Panie Losie daj mi dodatkowy tydzień bez pracy to bym sobie "Granicę" przeczytał. Ale ten "blurb" Miłosza to jakiś taki dziwny. #kurzojady #zofianałkowska #hannakirchner #ossolineum #bibliotekanarodowa #granica #kiedytoczytać

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Lis 21, 2018 o 12:44 PST

Zawładnęła mną ta książka. Niezwykła forma, ciekawy język i tajemnicza historia powstania. Ciekawe czy ktoś z was czytał? Szukam swoich 😉 #kurzojady #alfredrogalski #czytelnik #dalekapółnoc

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Lis 21, 2018 o 12:02 PST

“Nazwał ją foremką, co znaczyło, że jest w dobrym humorze, bo foremka to zdrobnienie do ofermy. Teresa uśmiechnęła się zawstydzona”.  Przemoc jest dziedziczna, nie ma ucieczki od rodziny, a nasz los został wymyślony długo przed nami, zdaje się mówić Katarzyna Wiśniewska w “Tłuczkach”. Krótkiej, sprawnie napisanej opowieści o dysfunkcyjnej rodzinie, w której terror dziadka, nienawiść matki i złość córki tworzą labirynt, z którego zdaje się nie ma wyjścia. Wiśniewska fantastycznie operuje kliszami i tworzy pełnokrwiste postaci, które na przestrzeni kilku dziesięcioleci wyniszczają się...

A na popołudnie dla Państwa Konstytucja dla “digital born” autorstwa Piotra “Pułdziana” Płucienniczaka. Brawurowa interpretacja!

W🤗TROSCE💆O🅱YT👍I🔜PRZYSZŁOŚĆ🙏NASZEJ🦅OJCZYZNY🦅😀ODZYSKAWSZY🏆W1⃣9⃣8⃣9⃣ROKU👋MOŻLIWOŚĆ✌SUWERENNEGO✌I🗳DEMOKRATYCZNEGO✍STANOWIENIA🏋O🏋️‍♀️JEJ🤲LOSIE👥MY🙆‍♂️NARÓD🙍POLSKI🙆‍♂️WSZYSCY🙋O🅱YWATELE🙋‍♂️RZECZPOSPOLITEJ🤲ZARÓWNO🙃WIERZĄCY🛐W🎅BOGA👼BĘDĄCEGO🏞️💦ŹRÓDŁEM💡PRAWDY🚔SPRAWIEDLIWOŚCI🙈👍DOBRA👌I🌷PIĘKNA💅😍JAK👉I⛔NIE🤦PODZIELAJĄCY💩TEJ👻WIARY😎A🎱TE🌈UNIWERSALNE🕊WARTOŚCI🗽🚛WYWODZĄCY🚛Z👽INNYCH🦄ŹRÓDEŁ👽🚻RÓWNI🚻W🖋PRAWACH😌I🖊W😒POWINNOŚCIACH🏗WOBEC😕📦DOBRA😉🎁WSPÓLNEGO🇵🇱POLSKI🇵🇱😘WDZIĘCZNI😏NASZYM👴PRZODKOM👵ZA🧓ICH👷🛠...

[AVENGERSI CZASÓW ZAGŁADY] czyli recenzja “Królestwa” Szczepana Twardocha, książki wciągającej i na pewno wartej lektury, ale wartej też analizy i zadania sobie wielu pytań - tak o historię jak i literaturę. Zapraszam do lektury tekstu, nie jest on krótki, ba - doszedłem do 12 tysięcy znaków - ale to z szacunku dla Autora i książki, bo tu jest nad czym się zastanawiać. No to zaczynajcie!

---

“Nawet w chwilach załamania pozostawał wojownikiem, wielkim wojownikiem, jak pokonani Indianie w powieściach Karola Maya, nawet przegrany nie tracił męstwa i godności”

Jakub Szapiro powraca w “Królestwie”,...

O książkach, które trzeba po zmarłych posprzątać pięknie napisał Marcin Wicha w nagrodzonym Nagrodą Literacką Nike tomie „Rzeczy, których nie wyrzuciłem”. Na końcu książki znajdziecie spis niewyrzuconych przez autora książek. Inspirujacy do stworzenia własnej listy z prośbą do potomnych, by akurat te woluminy ocalili. Nie musimy uzasadniać wyboru. Trzeba rzeczy ocalać, bo - jak podejrzewał Brodski - tkwi w nich świadomość poprzedniego właściciela.

---

O książkach na Zaduszki piszę w felietonie z okazji dzisiejszego dnia jak i premiery "Nie ma" Mariusza Szczygła. Link.

“Nie czytaj teraz tego” mówił mi M., gdy kilka dni po śmierci pieska Czarka z księgarni Czarnego przytaszczyłem dwa tomy opowiadań “O kotach” i “O psach”. Uznałem jednak, zgodnie z prawdą, że jeśli to jest dobra literatura, to M. miał rację i wyrządzi mi ona raczej krzywdę; jeśli zaś jest to literacki przeciętniak, to nawet największa żałoba nie sprawi, że się wzruszę, a synapsy mózgu mego zaśpiewają żałośniej.  Zatem wyrok - wybitny to jest Krzysztof Varga, bardzo dobrzy Rejmer, Sołtys i Stasiuk, ciekawa Pustkowiak, a pozostałe teksty oczywiście są na niezłym poziomie, ale raczej nie...

Każdy świadek jest wyjątkowy, ale niektórzy lepiej to zapisują. To brutalna prawda o gradacji wspomnień, o tym dlaczego dziś czytamy i znamy niektóre z nich, a inne pozostają zapomniane.

Frau D.

„Musiałyśmy przyjmować każdego wieczoru ośmiu mężczyzn, w ciągu dwóch godzin. Wchodzili do środka, musieli iść do pokoju lekarskiego, żeby dostać zastrzyk, mogli wybrać numer, więc więźniarkę, mogli wykonywać „swoje rzeczy”, do środka, do góry, do dołu, na zewnątrz i z powrotem, dostawali jeszcze jeden zastrzyk i wychodzili” - świadectwo pani W. to jedna z trzech historii przymusowych pracownic...

“Nikt nie idzie” Jakuba Małeckiego to książka, w której autor pokazuje, że poszukuje nowych sposobów pisania i eksperymentuje z formą. To cieszy, bo jest to autor, który przy sporym powodzeniu wśród czytelników i czytelniczek nie musiałby wiele zmieniać w swoim pisaniu, a jednak to robi. Małecki ma ambicje, zdania go lubią i choć chyba wciąż czekamy na “tego Małeckiego”, to w “Nikt nie idzie” spotykamy się z literaturą mocno na przekór. Kiedy kobieta kolekcjonująca fontanny spotyka Mężczyznę Uporczywie Oglądającego Komody wymiana obrączek wydaje się być nieunikniona. Jak i to, że ich...

Zyta Oryszyn (1940-2018)

"Misiakowa popłakiwała przed matką: – Dlaczego się zgodziłam, żeby mi Josełe zapłacił najpierw meblami i obrazami, a dopiero potem złotymi świnkami? Dzidek powiedział, że mi rozum odjęło, bo obszukał wszystkie meble, a w nich nie było żadnego schowanego skarbu, gdzie tam. I jeszcze te graty trzeba było zreperować po obszukaniu, pani powiem, że sam Josełe by nie poznał, że były porozkładane na części, Dzidek zresztą się zastanawia, czy to naprawdę pożydowskie meble, jak w nich żadnego schowka nie ma, tylko w komodzie schowek był, ale pusty, ten Josełe wstydu nie miał,...