Jedno z najbardziej symbolicznych miejsc w Polsce to zwykła brama. Jej znaczenie docenili komuniści, którzy staranowali ją czołgiem. “Pogięta i porzucona na zaśnieżonym bruku, była dla peerelowskich włodarzy symbolem rozbitego ruchu oporu”, pisze Roman Nieczyporowski we wstępie do niezwykłego albumu Michał Szlagi, “Brama”. Szlaga, który od lat dokumentuje gdańską stocznię zebrał w tym imponującym dziele ponad tysiąc fotografii dokumentujących bramę i jej otoczenie, pokazujących jej historię, znaczenie - polityczne i prywatne, społeczne i symboliczne. Sama skala tego dzieła, format,...

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota)

“Tak w ogóle to życie się jej podobało”. Dość to zaskakujące pierwsze zdanie, bo przyzwyczajeni jesteśmy, że bohaterkom i bohaterom powieści życie zasadniczo się nie podoba. Udręczeni, zmęczone, z wątpliwościami, dramatami pojawiają się w literaturze pozwalając nam poczuć, że ktoś ma - w dobrym przypadku - gorzej od nas, albo przynajmniej podobnie. A Soni życie się podoba. Kateryna Babkina, ukraińska pisarka “w miarę młodego pokolenia” pisze oniryczną balladę, ale jeśli przez słowo “oniryczny” rozumiecie coś, co się wlecze, ma dużo powidoków, a akcja jest niemrawa i bohaterka wciąż wam...

Znad Mapy, rozmowy nie tylko o literaturze to cykl rozmów, w których moimi gośćmi są pisarze, pisarki, reporterzy i reporterki opowiadający o ważnych dla nich mapach. Gościem czwartego odcinka podcastu jest Tomasz Różycki.

Wojtek Szot - Z Tomaszem Różyckim klęczymy w tej chwili na podłodze i przed nami sterta map. Będziemy o niej próbować rozmawiać i ją opisywać. Jestem pewien, że będzie to ciekawa przygoda.

Tomasz Różycki - Tu jest mapa Australii i Oceanii. Za mała, żeby tutaj cokolwiek widzieć, ale kiedyś wydawała mi się bardzo ważna. To było zaraz po lekturze przygód Tomka Wilmowskiego....

Przed nami premiera rewelacyjnych opowiadań Kateriny Babkiny "Nikt tak nie tańczył, jak mój dziadek".

W spotkaniu wezmą udział: Kateryna Babkina – autorka, Bohdan Zadura – tłumacz, Wojciech Szot – prowadzenie

Jak co tydzień mam dla Was wakacyjny podcast Znad Mapy. Z pisarzami i pisarkami rozmawiam o ważnych dla nich mapach.

Gościem czwartego odcinka jest Tomasz Różycki, poeta, eseista i prozaik, którego mam nadzieję, że Państwo znają, a jak nie to pilnie nadróbcie! W tym roku ukazał się “Ijasz”, poemat drogi, satyryczna ballada, a może groteska? Trudno sklasyfikować dzieło Różyckiego, który ucieka od klasycznej poezji, do której nas przyzwyczaił i poszerza formę poematu znaną choćby ze swoich słynnych “Dwunastu stacji”.

---

Różycki - Miałem też cały zestaw map, które po prostu zniszczyłem, bo...

“Dali mi srebrny zacisk, w którym John trzymał prawo jazdy i karty kredytowe”. “Co z tym wszystkim zrobisz?” - pyta matka Marcina Wichę, co pisarz zanotował w “Rzeczach, których nie wyrzuciłem”. Co zrobić ze śmiercią? Najpierw pochować, zakopać, zamurować, pokryć kwiatami, zapłacić księdza, jeśli jest potrzebny, zakład pogrzebowy, odebrać ubezpieczenie. To, co trzeba zrobić przypomina nam Inga Iwasiów w “Umarł mi”, wciąż najlepszym literackim przewodniku do umierania. “Ceremonia jest świecka, ale czy odcinacie się państwo od ‘Ave Maria’?”- pyta Wichę menedżer domu pogrzebowego. Śmierć...

Powrót do miejsc znanych z dzieciństwa? Wspomnienia o przedwojennej idylli, wojennej pożodze? Dziecięcy mit kontrastujący z brutalną rzeczywistością? Skala mikrusa vs skala dorosłego? Wszystko to właściwie już znamy i czytaliśmy dziesiątki razy, literatura nie od dziś służy rozliczeniom z przeszłością, odkrywaniu zakrytego, ujawnianiu niejawnego. “Prawie się upiekło, jak tyle razy wcześniej”. Pierwsze zdanie tej książki to nie tylko opis skutków uderzenia pioruna w nadnarwiański dom Szperkowicza i jego żony, ale i całego życia reportera. Upiekło mu się. Prawie. Stracił matkę, ojca,...

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota)

Gdy zaczniemy rozmowę Mirosławem Wlekłym, reporterem, autorem biografii “Górski. Wygramy my albo oni” będziemy już po meczu Polska-Szwecja, zatem jeszcze nie wiemy w jakich nastrojach do niej przystąpimy. O Kazimierzu Górskim powiedziano i napisano już wiele, ale Wlekły uznał, że “wiele” to nie znaczy “wszystko”. Rozmawiamy o tym co odkrył, ale też o tym jak tworzył się mit Orłów Górskiego i polskiej piłki, do którego wciąż próbuje nawiązać nasza reprezentacja.