Są takie książki, które stają się po latach legendami, to będzie taka pozycja. Już dawno nie biegłem tak do księgarni. #kurzojady #antologiapoetekjidysz #mojadzikakoza #austeria

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Mar 26, 2019 o 3:19 PDT

Będzie czytane. #kurzojady #dowodynaistnienie #wrzenieświata #dorotabrauntsch #domybezdomne

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Mar 25, 2019 o 6:50 PDT

W @magazynlgbtqreplika mój wywiad z Sebastianem Barrym. Jestem z niego nieprzyzwoicie zadowolony. #kurzojady #sebastianbarry #wab #replika #wywiad

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Mar 25, 2019 o 6:23 PDT

Od ukazania się pierwszej części „Tomek w krainie kangurów” w 1957 do 1970 roku seria uzyskała nakład oficjalny 800 tysięcy egzemplarzy i miała łącznie 19 edycji. Już wtedy badaczka literatury młodzieżowej, Halina Skrobiszewska pisała, że popularność książek Szklarskiego jest „niepokojąca”, gdyż autor schlebia wszystkim upodobaniom młodych ludzi – Tomek nie przegrywa, zawsze jest zwycięski. Mimo czyhających niebezpieczeństw nikomu nic się nie dzieje, wszyscy wychodzą cało z tarapatów. Tomek jest jak Zorro czy kapitan Kloss, pisze Skrobiszewska

Cały tekst na stronie Empiku, a ja zapraszam w...

To całkiem miłe zobaczyć się po rosyjsku. Miałem zaszczyt napisać dwie recenzje (Ostrowskiej i Masłowskiej) do dwóch ostatnich numerów pisma "Nowaja Polsza". Niestety Instytut Książki postanowił w skandaliczny sposob zamknać gazetę. Tym bardziej ciesze się, że teksty "poszły". Ciekawe kiedy Instytut Książki z wykonawcy politycznych wyroków stanie się znowu instytucją wspierającą literaturę. Żal. Ale i duma.

Na Światowy Dzień Poezji "mój krótki wiersz" Tadeusza Różewicza. Wiersz na przynętę.

“Dziennik. Jeszcze jedno zdanie” Tadeusza Sobolewskiego to fascynująca opowieść o tym, jak zbiorowo nie słuchaliśmy siebie, jak różne intuicje okazują się po latach przerażająco słuszne i jak - paradoksalnie - reakcja inteligencji na stan wojenny sprawiła, że do dziś nie możemy wydostać się spod dyktatu kościoła rzymskiego, któremu wciąż wydaje się, że przewodzi rządowi dusz. Dusz politycznych, dodajmy uczciwie. To także opowieść o byciu ojcem, mężem, redaktorem, dziennikarzem, Polakiem, miłośnikiem filmu. Prywatna, polityczna, wciągająca.

“Stan wojenny przedstawia mi się jako ucieczka w...

Dzisiaj powrót do lektury. Trochę, bo trzeba, ale też bo się bardzo chce. #kurzojady #jarosławiwaszkiewicz #czytelnik

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Mar 18, 2019 o 9:16 PDT

Czyta się. Jak się czyta! W kiepskim świetle lokalnego baru siedzę z Sobolewskim i chwilami się wzruszam, chwilami wkurzam, ale cały czas porywa mnie ten stosunkowo szybki spacer po najnowszej historii naszego kraju. Sobolewski, Białoszewski, Mamuta, Dziadek, Le, Ludwik i Ludmiła, Justyna - starzy i nowi znajomi spotykają się na kartach tego dziennika. Trochę jakbym oglądał telenowelę i zaprzyjaźnił się z jej bohater(k)ami. #kurzojady #tadeuszsobolewski #wab #jeszczejednozdanie @sobolewskaj - z @nogasnastronie mamy pomysł na spotkanie "Dziewczynka z dzienników. Fakty i mity". W Szczebrze....

1989 rok. Sobolewski wieszczy