Mój stary jest fanatykiem... no dobrze - ja jestem fanatykiem Mishimy. Niech no skończą się już te targi i będzie można po prostu poczytać. #zdaniemszota #yukiomishima #piw

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Maj 23, 2019 o 11:26 PDT

Gdybyście mieli w tym miesiącu kupić tylko jedną książkę, niech to będzie „Powrót do Reims” Didiera Eribona. Uprzejmie proszę. Rozpoczynają się Targi Książki w Warszawie i jak co roku z tej okazji wydawcy uszczęśliwiają nas dziesiątkami tytułów ciekawych, interesujących, wciągających i ważnych. Ale nie znajdziecie na nich ważniejszej, ciekawszej i bardziej wciągającej książki niż esej Didiera Eribona „Powrót do Reims” (tłum. Maryna Ochab, wyd. Karakter). Myślicie – esej francuskiego intelektualisty nie może być wciągający? Boicie się, że sięgając po ten tytuł będziecie musieli przebrnąć...

Byłem wszedłem do antykwariatu. 12 zł uczyniło mnie mężczyzną szczęśliwym i spełnionym. #zdaniemszota #bertoldbrecht #antykwariat #pocomikolejnaksiążka

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Maj 14, 2019 o 2:02 PDT

W najnowszym Książki. Magazyn do czytaniarecenzuje "Tak to już jest" Laurie Frankel. Tak to już jest, że mi sie nie spodobało, ale też tak to juz jest, że bardzo przepraszam tłumacza książki, Dariusza Żukowskiego za brak informacji o nim w stopce książki. Nie miałem na to wpływu, ale czuję się za to wspólodpowiedzialny. 

#pauzazprzyjacielem @wydawnictwo_pauza ma dla was konkurs, polecam bo oni potrafią nie tylko w okładki.

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Cze 12, 2019 o 7:35 PDT

Angielskie wydanie tej książki czytałem jakies 10 lat temu i może niedoceniłem wagi problemów w niej podjętych. Czyta sie drugi raz zatem. #zdaniemszota #didiereribon #marynaochab #karakter

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Maj 10, 2019 o 9:54 PDT

#najlepiej #kurzojady #utopek #leszeklibera #sławalisiecka

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Kwi 26, 2019 o 7:42 PDT

Gdy z wydawnictwa Otwarte przyszła propozycja patronatu nad “Kotką i generałem” Nino Haratischwili (w tłum. Urszuli Poprawskiej) trochę się przeraziłem, bo jak widzę powieść, która ma więcej niż 500 stron, to mam ochotę sięgnąć po nożyczki i wyciąć jakąś ⅓. Mam ostatnio skłonność do powieści skondensowanych i nie ukrywam tego publicznie. Jestem też czytelnikiem i pracownikiem tej winiarni uczciwym, a więc jak mam się wypowiedzieć, to czytam. No i zaskakująco sprawnie mi to poszło, bo “Kotka i generał” to napisana dobrym językiem, mądra opowieść o świecie, w którym rządzą różne formy...

Gdy z wydawnictwa Otwarte przyszła propozycja patronatu nad “Kotką i generałem” Nino Haratischwili (w tłum. Urszuli Poprawskiej) trochę się przeraziłem, bo jak widzę powieść, która ma więcej niż 500 stron, to mam ochotę sięgnąć po nożyczki i wyciąć jakąś ⅓. Mam ostatnio skłonność do powieści skondensowanych i nie ukrywam tego publicznie. Jestem też czytelnikiem i pracownikiem tej winiarni uczciwym, a więc jak mam się wypowiedzieć, to czytam. No i zaskakująco sprawnie mi to poszło, bo “Kotka i generał” to napisana dobrym językiem, mądra opowieść o świecie, w którym rządzą różne formy...