- W tej historii zaintrygowało mnie wszystko - pisze Elizabeth Kolbert o karpieńcach diablich, które żyją w Devils Hole, niewielkim acz głębokim zbiorniku wodnym w amerykańskim stanie Newada. Walkę o przetrwanie małych rybek, których liczebność waha się od kilkudziesięciu do ponad stu osobników, prowadzą biolodzy i biolożki z kilku instytucji, a jej koszty sięgają milionów dolarów. Żeby uchronić zwierzątka przed turystami zbudowano nawet Devils Hole Junior, która imituje oryginalną pieczarę, co ma umożliwić rozmnożenie gatunku. Nie jest to łatwe, bo natury - jak się okazuje - nie można...

Krzysztof Siwczyk w "Krematoriach I | Krematoriach II" zamieścił wiersze, po których lekturze ma się ciarki na plecach. Już sam tytuł jest przyciężki, więc podziwiam jury Silesiusa, które przetrwało lekturę tego tomu i jeszcze zdecydowało o nominacji autora do nagrody. Mi wciąż w pełni się nie udało przeczytać "Krematoriów", choć mnie Siwczyk jakoś do tego nawet zachęcił odchodząc od poetyki z poprzednich tomów, której fanem nie byłem (nie ma obowiązku lubienia wybitnych poetów). "Gnić dnem słów" i "Śnić wyjawienie" - biorę te frazy na współwłasność.

"Hista & her sista" Joanny Mueller, z którego to tomu pochodzi "szczodrak", to dzieło naprawdę wyjątkowe, dopracowane i korzystające z niezwykle różnorodnych poetyk - od ballad po wiersze nawiązujące do dzieł sztuki (Calder, Bourgeois). Wściekłe, choć jak pisze poetka "ja też bym chciała by było jaśniej / w tych wierszach a nie tylko zadra bluzg i tik". Erudycyjny, ciekawie skomponowany i intertekstualnie pociągający. Nic dziwnego, że znalazła się Mueller w finale nagrody Silesiusa.  

Serhij żadan Człowiekiem Roku “Gazety Wyborczej”!

- Wojna jednak kiedyś się skończy, nawet jeśli dzisiaj wygląda na nieskończoną. Pozostają miasta, pozostają drogi, pozostają głosy, pozostaje pragnienie mówienia, pragnienie słuchania - pisał Serhij Żadan w eseju dołączonym do niemieckiego wydania "Życia Marii" (“Життя Марії”), tomu na który składają się jego własne wiersze. 

W oryginale po ukraińsku tom uzupełniały przekłady poezji Czesława Miłosza autorstwa Żadana. Książka ukazała się w 2015 roku, a trasa promocyjna autora objęła 33 miasta. Żadan w Ukrainie jest gwiazdą niczym najwybitniejsi...

Skoro były tu w ostatnich dniach wiersz napisany dzięki wiki i wiersz w połowie powstały dzięki translatorowi, to czemu nie wiersz powstały dzięki naszemu jakże poetycko sprawnemu premierowi Morawieckiemu. Antonina Tosiek za tom "storytelling" dostała nominację do nagrody Silesiusa w dziale dla osób debiutujących.

Nikt tak nie pisał. Machado w "W Domu Snów" dokonuje wiwisekcji przemocy domowej i toksycznej relacji. Nie byłoby to niczym szczególnie nowym, gdyby nie fakt, że opowiada o queerowej relacji, a te literatura obawia się portretować negatywnie, przez co wspiera sprawców przemocy. Przemilczana przemoc domowa w queerowych związkach, molestowanie w organizacjach czy kolektywach vs. wiara w to, że będąc queer Twój "tęczowy domek", będzie strefą bezpieczeństwa to najważniejszy temat tej powieści/pamiętnika. Machado porusza tu niezwykle ważny temat i robi to brawurowo. Jest mięsiście, kobieco i...

Michał Krawczyk niedawno zrobił tu furore wierszem, w którym po prostu przepisał definicję z wiki i podzielił ją na wersy, dzisiaj dla Państwa Marta Stachniałek, która używa translatora. Tom "Polski wrap" został nominowany do nagrody Silesiusa w kategorii "debiut".

Miedzianka wraca! Więcej szczegółow tutaj

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota)

Czy są tu fani i fanki Wita Szostaka i jego książek? Już za kilka dni premiera nowej książki Szostaka, a ja właśnie pieję wewnętrznie z zachwytu. Wit każdą książkę traktuje jak nowe wyzwanie stylistyczne. Mieliśmy już powieść kubistyczną, w której bohatera opowiadali ludzie zaplątani w jego życie ("Cudze słowa"), mieliśmy intymne opowieści dziejące się w beskidzkim krajobrazie ("Wróżenie z wnętrzności"), czy powieść-dziennik o utracie wiary w słowo ("Poniewczasie"). "Szczelinami" to chyba najambitniejsze wyzwanie "krakowskiego pisarza". Nadchodzi powieść, której narratorka pisze...

Z Panem Grzegorzem poprawiliśmy okładkę książki Magdaleny Okraski, której recenzję napisałem dla GW. Na zdjęciu zamiast asfaltu przed dworcem w Myszkowie... dworzec w Myszkowie - wyremontowany, nowoczesny, a w tle równie nowoczesna fabryka powstała na terenach dawnego Wartexu. A teraz czas na zapowiadaną rozmowę.

---

- Dzień dobry Pani Mariuszu - od tego zdania zaczęła się moja znajomość z Grzegorzem z Poraja. Nie, nie zmieniłem imienia. Grzegorz Bojanek z Poraja napisał do Szczygła po tym, jak reporter krótko zrecenzował “Nie ma i nie będzie” Magdaleny Okraski. Książkę, o której dzisiaj rano dla was pisałem.