[ZADANIE DLA WAS] Jest to wspaniała książka, a mamy dla Was zadanie. "Iwan Konwicki, z domu Iwaszkiewicz" to zebrane przez Dorotę Gruszkę teksty Tadeusza Konwickiego z ilustracjami Danuty Konwickiej i wstępem Ludwiki Włodek. Jak widzicie - sporo osób się napracowało, by to cudo do nas trafiło. Jeśli pamiętacie na przykład książkę Anny Iwaszkiewicz o zwierzętach na Stawisku, to z pewnością pokochacie kota Iwana. Choć i bez tej znajomości miłość do tej niewielkiej książeczki jest gwarantowana. Mamy dla was zadanie! Napiszcie krótkie - maksymalnie na 500 znaków - opowiadania o swoich...

Co jakiś czas sięgam po Wojdowskiego i znajduję tam takie fragmenty. To jest przecież czysta poezja. Czasem czytajac współczesnych nie pamiętamy wielkich z przeszłości. Wojdowski to dla mnie taki zapominany geniusz. A wy macie takich? Może Nowak, a może Andrzejewski? A może jakieś kobiety?

To nie jest moja literatura, przynajmniej tak mi się pochopnie wydawało, bo ja już dawno nie sięgałem po książki sensacyjne, a jak do tego widziałem, że są elementy fantastyki, to przepraszam wszystkich, ale ja się wtedy najzwyczajniej w świecie boję. Boję się, że znowu ktoś mi będzie próbował opowiedzieć jakąś pseudonaukową bujdę, wciskał mi pod powieki superbohaterów na których obecność nie mam ochoty. Sięgnąłem zachęcany przed wydawnictwo, z którym od lat się przyjaźnię. Przyjaźń z Powergraphem jest tak silna, że prawie nie ma tu ich książek, jakoś zawsze tak trochę głupio było po...

Mimo lekkiej, obyczajowo-przygodowej formuły, Łozińskiemu udało sie napisać książkę monumentalną, w odtworzeniu świata, którego nie ma, w przywróceniu naszej wyobraźni bohaterów, o których polska historia i literatura zapomina, w wielopłaszczyznowej opowieści o marzeniach i celach, które przerwie dramat Holokaustu. Fascynująca książka, którą naprawdę trudno odłożyć. (Wpis sponsorowany przez moją wielką radość lektury) #zdaniemszota #mikołajłoziński #stramer #wydawnictwoliterackie #tylkodobraliteratura

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Paź 20, 2019 o 2:12 PDT

"Przed światem udajemy, że nasz kot kocha nas ślepą, szaloną miłością" pisał o Iwanie Tadeusz Konwicki, a ilustrowała Danuta Konwicka. #zdaniemszota #kotiwan #tadeuszkonwicki #znak

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Paź 19, 2019 o 12:40 PDT

Horror vacui - Słowik, Szot, Zimowla, Tajfun. #zdaniemszota #umiemywselfie #dominikasłowik @dominikaslowik #znak #porozmawiane

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Paź 18, 2019 o 10:17 PDT

Pozdrawiamy, kociaki! #zdaniemszota #kotiwan #piesektajfun

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Paź 17, 2019 o 12:30 PDT

Pięknie baja Radek Rak. Nie pamiętam, by ktoś mi tak ładnie bajki opowiadał. „Baśń o wężowym sercu” choć układa się w powieść, jest cyklem baśniowych opowieści, których głównym bohaterem jest Jakób Szela, bohater ludowy. Rak czerpie z wielu źródeł – etnograficznych zapisów, baśni ludowych, bajki, fantastyki i tworzy niejednoznaczne dzieło, w którym na równi obcują ze sobą brutalna opowieść o losie chłopów w rozbiorowej Polsce jak ludowa baśń, w której węże mówią do ludzi, a człowiek jest tylko marną częścią natury. Nie czytajcie tego jednak „ciurkiem”, a dawkujcie sobie, bo wtedy...

Moje miasto. #zdaniemszota #olgatokarczuk #warszawa #literackinobel2019 #nobelliteratureprize2019

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Paź 15, 2019 o 12:40 PDT

Dla Książki. Magazyn do czytania przeczytałem nową książkę Janusza Leona Wiśniewskiego. Było to doświaczenie słodko-gorzkie, ale też chwilami kuriozalno-zabawne. W felietonie dopowiadam jakich scen mi zabrakło i dlaczego publiczna masturbacja do lustra nie jest czymś, co dodaje uroku literaturze. Sprawdźcie!