Już niedługo na Kurzojadach będziemy rozmawiać z Anną Bikont o Irenie Sendlerowej w popkulturowym anturażu. #kurzojady #annabikont #irenasendlerowa #wydawnictwoczarne #tylkodobreksiazki

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) 27 Paź, 2017 o 12:20 PDT

Z Anną Bikont w gościnnych progach Muzeum Żydowskiego Galicja. Przeglądamy popkulturę. #kurzojadyrozmawiają #annabikont #wydawnictwoczarne #irenasendlerowa #sendlerowa #czytajcieto

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) 27 Paź, 2017 o 3:02 PDT

Tak, "Żeby nie było śladów" Łazarewicza to smutna książka, no ale ta fota Sadowskiej... Bomba o poranku. Miłego dnia. #kurzojady #barbarasadowska #grzegorzprzemyk #wydawnictwoczarne #czarne #cezaryłazarewicz

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) 26 Paź, 2017 o 12:04 PDT

Zapraszamy do obejrzenia nowej Suszarni!

Mamy dla Was biografię Iłłakowiczówny, "Konia doskonałego", Jana Sowę i Krzysztofa Wolańskiego, "Jak zwierzę" Charlesa Fostera, książki dla dzieci a na koniec biografię Ireny Sendlerowej pióra Anny Bikont.

Maksymalizujemy naszą potrzebę lajków i zatrudniliśmy do asysty dwa koty i dwie papużki.

“Czołgam się przed tą książką na kolanach” wyznała mi redaktora Wróbel wczorajszego wieczora po lekturze pierwszych stron. Mając za sobą całość “Sendlerowej” mam pragnienie podziękować autorce za to, że napisała to dla nas. Bo to jest naprawdę wielka rzecz.

“Tak już jest, że wybiera się jedną postać, i wybrano Sendlerową” mówi Annie Bikont Hanna Rechowicz. Ona sama mówiła o sobie przyjaciołom, że jest “narodowym alibi”. Bohaterka czasu, gdy “walka o ratowanie Żydów była w dużej mierze wojną polsko-polską. Dlatego tak trudno o niej opowiedzieć”. Anna Bikont spróbowała i w efekcie dokonała...

Jestem pod olbrzymim wrażeniem tej książki. Warsztatowo to są Himalaje reportażu i biografii. Jutro sporo o nowej książce Anny Bikont u nas na FB. #kurzojady #irenasendlerowa #sendlerowa #annabikont #wydawnictwoczarne #czarne #bookstagram

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) 23 Paź, 2017 o 9:31 PDT

Nieufność. Cholerna nieufność, gdy dowiadujesz się, że ten koleś, co właśnie wstał z ławki (myślałeś, że jest wyższy i jakiś taki bardziej frontman) postanowił wydać książkę z opowiadaniami. Czytałeś ich kilka i o paru chciałbyś zapomnieć, a niektóre można przypudrować i pokazać szerszemu światu. Ale to za mało na książkę. Wiesz, że potrafi napisać - te zdania, które rozbrzmiewają w ostatni dzień sierpnia, szerowane są szeroko i z roku na rok powszechniej, wiesz, że nie jest to tani bajer, tylko szczere pisanie, takie z okolic wątroby. No ale żeby książkę z opowiadaniami? Ostatnio wszyscy...

Nie pamiętam kiedy zdarzyło mi się zarwać noc dla lektury książki. "Sendlerowa" Anny Bikont - lektura bardzo obowiązkowa.

Sesje fotograficzne książek takie trudne. #kurzojady #mikrotyki #pawełsołtys #wydawnictwoczarne #piesekczarek

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) 15 Paź, 2017 o 12:40 PDT

"Próbował odpalić mokrą zapalniczkę, ale tylko miarowy chrzęst z tego szedł. Rytmiczny niestety. Wiedziałem, że miał coś z Anką. Czy raczej - do niej coś. A najdokładniej to: za nią coś - spojrzenie, słowo niewypowiedziane, gest urywający się w połowie, jakby ktoś podciął ścięgna dłoni. no miał, ale nie miał nigdy śmiałości nawet na bańce czy po dżointach. Oczy mu tylko błyszczały. Miał oczy wilka w miękkim ciele. Oczy bandyty rzucającego nożami w cyrku. Teraz tak samo, słabe strużki światła szukały tych jego ślepiów, tam były u siebie, tam się przeglądały. Andrzej też miał podobne, tylko...