I znowu Grzegorz Piątek pisze książkę, w której niby nam już znanej opowieści daje nowy kierunek. Czyta się "Gdynię obiecaną" z rosnącą ze strony na stronę fascynacją. --- Gdynia miała ucieleśniać ducha nowej epoki, i być “pod kątem narodowościowym miastem wzorcowym”. Może dlatego gdyński Dom Kuracyjny (Kurhaus) Towarzystwo Świętego Andrzeja Boboli wynajmowało na dom publiczny? Bo przecież nasz "narodowy charakter" pełen jest zaskakujących kontrastów. Gdynia - jak pisał jeden z autorów książek poświęconych “polskiemu oknu na świat” - wyrosła “z marzeń bardziej aniżeli z...

Było felietonistów wielu. Ale prawie żaden z nich nie opanował formy tak doskonale jak Marcin Wicha. W „Nic drobniej nie będzie” objawił się czytelnikom mistrz, który czasem świadomie rozsadza felietonową strukturę i podąża ku opowiadaniu czy prozatorskiej miniaturze.

Książki drożały, papier był w cenie, a gazety przestały walczyć o czytelnika. Nastały czasy subskrypcji i pojedynków na suby. Dyrektorzy teatrów w small-talkach pytali się o to, co im wyłączono, a polityk z Żoliborza najchętniej wyłączyłby wszystkich. Powietrze w połowie września miało zapach świąt spędzanych w rodzinnej...

Nagroda Literacka “NIKE” od czytelników i czytelniczek wędruje do… Joanny Ostrowskiej za książkę “Oni. Homoseksualiści w czasie II wojny światowej!”! 

Jak już skończyliście bić brawa, przeczytajcie krótką historię, którą z tej okazji dla Was przyszykowaliśmy. 

Rok temu, gdy waszą nagrodę otrzymał Zbigniew Rokita za “Kajś”, wymyśliłem, że czas na zmiany i opowieść o książce wybranej przez czytelników będzie czymś w rodzaju reportażu, opowieści wychodzącej poza nagrodzoną książkę. 

Gdy powiedziałem o tym Joannie, po minucie wiedziałem, że czeka nas ciekawa acz szalona środa. Pojechaliśmy do...

Zapraszam do obejrzenia spotkania z Andrzejem Kohutem, któree odbyło się z okazji premiery jego książki "Ameryka. Dom podzielony".

Ulice amerykańskich miast w ogniu. Zimna wojna z Chinami. Szturm na Kapitol.

Utrwalany przez lata wizerunek Stanów Zjednoczonych jako wzoru do naśladowania dla innych państw kruszy się w zastraszającym tempie. Co się zza niego wyłania? Atak zwolenników Donalda Trumpa na Kapitol po przegranych wyborach, spiskowe teorie spod znaku QAnon, gospodarcza zapaść w pasie rdzy, kulturowe wojny: o aborcję, o klimat, o dostęp do broni. Systemowy rasizm nadal ma się tu...

Jadwiga Stańczakowa w “Dzienniku we dwoje”: “Wieczór. Wesoły dzwonek. Miron! – Przyniosłem wiersze i ten kawałek prozy. Trzeba czytać, kiedy jest ochota” I my zapraszamy na wieczór, podczas którego Miron przyjdzie do nas w rozmowach, wspomnieniach, czytaniu wierszy, próz, reportaży.

Chciałbym dzisiaj nas bardzo pochwalić. Nas, to znaczy w pierwszej kolejności Bartosza Jakubowskiego, artystę, który zrobił następującą rzecz: sfotografował queerowe osoby z całej Polski, a następnie zaangażował do projektu hafciarki z różnych regionów naszego kraju, które regionalne hafty przeniosły na wydrukowane na płótnie zdjęcia. Ważne - region odpowiada miejscu pochodzenia/identyfikowania się fotografowanej osoby. Wystawę "Haften" można było oglądać niedawno w Radomiu, a z tego co wiem i czemu kibicuję, będzie można jeszcze się z tymi pracami spotkać w innych...

- Model tożsamości oparty na dominacji nigdy nie był jedynym. Inne męskości, na przykład osadzone na trosce, były i są możliwe - mówi mi Kacper Pobłocki i bardzo chcę w to wierzyć.

Ale zanim doszliśmy do tego tematu zauważyłem, że autor "Chamstwa" na wywiad przyszedł z połamanymi okularami. Od nich zaczęliśmy więc naszą rozmowę.

---

Pobłocki: - To są okulary ojca małego dziecka. Gdy moja córka miała rok, wzięła je i zaczęła wyginać. Zbladłem, bo bardzo je lubię. Poprosiłem, by mi je oddała. Bez reakcji. Powtórzyłem nieco stanowczym tonem. Ty byś nawet tego nie rozróżnił, ale ona się popłakała.

WSZ - Przestraszyła się.

Finał NIKE dla Joanny Ostrowskiej to wielkie wydarzenie dla wszystkich zajmujących się queerową historią w Polsce. Docenienie mozolnej pracy, za którą nie stoi hojny grantodawca. Mam wielki przywilej od lat kibicować Ostrowskiej w jej działaniach, a teraz też rozmawiać na łamach GW. WSZ - Na świecie od lat powstają muzea LGBT, queeru. W Polsce też niedługo powstanie coś na kształt muzeum, prace trwają od dawna. Gdybyś miała przekazać do tego muzeum jakiś rekwizyt związany z twoimi osobami bohaterskimi, to co by to było? JO - Gdy mówisz "muzeum", od razu przychodzi mi na myśl...

Co kilka miesięcy, zmęczony uganianiem się za kolejnymi zleceniami i nieprzewidywalnością stanu konta, sam sobie się odgrażam, że pójdę do korpo i będę robił asapy. Wyobrażam sobie, że w zamian za trochę fałszywe poczucie bezpieczeństwa, mogę nawet słuchać “bullshitu” o tym, że moja praca sprawia, że świat staje się lepszym miejscem nie tylko dla zarządu i akcjonariuszy. Korpomyśli przechodzą mi jednak szybko, zwłaszcza że przez chwilę pracowałem w najgorszym - moim zdaniem - rodzaju korporacji, czyli “polskim korpo”. Polskie korpo to firma, która powstała przeważnie pod koniec lat 80.,...

Gdy poproszono mnie o napisanie kilku słów o "Chamstwie" Kacpra Pobłockiego miałem nie lada dylemat - na czym się tym razem skupić? Z autorem rozmawiałem już dla "Gazety Wyborczej", pisałem recenzje, rozmawiałem o "Chamstwie" na klubie książkowym (co tylko uświadamia mi jak ważna jest to książka). Poszperałem zatem w poszukiwaniu śladów zbrodni. Razów wymierzanych pańskim batem.

Ksiądz Piotr Ściegienny w 1840 roku w swojej „Złotej książeczce”, czyli „historii rodu ludzkiego dla rolników i rzemieślników” opowiadał historię włościanina, któremu zachorowała żona i dlatego "nie wyszedł na...