No siema ziomale. Ministerstwo Wątpliwych Min. Rozmowy z Pawłem Sołtysem nie należą do łatwych, tu trzeba być uważnym, może trochę ostrożnym. Mnie jakoś paraliżuje ten człowiek. Przez ostrość widzenia i literacki kunszt. Przez szacunek do materii. Podcast już niedługo. #zdaniemszota #pawełsołtys #nieradość #czarne #podcast

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Wrz 24, 2019 o 7:26 PDT

Ładny stosik robi robotę. A tak bardziej na serio to zastanawiam się co z tego powinno spaść mi dzisiaj wieczorem na głowę. Bo wczoraj czytałem "Sonatę Krautzerowską" Tołstoja, tak bardzo potrzebowałem uciec od nowości. Ale dzisiaj już nowy ja, więc co by tu... #zdaniemszota #stosikksiazek

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Wrz 24, 2019 o 3:04 PDT

“I tak o dwieście stron skróciliśmy” powiedział do mnie najwyraźniej z siebie zadowolony Paweł Goźliński, gdy skrzywiłem się w uśmiechu słysząc, że “Akan” ma mieć ponad sześćset stron. Z krzywym uśmiechem udałem się do mojego microflat, zwanego dawniej kawalerką, by zmierzyć się z biografią Bronisława Piłsudskiego, o którym Autor namiętnie mówi Broniś. No i przepadłem. Jak to się proszę Państwa czyta! Mogę cały dzień pisać blurby dla Goźlińskiego - wciągająca, poruszająca, inteligentna, literacko wysmakowana, erudycyjna, wielowątkowa, dekonstruująca… Mam naprawdę dużo szczęścia w ostatnich...

Jaranko. 8 lat od "Książki" to za dlugo panie Łoziński. #zdaniemszota #mikołajłoziński #wydawnictwoliterackie #stramer

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Wrz 24, 2019 o 4:43 PDT

"Nieradość" Pawla Sołtysa utkana jest wokół takich właśnie powidoków, malarskich obrazków, niejasności, braków, opuszczeń i sugestii. Kilka z tych opowiadań powinno przejść do historii literatury, niektóre niekoniecznie, bo autor ma - jak na mój gust - czasem niebezpieczne tendencje do rozpływania się we własnej frazie. Ale to się wybacza, bo taka "Pani Halszka" to tekst, że szczęki opadają. Czytam "Nieradość" po raz drugi, co mi sie nie zdarza już od dawna. Nie z zachwytu, ale z wątpliwości i szacunku. I z powodu rozmowy, bo umówiliśmy się na nagranie. A ja lubie być dobrze przygotowany.

Powieść, w której główny bohater spotyka słynnych filozofów? Czy my tego przypadkiem już nie znamy? Taki “Świat Zofii” to wspominam do dzisiaj jako trochę naiwną, ale całkiem udaną lekturę z okresu nastoletniego i nie za bardzo rozumiałem po co ktoś miałby iść w ślady Josteina Gaardera, bo tak wyobrażałem sobie pomysł Tomasza Mazura na “Zakazaną historię filozofów” po wydawniczym opisie. Zaskakująco się to udało i lektura był przyjemnym powrotem do historii filozofii jak i czytelniczą przygodą. Przed urzędem nie ma ucieczki, szczególnie takim urzędem, który tropi wypaczenia w myśleniu....

Dobry wieczór z Umberto Eco. Od Supermana przez dalajlamę po Annę Kareninę w trzech akapitach. Podczytuję "Na ramionach olbrzymów" (tłum. Krzysztof Żaboklicki) i najchętniej bym ty wrzucił wam pół książki w zdjęciach.

Redaktor @pawelgozlinski aktualnie jako Autor Goźliński. Szykujcie czas na lekturę "Akana", bo ukradnie wam kilka wieczorów, ale to taki złodziej, którego warto wpuścić do domu. Podcast niedługo. #zdaniemszota #pawełgoźliński #akan #agora

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Wrz 20, 2019 o 5:53 PDT

Kiedy rozmawiasz o rozwoju internetu, a w tle jest jak najbardziej analogowa tablica... belfer Orliński zaprasza na lekcję historii współczesnej. Biografia Paula Barana już niedługo w księgarniach, jak i efekty naszej rozmowy. #zdaniemszota #wojciechorliński #paulbaran #agora

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Wrz 20, 2019 o 8:29 PDT

Dzisiaj Międzynarodowy Dzień Pokoju, w Warszawie zielone ludziki rozdaja ulotki z tym pięknym wierszem Leśmiana. Na ostatniej stronie można wpisać swoje "życzenie dla Ziemi". Ja jestem raczej fatalistą i życie widzę jako tragiczną konieczność przetykaną sympatycznymi momentami, zatem życze byśmy wytrwali w tym piekłowzięciu, co by Ujejskiego strawestować.