Miłość może przybrać różne formy. Można kochać człowieka, z wzajemnością czy bez to niezbyt istotne. Można kochać zwierzaka, miasto, najlepiej platonicznie, na odległość i bez większych oczekiwań pisarza czy pisarkę. Można kochać też kraj i jego kulturę. Choć tytuł książki Piotra Oczki, “Pocztówka z Mokum” sugeruje pocztówkę wysłaną z Amsterdamu do polskich czytelników i czytelniczek, to jest też wielkim i ciężkim listem wysłanym w drugą stronę. Przez autora, który kocha miasto, kraj, ale też przedmioty, które kolekcjonuje. W innych miłościach Oczce chyba średnio wychodzi, co sam...

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota)

Absurdalne sytuacje, śmieszne dialogi, kuriozalny język oficjalnych komunikatów - to wszystko budzi w czytelniku "Sielanek" George'a Saundersa prawdziwy uśmiech. Dopóki nie zrobi nam się po prostu przykro.

Czytając "Sielanki", opublikowany właśnie w Polsce w przekładzie Michała Kłobukowskiego zbiór opowiadań George'a Saundersa - drugi w jego karierze - trudno uwierzyć, że od jego amerykańskiej premiery minęło już 21 lat.

Choć od tego czasu świat uległ zmianom - legły w gruzach wieże WTC, doświadczyliśmy kilku kryzysów gospodarczych, pojawiły się nowe wyzwania związane z mediami...

Jak jeszcze nie słyszeliście o książce Tatiany Țîbuleac, to znaczy, że algorytmy was nie lubią, albo stoją na straży waszych wydatków. Bowiem jest to powieść, którą przeczytać po prostu trzeba. Albo przynajmniej - powinno się.

Brutalnie szczera, rozdzierająco smutna i intrygująca powieść mołdawsko-rumuńskiej pisarki o relacji syna z matką robi na czytelniku piorunujące wrażenie. Głównym bohaterem “Lata…” jest Aleks, syn polskich emigrantów mieszkających w londyńskim Haringey. Chłopak, którego trudno polubić, zwłaszcza że książka zaczyna się od seansu nienawiści. Aleks matką gardzi. “Była...

Po weekendzie w Świdwinie wiem już, że: - do najbliższego oddziału położniczego jest 20 km - w mieście nie ma lekarzy specjalistów - do Kołobrzegu jeździ PKS (odjazd sprzed dworca) trzy razy dziennie, choć są różne wersje i niektórzy mówią, że nie ma połączenia. A to tylko 50 km. - smog jest sporym problemem w mieście, gdzie może i remontuje się niektóre "poniemieckie" zabytki, ale co z tego jak obok miejskiego (ładnego) parku ktoś pali śmieci w kopciuchu. Na spotkanie z Jankiem Mencwelem przyszedł burmistrz i jego zastępczyni, podczas rozmowy z Markiem Szymaniakiem...

Gdy chcesz bohaterowi fikcyjnej opowieści zawiązać porządnie szalik na szyi i przeprowadzić go bezpiecznie przez ulicę, bo wiesz, że nieszczęśnika wszędzie może spotkać pech, to znaczy, że autor bądź autorka napisali coś genialnego. Tak miałem z bohaterami zbioru opowiadań George’a Saundersa, “Sielanki” - ich problemy mnie irytowały, czytając najchętniej bym dopisał akapity, w których bezpiecznie wychodzą z życiowych tarapatów, podejmują właściwe decyzje i wygrywają w walce z opresywnym systemem. Albo zmieniają swoje nastawienie wobec świata. I tak fryzjera-incela, dla którego...

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota)

Krótko podsumowując - "Wydatki" Zawady to jałowy bieg, niby jest śmiesznie, niby ostro i ciekawie formalnie, ale w finale niewiele z tego zostaje. A teraz kilka słów więcej. Nigdy bym nie przypuszczał, że nominowanie Łukasza Zawady do Paszportu “Polityki” będzie miało takie konsekwencje. Niezdolność do wyobrażenia sobie takich efektów własnej pracy sprawia, że nigdy nie sięgnę po pisanie fikcji. W wyniku nominacji Zawada bowiem był na “Paszportach” i swoją nową książkę, “Wydatki” zaczął od całkiem udanego pastiszu gali nagrody. A raczej od spotkania z naczelnym tygodnika w modnej i nie...

“Mistrzowie. Spotkania z twórcami” to dziesięć fantastycznych szkiców Philipa Rotha, z których przynajmniej kilka zasługuje na szczególną naszą uwagę. Zmarły przed trzema laty amerykański pisarz publikował swoje szkice-wywiady od drugiej połowy lat 70. po końcówkę XX wieku. A wśród jego rozmówców znaleźli się m.in. Primo Levi, Ivan Klima i Icchok Baszewis Singer. Specyficzne to wywiady, bo Roth przeważnie zaczyna od krótkich opowieści wokół dzieła swojego rozmówcy, a w samej rozmowie czasem więcej miejsca zajmują uwagi i pytania autora “Kompleksu Portnoya”, niż odpowiedzi. Łączy...

Dzisiaj rozmawiam z Kasprem Bajonem, którego "Fuerte", opowieść o "rajskiej" wyspie znalazła się w finale Nagrody Nike. Przypominam, że głosowanie czytelników i czytelniczeķ trwa do niedzieli!

---

Wojciech Szot - Z książki wynika, że bardzo nie lubisz określenia "raj turystyczny".

Kasper Bajon - Kategoria "raju" jest bardzo opresyjna. Po pierwsze, jest biblijna. Po drugie, każdy z nas sobie inaczej ten raj wyobraża, a kapitalizm próbuje go nam zbudować, zasłaniając prawdziwe oblicze miejsc, które odwiedzamy. Na Fuertę pojechaliśmy nie dlatego, że uwielbiam ocean i pustynię, choć to prawda, ale...