Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota)

Wbrew pewnym nieprzyjemnym okolicznościom, które wszyscy znamy i mamy ich serdecznie dość, to był dla mnie całkiem przyjemny rok - wyszła moja książka, trochę popracowałem nad książkami innych osób, ale też patronowałem czy pisałem blurby. I tak, ja wiem, że co chwilę pojawiają się opinie, że ile można blurbów, że to płacenie za opinie na okładkę (ale też za nazwisko na niej, polecanie w swoich mediach i czytanie przeważnie na ostry akord, czego już krytycy nie zauważają), ale robię to rzadko i naprawdę uważnie sprawdzam książki, na których miałbym się pojawić z imienia i nazwiska. W tym...

Dzisiaj premiera trzech ważnych książek. Karolina Sulej w "Rzeczach osobistych" pokazuje, że w historii ważne powinno być to, co.ważne było dla tych, o których piszemy. A ważne były też rzeczy - szminka, kolorowa chusta, obrączka. Doslonale udokumentowana książka o czymś niby oczywistym, a jakże nieobecnym w narracjach historycznych. Michał Nogaś w "Z niejednej półki" pokazuje, że ludziom trzeba dać mówić i tylko trochę im w tym pomagać. Miałem przyjemność pracować przy tej książce i była to szkoła życia. Trudna ale ważna. Wit Szostak przygląda się w "Cudzych słowach" jednemu człowiekowi i...

Nagroda Literacka NIKE za rok 2019 dla... Radka Raka za "Baśń o wężowym sercu albo wtóre słowo o Jakóbie Szeli"! Autor z wykształcenia jest weterynarzem, dzisiaj Światowy Dzień Zwierząt. Do tego Rak i wężowe serce. Gratulacje! Do gratulacji dołącza Tajfun.

A o książce pisałem TUTAJ

Jeszcze tylko przez trzy dni możemy głosować na Nike Czytelników! Do wyboru mamy: - „Jaremiankę” Agnieszki Daukszy - „27 śmierci Toby’ego Obeda” Joanny Gierak-Onoszko - „Kiedy wybuchnie wojna? 1938. Studium kryzysu” Piotra M. Majewskiego - „Baśń o wężowym sercu albo wtóre słowo o Jakóbie Szeli” Radka Raka - „Płuczki” Pawła Piotra Reszki - „Pusty las” Moniki Sznajderman - „Rozdeptałem czarnego kota przez przypadek” Filipa Zawady Przy wielkiej sympatii do książki Zawady (napisałem mu blurba!), koleżeńskiemu wsparciu dla Joanny Gierak-Onoszko, sympatii dla książek Reszki i Radka, docenienia...

Tydzień temu poprosiłem Was, byście napisali i napisały dlaczego warto czytać Wita Szostaka, a to wszystko z okazji premiery jego nowej książki, “Cudze słowa”. Podobnie jak w “Poniewczasie” Szostak zajmuje się w niej egzaminowaniu możliwości stosowania słów, przygląda się sposobom opisywania świata, tworząc wielokrotny portret Benedykta, człowieka o którym wiemy tyle ile inni nam powiedzieli. Na pewno myślał inaczej niż inni - był powściągliwy, ale czasem wybuchowy i potrafiący bronić swoich racji. Byłby pewnie wybitnym filozofem, gdyby wybrał drogę nauki. Benedykt jednak decyduje się na...

Dzień dobry, mam dla Państwa trzy zestawy prezentowe składające się z najnowszej powieści Wita Szostaka, "Cudze słowa" i notesu na własne słowa. Wspaniałą okładkę zaprojektowała Ula Pągowska, a książkę wydał Powergraph. Zadanie dla Państwa jest jak zawsze opisowe i proste - ponieważ fanowski zestaw powinien trafić do prawdziwych fanów/fanek, a z drugiej strony chcemy przecież (my-fani), by Szostaka czytano zbiorowo, to... napiszcie - tylko błagam krótko - dlaczego warto Szostaka czytać. Sami i same zachęćcie innych. A najciekawsze uzasadnienia oczywiście zostaną nagrodzone. Macie na to...

Ech gdyby to mój stary był fanatykiem, a to ja jestem fanbojem Wita Szostaka. Od jutra więcej o najnowszej książce Szostaka, "Cudze słowa", nad która mam dumny patronat. Będą prezenty! #zdaniemszota #witszostak #Powergraph #cudzesłowa

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Wrz 18, 2020 o 9:15 PDT

Finaliści Literackiej Nagrody NIKE. Państwa faworyci/faworytki? Kogo brakuje? 🏅“Jaremianka”, Agnieszka Dauksza, wyd. Znak. 🏅“27 śmierci Toby’ego Obeda”, Joanna Gierak-Onoszko, Dowody na Istnienie 🏅“Kiedy wybuchnie wojna? 1938. Studium kryzysu”, Piotr M. Majewski, Krytyka Polityczna 🏅“Baśń o wężowym sercu albo wtóre słowo o Jakóbie Szeli”, Radek Rak, Powergraph 🏅“Płuczki”, Paweł Piotr Reszka, wyd. Agora 🏅“Pusty las”, Monika Sznajderman, Czarne 🏅“Rozdeptałem czarnego kota przez przypadek”, Filip Zawada, Znak

Moje refleksje na temat tego zestawu finalistów? Mam poczucie, że to dość bezpieczny wybór – wyleciały tomy poetyckie, nie ma genialnego Konrada Góry, który z nagrodą miałby szansę stać się nowym klasykiem, nie ma Ewy Lipskiej, nie ma też odważnych kobiecych głosów - Kuryluk i Morskiej, przepadła literatura niejednoznaczna gatunkowo, mniej klasyczna w formie. Z drugiej strony doceniono kilka tytułów, które miały mniejszą promocję, czy na które czytelnicy i czytelniczki niekoniecznie się rzucą (Majewski!), co powinno cieszyć. Nike to literacki drogowskaz, nie jedyny, ale wyrazisty.

Cały artykuł TUTAJ