Richard Powers to jeden z tych pisarzy, którzy mnie fascynują i na których książki rzeczywiście czekam. Problem w tym, że jest to też pisarz, który mnie irytuje, który literacko często rozmija się z moimi potrzebami i estetykami mi bliskimi. Ale wciąż ma w swojej literaturze coś, co hipnotyzuje i przyciąga. Trudna jest ta nasza relacja. Ale trwa i mam nadzieję, że trwać będzie jeszcze długi czas. A teraz kilka tysięcy znaków o “Zadziwieniu”, powieści po którą naprawdę warto sięgnąć. --- Robin upuścił szklaną miskę. “Roztrzaskała się na kawałki”, z których jeden skaleczył go w...

Booker 2021. Znamy finalistów najważniejszej w anglojęzycznym świecie nagrody literackiej.

Gdy w lipcu jury Bookera - najważniejszej w anglojęzycznym świecie nagrody literackiej - ogłosiło długą listę nominowanych, uwagę wszystkich przykuło jedno nazwisko. Kazuo Ishiguro za powieść "Klara i słońce" (tłum. Andrzej Szulc) miał szansę na drugiego w swoim dorobku Bookera i 50 tysięcy funtów. Jednak książka laureata Literackiej Nagrody Nobla za rok 2017 nie znalazła się w finale nagrody.

Wśród finalistów Bookera nie zabrakło Damona Galguta, południowoafrykańskiego dramatopisarza, którego powieść...

Wciągające opowieści, geograficzna rozpiętość, różnorodność punktów widzenia i wysoki poziom literacki - zdaniem Gaby Wood, dyrektorki literackiej Booker Foundation to cechy łączące książki z długiej listy tegorocznych nominowanych do tej prestiżowej nagrody.

Na liście nominowanych do nagrody Booker 2021 znalazły się książki uznanych autorów i autorek, jak pochodząca z Kanady Rachel Cusk ("Second Place"), noblista Kazuo Ishiguro ("Klara i słońce", tłum. Andrzej Szulc), południowoafrykański twórca dramatów i powieści Damon Galgut (za książkę "The Promise"), dla którego jest to trzecia nominacja do tej prestiżowej nagrody.

Wyprowadziłem książkę na spacer. "Listowieść" Richarda Powersa w przekładzie Michała Kłobukowskiego.

Warto zaryzykować, poznać drzewa i ich historię, spróbować mierzyć czas ludzki czasem nieludzkim, jednocześnie odkrywając jak bardzo wciąż ta historia nie w pełni się udaje, jak wciąż trudno jest Powersowi wyjść poza antropocentryczne porównania (“łodygi jak ramiona”), melodramatyzację i schemat “drużyny pierścienia”. Nie w pełni idealne formy, które jednocześnie odkrywają nowe możliwości przed literaturą masową - mnie to satysfakcjonuje. Weźcie “Listowieść” na działkę, do lasu, przybrudźcie...

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota)