- Nazywali nas szkopkami, byliśmy też Żydkami.

Dzisiaj w GW pierwsza rozmowa prezentująca pisarzy i pisarki, których książki znalazły się w finale Nagrody NIKE. Zaczynamy od mojego wywiadu z Edwardem Pasewiczem, pisarzem którego jako poetę podziwiam od lat, a który zaskoczył mnie niesamowitą kompozycją "Pulverkopfa" i jakąś uporczywością tej książki, sprawiającą że trudno się od tej historii uwolnić.

Edward: - W pierwszej klasie podstawówki nauczycielka kazała nam usiąść w ostatnich rzędach. Łemkowie, Niemcy i Żydzi byli gorsi od tych, którzy pracowali w ogromnej jednostce wojskowej, która...

Znamy już finałową siódemkę Nagrody NIKE! - Anna Cieplak, "Rozpływaj się", wyd. Wydawnictwo Literackie - Artur Domosławski, "Wygnaniec", wyd. Wielka Litera - Jerzy Jarniewicz, "Mondo cane", wyd. Biuro Literackie - Joanna Ostrowska, "Oni", wyd. Krytyka Polityczna - Edward Pasewicz, "Pulverkopf", wyd. Wielka Litera - Maciej Płaza, "Golem", wyd. WAB - Kacper Pobłocki, "Chamstwo", wyd. Czarne Gratulacje! Wielka radość z finału dla Joanny Ostrowskiej, ale też Kacpra Pobłockiego i Edwarda Pasewicza, których książki są dla mnie bardzo ważne. Oczywiście każde nazwisko z tej siódemki...

Ostatnie dni były bardzo intensywne, a jednak, gdy znajdowałem się w okolicy łóżka, dzięki Doerrowi udawało mi się przenieść w inne światy. A jest tych światów w "Mieście w chmurach" kilka, dzięki czemu dostajemy fantastyczną powieść przygodową, dramat obyczajowy, powieść historyczną, science-fiction i do tego wykład o sile literatury.

Wspaniała książka, która przypomniała mi czasy licealnego, łapczywego rozkochiwania się w dziełach Rushdiego czy Eco. Mimo że przełożona przez Jerzego Kozłowskiego powieść to nie ten poziom literacki i chwilami pobrzmiewa banałem, jest w niej jednak to, co w...

Cztery miasta, dziewięć spotkań. I kilka impresji:

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota)

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota)

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota)

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota)

Alicja Rosé dla Państwa z debiutanckiego tomu "Północ przypowieści".  Za niedługo nowy tom poetki, na który bardzo czekam. 

Wczoraj pisałem o tym, jakie książki powinny mieć przeczytane osoby zdające maturę, a dzisiaj piszę o tym jak totalnym nieporozumieniem jest ten system edukacji o literaturze. Temat lektur szkolnych zawsze ożywia rozmowę, każdy przez to przeszedł i jakoś musiał sobie z nimi poradzić. Opinie bywają rozbieżne - jedni kochają "Lalkę", drudzy nienawidzą. Dla wielu przeżyciem było czytanie "Zbrodni i kary", ale są i tacy, którzy uważali, że czytają ją w ramach pokuty. Nie ma książki dla wszystkich - tak samo jak każdy ma inne gusta literackie. Jednak celem edukacji jest uwspólnienie naszej...

Przeczytałem, więc sprawozdaje, ale nie czujcie się szczególnie zobowiązani do lektury. Thriller obyczajowy, którego akcja dzieje się gdzieś na początku lat 90. w tej Polsce, gdzie rządzi sołtys, o gębie przypominającej “czerwoną i spoconą kulę”, w którą codziennie wlewa się alkohol. Gdzie mężczyźni są z kobietami, a jak ktoś by chciał inaczej, to będzie musiał poszukać sobie innego miejsca do życia. Adam jeszcze o tym nie wie i myśli, że jego romans z Jerzym nie zostanie zauważony. Poznali się na imieninach sołtysa. Było mocno pite. Spoglądał na niego ukradkiem. A może zbyt jednak...

Obiecuję wrócić do tych dobranocnych wierszy, choć w upałach to ja jestem zaskakująco prozaiczny. Dariusz Sośnicki dzisiaj. Jako kontekst do naszej rozmowy o lekturach szkolnych.

A gdyby tak Galla Anonima zastąpić Gertrudą Mieszkówną?

"Wizerunek kobiety w literaturze", "kreacje kobiece w literaturze", "literackie portrety kobiet", "motyw kobiety fatalnej" - wśród tematów maturalnych kilka razy pojawiają się kobiety. Za każdym razem opisywane przez mężczyzn. Szekspir, Prus, Dostojewski, Reymont z pewnością stworzyli wyraziste kobiece bohaterki, ale czy w XXI wieku licealiści nie mogliby zastanowić się choć przez chwilę nad tym, jak w literaturze kobiety mówią o kobietach? Zwłaszcza żyjące?

W GW piszę dla Was o tym, że "Gloria victis" to nie tylko powstanie styczniowe,...

“Dzieci” Jacka Paśnika to niezbyt udany debiut literacki, opowieść kręcąca się wokół własnej osi, schematyczna, przewidywalna i nieszczególnie urokliwa językowo. Jednocześnie interesująca jako studium świadomości pokolenia urodzonego w czasach budowania dobrobytu i - mimo wszystko - dość optymistycznego patrzenia w przyszłość. Na otwarcie Szpitala Kosmos Generał przyleciał helikopterem. Wysiadł z maszyny, uścisnął ręce czekającej na niego delegacji i po trwającym chwilę przemówieniu, wrócił do stolicy. Tymczasem wysiedlano ostatnich mieszkańców wsi, na miejscu której ludowe władze...