"Zamiast więc rozpaczać nad kimś, kto w wieku lat czternastu nie chce więcej postawić nogi w synagodze, zamiast jęczeć nad kimś, kto się wypiął na sagę swojego narodu, może byście tak zapłakali nad własnymi żałosnymi duszami, wyssali do końca kwaśne winogrona waszej religii! Żyd Żyd Żyd Żyd Żyd Żyd! Już mi uszy puchną od tej całej sagi cierpiących Żydów! Bądźcie tak łaskawi moi kochani, i wsadźcie sobie to dziedzictwo cierpienia w swoje cierpiące dupy! Poza wszystkim innym jestem też człowiekiem". tłum. Anna Kołyszko Philip Roth (1933-2018)

Selim Babullaoglu (tłum. Ilaha Karimova i Grażyna Zając)

“Na śmierć Herberta. Na podstawie słów Jerzego Buzka”

Gdy umiera poeta, ministrowie mówią: “Był szczęśliwy A i my mieliśmy szczęście, że żył w naszych czasach”. I znów poeci byli szczęśliwi, i znów ministrowie mieli szczęście.

"Z pieniędzmi, jak zawsze, było średnio, w Rawennie dostał pokój w suterynie i narzekał, że nie może pracować, bo zaglądają doń przechodnie, z Werony ironizował, że „jedyne łóżko, które było wolne (…) to pusty grób julii”, ale w tym mieście przeżywał też chwile, za które dużo byśmy dali, aż dziw, że nigdy nie opisał ich w żadnym szkicu, pozostawiając jedynie ten listowny ślad: „byłem na operze Turandot (…). jest to spektakl przejmujący, zwłaszcza jeśli się kupi tańsze bilety i siedzi się wśród Włochów, prostych robotników. Duża butelka białego wina krąży z rąk do rąk. Też popijałem (trochę)...

"Dziś umrze Komeda. Jest 23 kwietnia 1969 roku. Środa. Słonecznie.  Zarząd Pałacu Kultury i Nauki, administrujący Parkiem Łazienkowskim, wyjaśnia w „Życiu Warszawy”, że masowe choroby ryb w stawach łazienkowskich wywołały dzikie kaczki".  --- Grzebałkowska w książce o Komedzie pokazuje, co jeszcze można zrobić w reportażu i biografii. Można napisać książkę, która jest jak muzyka tworzona przez jej bohatera. Książka jazzowo radosna ale z nutą nostalgii i spleenu. Nie zawsze trzeźwa. Książka pełna błyskotek, z niezwykłym tempem i wyważeniem pomiędzy opowieścią prywatną, plotką a...

W Światowy Dzień Książki czas na wyznanie czytelnika beznadziejnie od czytania uzależnionego.

Bohater "Ksiąg Jakubowych" Olgi Tokarczuk, ksiądz Benedykt Chmielowski odwiedza rohatyńskiego rabina Szora i zastanawia się nad kwestią fundamentalną. "Chce, żeby tamten go wziął za przyjaciela, nie wroga. Ale czy to będzie możliwe? Może da się porozumieć, mimo że nie zna się swoich języków ani obyczajów, ani siebie nawzajem, ani swych rzeczy i przedmiotów, ani uśmiechów, gestów dłoni czyniących znaki, niczego; więc może da się porozumieć za pomocą książek? Czy to właśnie nie jest jedyna możliwa droga?"

"Gdy umarła wyprawił jej godziwy pogrzeb. (...) Jeszcze tego wieczoru otworzył barek, gdzie trzymała swoje dokumenty, i szukał tam… sam nie wiedział czego. Pieniędzy. Akcji. Obligacji. Jednej z tych polis na spokojną starość, które reklamuje się zawsze w telewizji jesiennymi scenami pełnymi opadających liści. Znalazł tylko stare książeczki oszczędnościowe z lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych oraz legitymację partyjną ojca, który zmarł szczęśliwie w osiemdziesiątym pierwszym roku w całkowitym przekonaniu, że komunizm jest porządkiem metafizycznym i wiecznym. Leżały tam także jego...

Halina Birenbaum, Honorowa Obywatelka Warszawy, bohaterka nie tylko Wysokich Obcasów, jest propagatorką twórczości Szlengla i jego tłumaczką, jest też poetką.

"Jestem ich nagrobkiem..."

Ich popiół został zawieszony między ziemią a niebem jak cząsteczki kurzu rozkruszone nie mam dokąd pójść zjednoczyć się z ich wspomnieniem położyć kwiat zapłakać jakby Ich nie było nigdy na świecie nie umarli nie urodzili się nie cierpieli nie tworzyli a ja depczę po tym gruncie dotykam go stąpam odycham -  ja, dowód jedyny ich istnienia Ich nagrobek-Macewa żywa

Birenbaum tłumaczyła Szlengla na...

To zdjęcie wystarczy. Więcej w tej niezwykłej książce, której trochę się obawiałem, ale efekt przeszedł wszystkie moje oczekiwania.

[WSZ]

Dzisiejszy dzień zakończyliśmy poezją. Wiersza "Bashert" Ireny Klepfisz słuchaliśmy wpatrując się w Wielką Synagogę. W miejscu po-miejscu.

"These words are dedicated to those who died  because death is a punishment  because death is a reward  because death is the final rest  because death is eternal rage

These words are dedicated to those who died.

(...)

These words are dedicated to those who survived  because life is a wilderness and they were savage  because life is an awakening and they were alert  because life is a flowering and they blossomed  because life is a struggle and they...

“W dzień wyjazdu z Polski [mamy 1968 rok - WSZ] powiedziałem rodzicom, że chcę pójść sam na spacer. Poprosili tylko, żebym szybko wracał, bo nie możemy za żadne skarby się spóźnić na pociąg do Wiednia. Wyszedłem z mieszkania znajomych, gdzie spędziliśmy ostatnią noc w Warszawie. Kupiłem bukiet kwiatów. Złapałem taksówkę. Kazałem zawieźć się na plac, gdzie w 1948 roku z kamienia, który miał służyć do budowy pomnika Hitlera, powstał pomnik bohaterów warszawskiego getta. Wszedłem po schodkach, przeczytałem napisy po polsku i w jidysz (nie umiałem po hebrajsku) Złożyłem różnokolorowe kwiaty na...