- Dzisiaj autorów zabija się nie ostrą krytyką, a przemilczeniem - mówi Paulina Małochleb, znana krytyczka literacka, którą możecie znać jako Książki na ostro Rozmawiamy dzisiaj o krytyce, literaturze, pisarzach i pisarkach oraz o tym, co przed nami. Dajemy nadzieję, ale nie jesteśmy zbyt hojni. *** Paulina Małochleb: Krytyka literacka, jeśli chce przetrwać, musi nauczyć się szybciej dostrzegać fenomeny literackie. Gdy „wszyscy" czytają Blankę Lipińską czy „50 twarzy Greya", wśród krytyków słyszy się głosy, że to bardzo słabe powieści i fascynacja nimi szybko minie, więc nie są...

- Jeśli coś mam dobrze rozpoznane w Polsce, to sposób myślenia pewnego typu polskich inteligentów. Z tego powodu wiem, jak łatwo jest przejechać się kijem po prętach klatki, w której sami się zamknęli, więc tak, doskonale wiedziałem, jakie będą reakcje - Szczepan Twardoch opowiada o ćwierćwieczu swojej twórczości. I wybiera książkę 25-lecia. *** Wojciech Szot: 25 lat temu… Szczepan Twardoch: Studiowałem na Uniwersytecie Śląskim, na Międzywydziałowych Indywidualnych Studiach Humanistycznych. Zacząłem od filozofii i politologii, jednak okazało się, że na politologii na UŚ uczą jakieś...

- O polskiej fantastyce pisze się dopiero wtedy, gdy już nie ma jak jej przemilczeć - mówi "Wyborczej" Marcin Zwierzchowski, dziennikarz specjalizujący się w fantastyce. - Ilu fantastycznych pisarzy i pisarek jest powszechnie ignorowanych - dodaje. Zwierzchowski - Radkowi Rakowi kibicuję już od debiutu. Gdy przeczytałem "Kocham cię, Lilith", pomyślałem: "Ten gość robi coś naprawdę fajnego". Dwa lata później, w 2016 roku, ukazało się "Puste niebo", które uważam za dzieło wybitne, ale jakoś nikt o nim nie pisał, poza oczywiście środowiskiem fantastycznym. Gdy wyszła "Baśń…", od razu...

- Czym jest "dobra książka"? Skoro szukamy "Książki 25-lecia", to o kryteria postanowiłem zapytać Przemysława Czaplińskiego, krytyka literackiego, profesora literatury współczesnej, wielokrotnie zasiadającego w jury Nagrody Literackiej "Nike". *** Przemysław Czapliński - Dobra książka nadaje własny sens przedstawianemu zjawisku, miesza w hierarchiach literackich, zakłóca nasze języki opisu świata. W sumie dobra literatura to taka, która więcej odbiera, niż daje. Wojciech Szot - Odbiera? Przecież ciągle słyszymy, że literatura ma nam coś dawać. PCZ - Przez "odebranie" rozumiem...

Ojciec nie był religijny, ale chyba chciał się czuć częścią społeczności. W szkole, na trzydziestu chłopców w mojej klasie kilku było żydowskiego pochodzenia. Moi najbliżsi przyjaciele nie byli Żydami - mówi tłumacz "Pana Tadeusza" Marcel Weyland.

II wojna światowa wybuchła, gdy miał 12 lat.

- Pakujemy się i uciekamy - usłyszał podczas rodzinnego obiadu. Szlak wojennej tułaczki rodziny Marcela Weylanda prowadzi przez Warszawę, Lublin, Wilno, Kobe, aż do Szanghaju. Po wojnie Weylandowie osiedlili się w Australii, gdzie Marcel przełożył na angielski "Pana Tadeusza" oraz poezje Leśmiana i Tuwima.

Spotykamy się w Warszawie, w dawnym mieszkaniu Tadeusza Konwickiego, które Instytut Książki zamienił na gościnny lokal dla twórców. - Cześć, mam na imię Marcel - mówi dziarski...

- Wczoraj była taka piękna pogoda na konie - powiedział Adam Zamoyski, gdy się spotkaliśmy na rynku w Zamościu. - Dużo ich pan ma? - zapytałem, bo nie wiem o co pytać ludzi, którzy rozpoznają "pogodę na konie". Ja rozpoznaję tylko pogodę pod psem. Adam Zamoyski mnie ciekawił. Wybitny historyk, z "tych Zamoyskich", do tego mieszkaniec Zamojszczyzny. Urodzony w Nowym Jorku, dorastający i wykształcony w Anglii, autor popularnej książki o historii Polski, z której od lat ludzie "na Zachodzie" dowiadują się o tym, jakim krajem jesteśmy i byliśmy. "Poland" Zamoyskiego sprzedała się w...

Czas na gościa, którego dawno w moim miejscu pracy nie było. Emocje wokół książki o Ryszardzie Kapuścińskim były olbrzymie. Dla mnie są historią i ciekawą lekcją dziennikarstwa i biografistyki. Dla Artura Domosławskiego czymś, co — na dobre i na złe — wpłynęło na jego życia. Ale mija czas i warto rozmawiać. Zwłaszcza że wyszła świetna, nowa książka Domosławskiego. Zatem porozmawialiśmy. *** Wojciech Szot — Kto opowiada w książce "Rewolucja nie ma końca"? Ktoś rozczarowany polską rewolucją czy ktoś wciąż żyjący jej mitem? Artur Domosławski — Ktoś, kto próbuje zrozumieć ludzi w...

Ta decyzja wzbudziła kontrowersje. Po tym, jak Ministerstwo Kultury odwołało Roberta Kostro z funkcji dyrektora Muzeum Historii Polski i powołało na to stanowisko Marcina Napiórkowskiego, protestowali historycy z prawa i lewa. Głosy były krytyczne, a Napiórkowski unikał mediów. Tour po mediach zrobił przy okazji obchodów święta 11 listopada. Rozmawiamy jednak już po tych wydarzeniach. Z dobrym - wydaje mi się - efektem dla samej rozmowy. *** Wojciech Szot: - Był pan trochę takim złotym chłopcem demokracji - współautor musicalu o „Solidarności", autor popularnych książek, a nawet -...

Anna S. Dębowska — moja wspaniała koleżanka z pracy — opowiada mi o operze, edukacji muzycznej w Polsce, ale odpowiada też na pytanie: "Co pani czuje, słuchając?" *** Wojciech Szot: - Od lat przyglądasz się triumfom Polaków i Polek na wielkich scenach perowych. Mamy złotą erę polskiej wokalistyki operowej? Anna S. Dębowska: - Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie. W przeszłości też mieliśmy śpiewaków i śpiewaczki, które odniosły międzynarodowy sukces. Na przełomie XIX i XX w. w Metropolitan Opera w Nowym Jorku występowała Marcelina Sembrich-Kochańska. Potem byli m.in....

- Gdy dzisiaj patrzę na portrety matki, to czasami myślę, że powinny być malowane śmielej, bez lęku — mówi Stanisław Baj, wybitny malarz, który od dziesięcioleci portretuje matkę, tworząc tym samym unikatowy w polskiej sztuce cykl obrazów. Stanisław Baj - Lęk, to był mój największy problem, gdy malowałem matkę. Sentymenty w malarstwie nie są dobrym doradcą. Z jednej strony nie chciałem jej urazić, a z drugiej chciałem powiedzieć prawdę o najbliższej mi osobie. Bo w sztuce jedynie prawda ma szansę przetrwać. Wojciech Szot - Jaka to była prawda? Stanisław Baj - Wciąż nie wiem. Im...