Też tak macie, że musicie przeczytać każdy napoczęty kryminał do końca, nawet jeśli po drodze już się trochę męczycie? Mam nadzieję na wspólnotę losów z Państwem, bo ja tak mam. Po prostu nie umiem inaczej, dlatego przeważnie nie sięgam po ten gatunek literacki - na jednej z półek stoi u mnie cały rząd kryminałów Agaty Christie przypominając mi o pewnym szalonym styczniu, w którym to przeczytałem 30 jej książek. Jedną dziennie.

Anna Kańtoch, autorka znana raczej z pisania fantastyki od jakiegoś czasu wprawia się w kryminał i po lekturze jej najnowszej książki można powiedzieć dwie rzeczy -...

Dzisiaj premiera trzech ważnych książek. Karolina Sulej w "Rzeczach osobistych" pokazuje, że w historii ważne powinno być to, co.ważne było dla tych, o których piszemy. A ważne były też rzeczy - szminka, kolorowa chusta, obrączka. Doslonale udokumentowana książka o czymś niby oczywistym, a jakże nieobecnym w narracjach historycznych. Michał Nogaś w "Z niejednej półki" pokazuje, że ludziom trzeba dać mówić i tylko trochę im w tym pomagać. Miałem przyjemność pracować przy tej książce i była to szkoła życia. Trudna ale ważna. Wit Szostak przygląda się w "Cudzych słowach" jednemu człowiekowi i...

[KALENDARZ] Przed nami intensywny czas, bo choć jesteśmy raczej online i live niż stacjonarnie i dotykalnie, to czas się spotkać. Serdecznie Was zapraszam na spotkania, które będę miał przyjemność w najbliższych dniach prowadzić. Widzimy się: 14.10 - Anna Kańtoch – Spotkanie Wirtualne Targi Książki na insta @empikcom 15.10 - Noc Księgarń z @wydawnictwo_wab w Warszawie - Zyta Rudzka i @zygmuntmiloszewski 20.10 - @faktycznydomkultury - @nogasnastronie - premiera książki "Z niejednej półki" 22.10 - Rudzka u Szota, Szot u Rudzkiej. Rozmowa - na FB Zdaniem Szota 23.10 - Leszek Herman – Premiera...

O wątkach obyczajowych, kanclerce i niemiecko-polskich rozliczeniach rozmawiam z Magdaleną Parys, której “Książę” ukazał się w ostatnich tygodniach nakładem Agory.. 

- Mieliśmy w berlińskiej policji dwóch prezydentów o polskim nazwisku, jeden z nich natychmiast po tym jak pojechał do Polski służbowym samochodem, to mu go ukradli. To jest tragikomedia.

Dowiecie się również dlaczego czołg jest ważny. Miłego słuchania!

Jesteśmy też na Spotify

[WSZ]  

Lubię robić zdjęcia Tajfunowi. W telefonie mam ich pewnie kilka tysięcy, bo śliczne to to i minki robi, i tak ładnie ziewa, paszczękę rozdziawia, turla się po podłodze w niezrozumiałym przypływie radości, na trawce siada dostojnie i władczo, a biel sierści uroczo kontrastuje z brunatną rzeczywistością. Niekiedy łapię się na myśli, że któreś z tych zdjęć, w czarno-białej tonacji, ilustrować będzie ostatni dzień naszej znajomości. Wspólne psioludzkie życie naznaczone jest czekaniem na jego koniec. W śmiertelność zwierząt wierzymy równie mocno jak we własną nieśmiertelność.

“Portrecista psów”...

“Zostałem pediatrą, tak kazał, a sam był takim poczciwiną, że nawet na kompleks Edypa się nie załapałem”. To książka o facetach. Takich zawodowych, bo w końcu bycie lekarzem to nie tylko profesja, ale postawa i pozycja i aparycja na całe życie. Lekarzem się nie przestaje być, świat widzi się przez pryzmat krzywych zębów, źle zrośniętych złamań, wybroczyn i zmian rakowych. Świat staje się bardziej fizyczny, namacalny, nie tyle dosłowny, co podtkankowy. Rudzka w fascynujący sposób analizuje relacje syna i ojca, przyglądając się temu, co patriarchalnie dziedziczne, a co zmienne. To...

O takie promocje nic nie robiliśmy. Tajfek wspiera, a ja już zapraszam na rozmowę z Anną Kańtoch, którą będzie moją i Państwa gościnią czternastego października. W pażdzierniku online widzę się z Zygmuntem Miłoszewskim, Zytą Rudzką, Anną Kańtoch, Wojciechem Chamierem-Gliszyńskim, Leszkiem Hermanem, Michałem Nogasiem i... będzie jeszcze niespodzianka. A piesek widzi sie za chwilę ze spacerem. #zdaniemszota #piesektajfun #annakańtoch #marginesy

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Paź 7, 2020 o 6:08 PDT

“Dodatkowej duszy” brakuje literackiej duszy. Grzegorzewska postanowiła napisać powieść historyczną i poniosła w tej niełatwej dziedzinie porażkę, bo nie udało się jej oddzielić literatury od dokumentu, a dokumentalizacji od fikcji. W efekcie dostaliśmy książkę wypełnioną drętwymi dialogami, nieumiejętnymi skrótami czasowymi, naiwnym sztafażem historycznym, w której jednocześnie widać, że gdy tylko autorka odpuszcza sobie “wierność” historii, wciąż potrafi pisać prozę, którą chce się czytać. Ale takich fragmentów jest w tej powieści za mało, by uznać ją za choć odrobinę udaną.

Dariusz...

To nie jest zła książka. Chodzi za mną ta fraza od kiedy przeczytałem “Księcia” Magdaleny Parys, bo z jednej strony mamy tu do czynienia z bardzo oczywistą historią, z drugiej znaleźć można w “Księciu” naprawdę dobrze napisane i poprowadzone wątki, a do tego uczciwy research, którym autorka nie przygniata czytelnika.

Thriller, jak thriller - ani to złe, ani wybitne. “Książe” jest mocno przerysowaną wersją opowieści bondowskiej, gdzie w państwie demokracji i ładu społecznego powstaje podziemna organizacja, która ma na celu przejęcie władzy, a dzielny agent - tu o numerze 3 - ma do dyspozycji...

THE ZJEBS Parys, Nogaś i Szot. Trasa koncertowa w planach. A podcast z Magdą Parys już na dniach. #zdaniemszota #magdalenaparys #agora #michałnogaś #wojciechszot

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Paź 5, 2020 o 8:14 PDT