Jak Zdzisław Beksiński nie został twarzą kampanii "Legalna Kultura":

"(...) jest jakiś taki hak w mojej psychice: używam tylko legalnego oprogramowania - co nie znaczy, że jestem nadmiernie moralny: jeśli tylko mogę oszukać na podatkach, to robię to. Czasem stanowię zagadkę sam dla siebie".

Listy Normana Leto i Zdzisława Beksińskiego to lektura mocno nostalgiczna, bo np. spora część maili dotyczy... kafejek internetowych i problemów z łączeniem się z netem. Trochę już oldskul. Aha - będę prowadził spotkanie z Normanem Leto, 31 stycznia w Empiku na Marszałkowskiej. Wpadnijcie, proszę.

"Podniosłem z podłogi spomiędzy śmieci srebrny papier, bo mi się przyda. Wiele tutaj jest śmieci, które by się przydały Polakom" pisał Białoszewski w 1982 roku podczas pobytu w Stanach Zjednoczonych.

Będę to cytował, jakby ktoś chciał wspominać jak to kiedyś było fajnie.

BUFOROWANIE książki Lipińskiego, "Bierut. Kiedy partia była bogiem":

"Kiedy nazajutrz rano ogłaszano wieść o śmierci Bolesława Bieruta, w krakowskiej Drukarni Narodowej jeden z robotników doznał zawału serca. W knajpie w Proszkowicach trzech robotników zrezygnowało z picia wódki."

Trzech!

W ramach noworocznego postanowienia literackiego (oprócz napisania książki) czytam całego Białoszewskiego od nowa. I tam są cuda (ale też dużo średniości i słabości). Na przykład taki.

"Aniela w miasteczku Foligno w nocy stanęła w oknie i zaczęła "luudzie! wstawajcie! patrzcie! ja grzesznica!..." No i powstawali, słuchali może kto i krzyknął - wariatka! to nic, uznali ją za świętą.

Pewnie, że nie mieli radia, telewizji, bo niechbym ja tak teraz w nocy na Chamowie między wieżowcami z okna do okien "ludzie, ja poeta, ja grzeszny!..." toby zaraz ten krzyk zabiły krzyki: - do...

Dzisiaj fragment opowiadania “Miasteczko”. Przyznaję, że Lipski dołączył do moich ulubionych opowiadaczy o żydowskim świecie obok Heringa i Wojdowskiego. Dość to niezwykłe.

“Brudna woda płynęła rynsztokiem, nawet na rynku. Poza tym śmierdziało uryną, zwłaszcza w dzień targowy, który wypadał w czartek. W różne piątki Ola wychodziła niby tak i podpatrywała Żydów. Nie było ich dużo. Sklep Eichlera, kwas, Icek. Brakowało wielu do dziesięciu, aby można było się modlić. A przecież niekiedy się modlili. Kiwali się, mieli pretensję do Boga, krzyczeli, wyzywali nawet głośno. Napierali na Niego....

Herbert o Mironie.

"Utwory rozproszone (Rekonesans 2)" otwierają niezwykły rok, który z Herbertem spędzimy. Będzie biografia, będzie korespondencja z Wisławą Szymborską (jak pisze wydawca: "dziękując Herbertowi za gratulacje, pisze: „Zbyszku, Wielki Poeto! Gdyby to ode mnie zależało, to Ty byś teraz męczył się nad przemówieniem...”). Będzie poezja, będzie się działo.

Nowy rok, poniedziałek, godzina 17 a wy jeszcze nie zaczęliście realizować swoich postanowień noworocznych? Jesteśmy z wami. A z nami nierealizującymi jest Stanisław Barańczak, który tako rzecze:

31. 12. 79: Już wkrótce

Już wkrótce wezmę się za siebie, wezmę się w garść, zrobię porządek w szufladzie, przemyślę wszystko do końca, zaplombuję zęby, uzupełnię luki w wykształceniu, zacznę gimnastykować się co rano, w słowniku sprawdzę kilka słów, których znaczenie jest dla mnie wciąż niejasne, więcej spacerów z dziećmi, regularny tryb życia, odpisywać na listy, pić mleko, nie rozpraszać...

Macie książkowe postanowienia czytelnicze? A jak tam postanowienie, że przeczytacie 52 książki w 2017? Zrealizowane? Nie pytajcie, czemu w poświątecznej atmosferze czytam "Pamiętnik z powstania warszawskiego", już taki bywam niedopasowany do czasu. A bardziej serio - takie małe wyzwanie końcoworoczne - dzieła zebrane Białoszewskiego w całości do Nowego Roku. To jak tam wasze czelendże?

A ten fragment mnie dzisiaj mocno po pysku uderzył.

"Pan stworzeń idzie ulicą wielkiego miasta..." -#metoo w wersji Elizy Orzeszkowej. "Marta" znaleziona w punkcie wymiany książek w Zachęcie. Znacie inne takie punkty?