Debiut Natalii Szostak to z pewnością książka wyczekiwana przez spore grono czytelników. Będąc dziennikarką Gazety Wyborczej oraz recenzentką literatury, autorka tylko podwoiła nasze oczekiwania. Czy im sprostała? To chyba pytanie retoryczne.

„Zguba” - z uwypukloną bohaterką w wieku nastoletnim - jest tak naprawdę powieścią o trzech kobietach, które mają zupełnie różne pakiety cech i doświadczeń. Każda z nich reprezentuje inne pokolenie oraz odmienne wartości.

To jest dziwna książka, a ja lubię dziwne książki. Takie, z którymi nie wiadomo, co zrobić (poza lekturą), pozornie nieprzydatne; napisane z przyczyn trudnych do zidentyfikowania, zacierające granice między gatunkami literackimi. Niekoniecznie udane w przyjętych powszechnie kategoriach “udatności”, za to otwierające “coś” w osobie czytającej. “Historie dotyku” Karola Gromka i Marceliny Obarskiej są właśnie taką książką - książką dziwną, kaprysem tandemu złożonego z teatrolożki i dramaturżki (czasem też poetki) oraz filozofa i kulturoznawcy (czasem też dramaturga). Na “Historie dotyku”...

Rzeczywistość komponowana to wybór najważniejszych esejów i wywiadów prasowych Jolanty Brach-Czainy, autorki wybitnych książek filozoficznych Szczeliny istnienia i Błony umysłu.

Jolanta, córka Ireny, wnuczka Bronisławy, prawnuczka Ludwiki – jak sama o sobie napisała – na początku kariery naukowej zajmowała się estetyką i teatrologią, w kolejnych dziesięcioleciach jej zainteresowania kierowały się w stronę etyki i literaturoznawstwa. W latach 90. dała się poznać jako zaangażowana feministka, obrończyni praw kobiet do decydowania o sobie. Na początku XXI wieku pisała artykuły poświęcone...

Charles Reznikoff w przekładzie Piotra Sommera na Światowy Dzień Poezji dla Państwa.

Ruszył! Pamiętacie o Michał Zygmunt Odra Sound Design i jego wyprawie? Mam przyjemność być partnerem Michała w jego niezwykłej podróży łodzią z Bugu nad Odrę, w czasie której nasz dzielny podróżnik m.in. zarchiwizuje brzmienie rzek. Efekty tej podróży mogą być unikatowym wspomnieniem, inspiracją, czym jeszcze? To się dopiero okaże. A teraz oddaje głos Michałowi, który specjalnie dla Was pisze z trasy. --- Ruszyłem, Bug graniczny jest piękny i dziki. Niestety druty, zapory i zasieki graniczne robią straszne wrażenie. Brzegi są niedostępne z obu strony, zarówno od lądu jak i...

W 2018 roku sondaż Ipsosa pokazał, że “więcej Republikanów ma pozytywną opinię o Kim Dzong Unie niż o Nancy Pelosi”. Rok temu amerykańscy prawicowi wyborcy lepiej oceniali Putina niż Bidena. Pytanie “dokąd zmierzasz Ameryko?” zadaje wielu komentatorów, ale niewielu z nich odpowiada na nie w tak ciekawy sposób jak Tarczyński. “Rozkład” jest dziełem olbrzymim i zdecydowanie wartym lektury, nawet jeśli nie potraficie wymienić dwóch ostatnich amerykańskich sekretarzy stanu. Dodam, że książkę miałem ochotę kilka razy porzucić nie dlatego, że mnie nudziła, ale po prostu wydawało mi się, że mam...

Co jakiś czas warto w czymś zadebiutować. I ja dzisiaj debiutuję w dziale filmowym "Gazety Wyborczej". Warto też nie zdradzać się z niektórymi pasjami, bo szybko staną się waszą pracą. Ale... chciałbym przyznać się, że kocham oglądać indyjskie kino. I dlatego też obejrzałem za Was i dla Was "RRR". To nie koniec niespodzianek. Pomyślałem, że jak już obejrzałem ten niezwykły sukces indyjskiego kina historycznego, to mógłbym pomóc ministrowi Glińskiemu i scenarzystom z nim zaprzyjaźnionym w odniesieniu (wreszcie) sukcesu. --- Dwie wizje Polski, dwie drogi do niepodległości i...

W ciągu ośmiu lat dwa wydania w Polsce i dwa przekłady. “Stoner” Johna Williamsa określany jest jako “zapomniane arcydzieło”, a my zachęcani do lektury nie tylko jakością tej literatury, ale i jej legendą. Postanowiłem przyjrzeć się dokładniej tej legendzie i dość szybko okazało się, że ani to taka zapomniana książka, ani autor nie jest jakimś nieznanym nikomu twórcą. Przyglądam się w tekście mechanizmom tworzenia legendy, ale i mechanizmowi “przepadania” literatury. “Stoner” ukazał się w 1965 roku. To nie był najlepszy rok do wydawania książki tak zwyczajnej w treści. W...

Łukasz Jarosz dla Państwa. Z pięknym, smutnym wierszem.

"W tęczowym raju też będzie zło" napisałem dla portalu-platformy Milk, założonej przez jedną z organizacji LGBT. Poproszono mnie o felieton na temat "tęczowej literatury", a to ostatnio skutkuje tekstami kombinującymi pomiędzy opowieścią o lekturach i własną nieufnością wobec queerowej utopii, którą ta literatura współcześnie proponuje. Będzie o tym też w "Dialogu" za jakiś czas. A póki co zapraszam do lektury bo za darmo i coś tam szkicuję, co dopiero za jakiś czas znajdzie swoją formę i wyraz pełniejszy. --- Jedną z najważniejszych cech literatury jest jej “światotwórczość”,...