Wiersz Ilony Witkowskiej przypomina, że czasem najlepiej jest jak jest i nie musi być dobrze.

Tom "Lucyfer zwycięża" jest nominowany do Nagroda im. Wisławy Szymborskiej.

Pomysł, by znani poeci układali tomy poezji innym, nieżyjącym poetom, wydaje się ciekawy ale i odrobinę złośliwy. Podsiadło patrzący na trupa Broniewskiego mnie irytuje i muszę przyznać, że nie zgadzam się z jego propozycją podania tych poezji. Oczywiście ma Podsiadło prawo do stworzenia takiego portretu autora “Bagnetu na broń” i nawet uzasadnił to całkiem sensownie, ale ja na ten lep się nie łapię.

Jest Broniewski poetą lirycznym, twórcą pięknych poetyckich widokówek i wierszy miłosnych i ma rację Podsiadło pisząc, że jest w jego poezji “romantycznej” zbyt dużo naiwnej prostoty,...

Zbigniew Herbert, "Ołtarz", fragment wiersza. Ja to tak tutaj zostawię.

"sandał i kawał stopy bogini Ironii ich strzegła a także fałdów szaty po których łatwo odczytasz gest ramion pięknie wzniesionych i to naprawdę wszystko rąk nie było grających na rogach zwierząt ofiarnych nie wiesz jakie twe słowo i jaki kształt może błahy przechowa zmarszczka kamienia – nie to co myślisz że tobą i nie wiesz czy krew i kości czy może rzęsę wybiorą w ziemi ułożą łaskawej gdzie dojrzewają posągi"

Barańczak przypomina, że wiersz ten koresponduje z Norwidowskim "Nikt nie zna dróg do potomności...”, a mnie on dzisiaj ze wszystkim koresponduje

Kończymy Światowy Dzień Poezji oczywiście z Mironem Białoszewskim. To jeden z niepublikowanych wczesnych wierszy autora "namuzowywania". Lubię liryczność tego erotyku, delikatność i plastyczność sytuacji. Pewnie nigdy nie dowiemy się do kogo jest skierowany, ale czy musimy to wiedzieć? Możemy go komuś zadedykować. Np. "dla B." Dobranoc.

Światowy Dzień Poezji trwa, a przed nami uczta poetycko-epistolograficzna.  "Kochany Zbyszku! moje Ty srebro i złoto! do Pragi tobym poszła za Tobą nawet piechotą i boso i w parcianej koszuli na grzbiecie żeby Cię widzieć jak sobie jedziesz rozparty w karecie (...) To Szymborska do Herberta w roku 1961. Dwa lata później jeszcze nie-autor "Pana Cogito" napisze: "Tak się głupio chowamy za ironią / ale dla Ciebie mam ciepłe i bezradne / uczucie". Listy wielkich poetów rzadko się ukazują a jeszcze rzadziej są rozkoszą czytelniczą. W tym przypadku dotykamy absolutu i maestrii....

Kolejna odsłona Światowego Dnia Poezji. Tym razem Karolina Krakowska z Księgarnia na Tłomackiem wyszperała dla Was Charlesa Simicia z tomu "Madonny z dorysowaną szpicbródką" w tłumaczeniu Stanisława Barańczaka.

Światowy Dzień Poezji. Miron Białoszewski. #kurzojady #mironbiałoszewski #worldpoetryday

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Mar 21, 2018 o 2:59 PDT

Prezydencka lista lektur proponowanych nam do czytania z okazji setnej rocznicy odzyskania niepodległości odrobinę mnie cieszy – jednak władza uznaje czytanie za czynność patriotyczną i ją promuje - potrafię to docenić. Smuci mnie fakt, że znajdują się na niej utwory mocno niedzisiejsze, lub wymagające sporo zachodu, by dzisiaj je na nowo zrozumieć. Jako trzeci na liście jest utwór Jana Kochanowskiego, „Pieśń X”. Nie mogę wyjść z podziwu nad geniuszem, który unosił się nad osobą wstawiającą ten tekst do antologii. Pieśń X, zaczynająca się od incipitu „Kto mi dał skrzydła, kto mię odział...

“dzięki bogu” Anny Augustyniak to tom poetycki, który przypomniał mi, dlaczego bardzo lubię pojęcie “podmiota liryczna”.

Jest bowiem to poezja napisana przez kobietę, w której wypowiada się kobieta, mówiąca zasadniczo o kobietach. Mówi o utracie, przemijaniu, seksualności (czyżby też homoerotyczności?), jest to poezja bardzo czuła i w każdym wierszu budująca świat na nowo, a jednocześnie podporządkowująca go narracji tomu poetyckiego. Ten punkt mnie szczególnie zainteresował, bo jest to poezja dobrze zorganizowana - zarówno logicznym układem wierszy, które wspólnie opowiadają historię...