Posty o gatunku literackim: proza polska

Czytaj post
Wioletta Grzegorzewska, Wydawnictwo Literackie

[RECENZJA] Wioletta Grzegorzewska, "Dodatkowa dusza"

“Dodatkowej duszy” brakuje literackiej duszy. Grzegorzewska postanowiła napisać powieść historyczną i poniosła w tej niełatwej dziedzinie porażkę, bo nie udało się jej oddzielić literatury od dokumentu, a dokumentalizacji od fikcji. W efekcie dostaliśmy książkę wypełnioną drętwymi dialogami, nieumiejętnymi skrótami czasowymi, naiwnym sztafażem historycznym, w której jednocześnie widać, że gdy tylko autorka odpuszcza sobie “wierność” historii, wciąż potrafi pisać prozę, którą chce się czytać. Ale takich fragmentów jest w tej powieści za mało, by uznać ją za choć odrobinę udaną.

Dariusz...

Czytaj dalej
Czytaj post
Magdalena Parys, Agora

[RECENZJA] Magdalena Parys, "Książę"

To nie jest zła książka. Chodzi za mną ta fraza od kiedy przeczytałem “Księcia” Magdaleny Parys, bo z jednej strony mamy tu do czynienia z bardzo oczywistą historią, z drugiej znaleźć można w “Księciu” naprawdę dobrze napisane i poprowadzone wątki, a do tego uczciwy research, którym autorka nie przygniata czytelnika.

Thriller, jak thriller - ani to złe, ani wybitne. “Książe” jest mocno przerysowaną wersją opowieści bondowskiej, gdzie w państwie demokracji i ładu społecznego powstaje podziemna organizacja, która ma na celu przejęcie władzy, a dzielny agent - tu o numerze 3 - ma do dyspozycji...

Czytaj dalej
Czytaj post
Wioletta Grzegorzewska, buforowanie, Wydawnictwo Literackie

[BUFOROWANIE] Wioletta Grzegorzewska, "Dodatkowa dusza"

Wioletta Grzegorzewska przepisuje podręczniki, książki historyczne i inne źródła nie potrafiąc przejść do własnej opowieści. "Dodatkowa dusza" to powieść hiperrealistyczna, w której wszystko musi być wyjaśnione, dookreślone Szkoda, że atrakcyjna literacko koncepcja tytułowej "dodatkowej duszy" nie zostaje wykorzystana dostatecznie, a autorka nie potrafi w ten dawny świat tchnąć ducha inaczej niż tylko ultraszczegółowym, męczacym opisem. Może i wiernym faktom, ale literacko niepociągającym Będę za kilka dni pisał o tej książce obszerniej, ale jestem szczerze zasmucony, bo Grzegorzewska...

Czytaj dalej
Czytaj post
Marginesy, W.A.B, Dowody Na Istnienie, Urszula Zajączkowska, Barbara Klicka, Dorota Brauntsch, Joanna Gierak-Onoszko, Nagroda Conrada, Dorota Kotas, Niebieska Studnia

Nagroda Conrada 2020 - nominacje

Znamy nominowane do Nagrody Conrada! - Dorota Brauntsch "Domy Bezdomne", Dowody na Istnienie - Joanna Gierak-Onoszko "27 śmierci Toby’ego Obeda", Dowody na Istnienie - Barbara Klicka "Zdrój", W.A.B. - Dorota Kotas "Pustostany", Niebieska Studnia - Urszula Zajączkowska "Patyki, badyle", Marginesy Nagroda przyznawana jest za debiutancką prozę, a ja pól dnia szukałem swojego egzemplarza książki Doroty Brauntsch i NIE MA. #zdaniemszota #dorotabrauntsch #joannagierakonoszko #barbaraklicka #dorotakotas #urszulazajączkowska #marginesy #niebieskastudnia #dowodynaistnienie #wab

Post udostępniony...

Czytaj dalej
Czytaj post
W.A.B, buforowanie, Zyta Rudzka

[BUFOROWANIE] Zyta Rudzka, "Tkanki miękkie"

W "Tkankach miękkich" Zyta Rudzka ponownie udowadnia, że jest mistrzynią języka operującego absurdem, skrótem, antytezą. Nie gubi przy tym potwornie smutnej refleksji nad męskością i czułej opowieści o potrzebie miłości. Rudzka męźczyzn portretuje z bolesną delikatnością, jak w tym cytacie: "Po policzku mnie pogładził. To mu oddałem".  

Czytaj dalej