Bo jest po wyborach, a po każdych chodzi za mna ten wiersz. Ewa Lipska, "Egzamin". Egzamin konkursowy na króla wypadł doskonale. Zgłosiła się pewna ilość królów i jeden kandydat na króla. Królem wybrano pewnego króla który miał zostać królem. Otrzymał dodatkowe punkty za pochodzenie spartańskie wychowanie i za uśmiech  ujmujący wszystkich za szyję. Z historii odpowiadał ze świetnym wyczuciem milczenia. Obowiązkowy język okazał się jego własnym. Gdy mówił o sprawach sztuki chwycił komisję za serce. Jednego z członków komisji chwycił odrobinę za...

Smutek handlowca-poety wg Dominika Bielickiego, a na FB zaproszenie i recenzja. #kurzojady #dominikbielicki #pawilony

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Paź 21, 2018 o 12:46 PDT

Jest mi niezwykle smutno, że dopiero teraz przeczytałem “Pawilony” Dominika Bielickiego, bo to jest zjawisko w polskiej poezji świeże, nowe i inspirujące. Bielicki jest poetą narracyjnym, opisującym konkretne zdarzenia, miejsca i ludzi, opowiadającym ich historie w poetyckiej formie. To jeszcze nie czyni rewolucji, ale podejmowane tematy - wykluczenia, marginalizacji, odtrącenia przez nową Polskę dziesiątek ludzi (i przedmiotów, jak tytułowe pawilony) w udanej formie poetyckiej to coś nowego. Jest Bielicki poetą z zacięciem publicystycznym i interwencyjnym, krytycznym nie wobec poezji i...

“Pójdźcie, o dziatki pójdźcie wszystkie razem / Za miasto, pod słup na wzgórek, / Tam przed cudownym klęknijcie obrazem, / Pobożnie zmówcie paciórek”.

Cztery wersy, cztery przypisy (dziatki, pod łup, cudowny obraz, paciórek), duży font, książka sporych rozmiarów, do tego fantastyczne ilustracje. “Ballady i romanse” Adama Mickiewicza w opracowaniu Emilii Kiereś z ilustracjami Marianny Sztymy to wstrząsająco dobra książka. A teraz powiem wam dlaczego.

Emilia Kiereś zakłada, że o Mickiewiczu wiecie, coś tam słyszeliście, może nawet pamiętacie jakiś fragment poezji, ale nie jesteście fanami i...

Jaki to dobry wiersz jest! Tomasza Różyckiego spotkacie w nowym tomie "Wierszy wybranych" (wyd. a5) w którym niestety nie ma poematu "Dwanaście stacji". Są za to nowe wiersze i dużo poetyckiego dobra. 

"Kiedy poetom wręcza się nagrody nie wiadomo / czy nie zaczną krzyczeć czy w ogóle coś powiedzą / może jedynie wzruszą ramionami" pisze w "Pieśni o wpół do czwartej" Wojciech Bonowicz, jeden z finalistów nagrody Nike. I to jest jeden z ładniejszych fragmentów "Drugiej ręki", tomu o poecie i poezji, który niezbyt mi się spodobał, choć zawiera wiele chwytliwego dobra poetyckiego. Ktoś zaś powinien napisać prace magisterską zatytułowaną "obraz kobiet w poezji Bonowicza". Czytałbym.  Już wieczorem ogłoszenie werdyktu jury, czekamy!

Już jutro wieczorem dowiemy się do kogo powędruje najważniejsza polska nagroda literacka, Nike.

Największe szanse wydaje mi sie, że ma Anna Bikont, bo "Sendlerowa. W ukryciu" to biografia, jakiej nie było - odważna i odkrywcza. Choć inne wybory też mnie nie zaskoczą.

Jednocześnie największym odkryciem z listy finalistów i finalistek - o ile tak wobec Lipskiej można napisać - jest jej tom "Pamięć operacyjna".

W bardzo zwięzłych, odrobinę aforycznych lirykach Lipska opowiada o zmaganiach z historią, nasza towarzyszką, która codziennie pisana może być od nowa. Są to wiersze pozornie przejrzyste,...