Niuch, niuch, tateł a czemu to znowu książka? Korporacja Ha!art zapowiada mi w mailach, że to jest dobra polska powieść nienormatywna. Oby, bo jak widzę, że ktoś napisał "dobra polską powieść gejowską" to już mam ochote odmawiać lektury. Po absurdalnie wręcz słabej powieści Jędrowskiego i kilku innych "wielkich gejowskich dziełach", po których nie mogłem się otrząsnąć, mam nadzieję, że mnie zaskoczy autor Skurzyński. Na szczęscie to Korporacja ostatnio wznawiała Pankowskiego, więc chyba wiedza co to dobra powieść nienormatywna. Trzymajcie kciuki. #zdaniemszota #jarekskurzynski #korporacjahaart #piesektajfun

Nadrabiam lektury ze stosików wstydu i Koziołek jednak działa na mnie depresyjnie, bo pokazuje jak wiele jeszcze książek musze przeczytać. Wspaniała opowieść o literaturze i świecie współczesnym. Już na samym początku Norwid komentuje wycinkę Puszczy Białowskiej, a Goethe polską politykę. Będzie o śmiechu, Dylanie, kinie i dziesiątkach innych fascynujacych tematach. Pasjonująca wyprawa. #zdaniemszota #ryszardkoziołek #wieletytułów #czarne

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Kwi 9, 2020 o 1:05 PDT

Pożarłem dzisiaj zamiast obiadu. Rudniańską poznałem dzieki "Snom o Hiroszimie", która to książka bardzo mi się spodobała, bo mało u nad udanych mariaży powieści obyczajowej z artystyczną. W "RuRu" znajdziecie cymesiki, pięknie rozegrane tło historyczne i mądrą opowieść o życiu. Kilka znaków więcej na ten temat w nadchodzących @ksiazki_magazyn_do_czytania Przeczytałem dobrą książkę i jeszcze mi za to ktoś zapłaci. Uwielbiam takie interesy. #zdaniemszota #joannarudniańska #ruru #nisza

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Kwi 8, 2020 o 10:53 PDT

Plan na weekend? Spotkać się! O 20:00 lajf z Mikołajem Łozińskim, a jutro z Katarzyną Tubylewicz. Możliwy bonus w postaci Tajfa. #zdaniemszota #spotkaniaautorskie #mikołajłoziński #katarzynatubylewicz #piesektajfun

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Kwi 4, 2020 o 12:59 PDT

W weekend zapraszam Państwa na drugą serię spotkań autorskich na instagramie. Udało mi się zaprosić wyjątkowych gości, pisarza i pisarkę, których cenię i z którymi po prostu lubię rozmawiać. Przed Państwem: 🕗 4.04 (sobota) - Mikołaj Łoziński, autor m.in. "Stramera", będzie to również debiut Mikołaja na Instagramie. 🕗 5.04 (niedziela) - Katarzyna Tubylewicz, autorka m.in. "Bardzo zimnej wiosny". Widzimy się w weekend o 20:00 na instagramie! Zapraszam!

Czy Państwo też już zweryfikowali swoją zdolność do czytania w czasach pandemii? Miały być sążniste tomiszcza, przeczytany Tołstoj czy Proust, a wam dalej ciężko się zabrać za krótką nowelkę? Możemy się rozgrzeszyć - rzeczywistość nie jest najprostsza, a do tego chyba wszyscy jesteśmy przebodźcowani. Wyjście do sklepu zaczyna przypominać przygotowania do wizyty w laboratorium chemicznym, a codzienne gotowanie sprawia, że mam wrażenie, jakbym zamienił się w zmywarkę na dwóch nogach. Na szczęście rzeczywistość wynagradza mi to większą niż zwykle dostępnością ciekawych wykresów i statystyk, a...

“Bardzo zimna wiosna” za oknami, ale też na moim stoliczku w postaci książki Katarzyny Tubylewicz. Autorka znana głównie z prozy obyczajowo-psychologicznej sięgnęła po kryminał i choć gest ten wydawać by się mógł świetnym trikiem marketingowym (Tubylewicz mieszka w Szwecji, szwedzkie kryminały sprzedają się dalej świetnie, kryminały w ogóle sprzedają się całkiem przyzwoicie i to nie pierwszy transfer do tego gatunku), to efekt jest naprawdę przyzwoity.

Główną bohaterką swojej książki Tubylewicz uczyniła polską absolwentkę skandynawistyki, która do Szwecji ucieka przed przemocowym mężem....

Za mną cztery spotkania autorskie na instagramie! To ciekawe doświadczenie wymuszone oczywiście czasami, w których żyjemy. Rozmawiałem z Michałem Zygmuntem i była to premiera jego ksiązki "Krew i honor", Justyną Suchecką o ksiązce "Young Power", która ukaże się nakładem Znaku w maju, Julią Fiedorczuk o "Pod słońcem", co też bylo spotkaniem premierowym i Dominiką Słowik, autorką nagrodzoną Paszportem POLITYKI za "Zimowlę". 

Książki oceniamy po okładce, tytule, opisie, biogramie autora/autorki. Tak zwane parateksty są prezentacją treści i jednak ważnym jej elementem. Na ich podstawie możemy albo odrzucić dany tytuł, albo go przysposobić do lektury. Nie ma w tym nic złego, przecież po to się pisze blurby, po to redakcja i autorzy siedzą nad tymi opisami czasem dłużej niż nad niejedną stroną z książki. Czasem to działa fantastycznie i dajemy się nabrać, czasem szczęśliwie chroni nas przed złym wyborem, a niekiedy niestety sprawia, że po dany tytuł nie sięgamy, a warto. Przed Państwem trzecia z tych dróg. Co...