniej dekadzie PRL”. Jest to dzieło niezbyt ambitne, wspomnieniowe, odrobinę reporterskie, mocno przyczynkarskie. Czytane pomiędzy innymi lekturami ani nie odkryło przede mną żadnej prawdy, ani nie wyposażyło w jakąś szczególnie cenną wiedzę. Autorka cierpliwie wyjaśnia niektóre absurdy, korzysta z własnych wspomnień i w ekspresowym skrócie przypomina historię lat 80.

To wszystko byłoby nawet i strawne, gdyby nie kuriozalny wstęp, którym okrasiła autorka swoją książkę. Wstęp poświęcony jest młodym. Kim oni są, tego się nie...

Na dobranoc wertuję książkę Haliny Skrobiszewskiej z 1971 roku o literaturze młodzieżowej i dziecięcej. Jaka to jest wspaniała momentami i prawie już zapomniana historia polskiej literatury. Skrobiszewska z jakimś maniacko-leksykonowym zacięciem śledzi wątki literackie i sprawdza kto i co pisał o Piaście Kołodzieju. I te przykłady - “Baśń o śnieżnym królu” Kubiaka czy “Colorado” Wernica, “I ty zostaniesz Indianinem” Woroszylskiego…

Ale nic nie wygra z tym cudacznym, dydaktycznym tonem, gdy pisze o powieściach podróżniczych:

“Ale co dziś twoi rodacy, młody obywatelu, dają światu? Brak mi we...

Prezent nr 1 - Magdalena Grzebałkowska. "Komeda. Osobiste życie jazzu", nowe wydanie z fotografiami Horowitza. Tak, to wkurzajace, że po tym jak kupiliście sobie wydanie bez zdjęć, to teraz na półkach księgarni pręży się Komeda w obwolucie i dodatkami. Zatem robimy tak - kupujemy nowe wydanie, a poprzednie przekazujemy na prezent. Oczywiście pod warunkiem, że nie podkreśliliście połowy książki różnokolorowymi długopisami, co zrobił mądrze niżej podpisany. Książka Grzebałkowskiej jest świetnie napisana literacko, ma fantastyczne tempo i pozwala na własnoręczne budowanie postaci Komedy, bo...

Moja Książka Tygodnia. Tomasz Michniewicz napisał książkę, w której opowiedział życie siedmiu osób - zwykłych mieszkańców naszej planety. „Najzwyklejszych”, jak dodaje hasło na okładce książki „Chrobot”. Może jednak nie tak zwykłych, skoro ich opowieści przyciągnęły reportera i sprawiły, że nie mogłem przez dwa dni się od nich oderwać? Reklamowe hasło o „zwyczajności” bohaterów tej opowieści jest użyte w świadomej kontrze wobec opowieści o zwycięzcach, politykach, ludziach, którzy zasłynęli z czegoś, lub są sławni z tego, że sławni być chcą. Bohaterowie i bohaterki Michniewicza niczym się...

"Na wieży furgotał blaszany kogucik". Już wiecie, gdzie jestem?  -- Jestem w Lublinie, cytat dotyczy Wieży Trynitarskiej, a ja po raz pierwszy od lat korzystam z drukowanego przewodnika. Tomasz Pietrasiewicz włożył wiele wysiłku w odczytanie "Poematu o mieście Lublinie" Józefa Czechowicza i ułożeniu na jego podstawie trasy Wędrowca oraz dość interesującej opowieści o mieście. Dużo zdjęć, rysunków (które zrobił m.in. mój serdeczny kolega Palka Maciej) i informacji, choć czasem Pietrasiewicz mógłby sobie darować takie typowe dla złych książek turystycznych hasła jak "cudowny obraz...

Tekst, w którym dowiecie się, co chroni Tokarczuk przed "mrokami współczesności", oraz dlaczego "Pod podszewką" skrywają się naprawdę poważne problemy z literaturą.  --- Do pisania o „Pod podszewką” zbierałem się długo, konsultowałem, rozmawiałem i rozmyślałem. Bo to nie jest rzecz oczywista napisać o tym produkcie – dobry lub zły. Tu jest sporo nawiasów i poziomów analizy, choć wydaje się, że to książka prosta – ot pisarze i pisarki dostali szansę na zaprojektowanie swoich strojów ze znaną projektantką (Justyna Ołtarzewska) i porozmawiania z naprawdę sympatycznymi osobami, jakimi...

„Historie z przemytu” nie wydają się szczególnie atrakcyjną książką, zwłaszcza patrząc na absurdalne logotypy na okładce. Niech was to nie zmyli!

Towarzystwo Przyjaciół Chorzel, małej miejscowości na północnym Mazowszu zebrało wywiady z mieszkańcami, którzy pamiętają wojnę i przedwojenne życie. Chorzele od zawsze były miejscowością przygraniczną, zatem poza rolnictwem i pracą „u gospodarza”, głównym źródłem dochodów większości mieszkańców był przemyt. „Przed wojną Niemcy bardzo chętnie kupowali saladerę (…) A w zamian dawali sacharynę”, a przed pierwszą wojną światową podziemie patriotyczne...