Czytaj post
W.A.B, Gazeta Wyborcza, Nagroda Literacka Nike, Grzegorz Piątek

Nagroda Literacka Nike 2022 - Nagroda Czytelników dla Grzegorza Piątka - mikroreportaż

NIKE Czytelników wędruje do… Grzegorza Piątka za „Gdynię obiecaną”! Gratulacje! Nagroda wędruje do Piątka, a my zapraszamy Was na wspólny spacer po mieście utkanym ze snów, marzeń, wyrzeczeń, przemocy, biedy. Znajdziecie go dzisiaj w GW, kierunek zwiedzania w komentarzu. Razem z Grzegorzem Piątkiem pojechałem do Gdyni, by opowiedzieć Wam o Stanisławie Czapskim, który nie został Jankiem Wiśniewskim, a przecież mógłby. Opowiemy wam o potworach czających się pod mostem w Tczewie, o domkach dla robotników, na które nie było ich stać, ale też o amerykańskiej kamienicy zbudowanej za...

Czytaj post
Agora, Bartłomiej Pasiak, Debiuty, Dawid Karpiuk

Debiuty - Dawid Karpiuk

Dawid Karpiuk na początku debiutanckiej powieści “Dzieciaków” podkreśla, że opisana historia wydarzyła się naprawdę. To sprawia, że książka jeszcze bardziej przeraża. Autor opowiada o młodych osobach, którym nie są obce problemy takie jak alkoholizm, narkomania, przemoc, czy autoagresja.

O „Dzieciakach” porozmawia z Autorem Bartłomiej Pasiak.

Spotkanie odbywa się w ramach cyklu „Debiuty” od trzech lat kuratorowanego przez Wojciech Szota. Partnerem spotkania jest wydawnictwo Agora.

 

 

Czytaj post
W.A.B, Hanya Yanagihara, Jolanta Kozak

[RECENZJA] Hanya Yanagihara, „Do raju”

Szesnaście godzin. Zabrzmiało jak wyrok, a było tylko przewidywaniem czytnika, jak długo będę czytał „Do raju” Hanyi Yanagihary w przekładzie Jolanty Kozak. Czy warto było szaleć tak? Kłopot w tym, że nie mam dla Was prostej odpowiedzi. Znam powody, dla których zatopienie się w tej powieści może sprawić komuś niezwykłą przyjemność, a pod koniec tej - jak piszą niektórzy - „literackiej symfonii” zakrzyknie: arcydzieło! Potrafię poczuć wspólnotę z kimś, kto nie dokończy lektury „Do raju”, z kimś znudzonym monologiem potomka hawajskich królów w drugiej części książki amerykańskiej pisarki.

Najb...

Czytaj post
Książkowe Klimaty, Noir Sur Blanc, Tatiana Țîbuleac, Kazimierz Jurczak

[RECENZJA] Tatiana Tibuleac, „Szklany ogród”

Jej „Lato, gdy mama miała zielone oczy” w przekładzie Dominika Małeckiego było fenomenem czytelniczym ostatnich dwóch lat. Mołdawsko-rumuńska pisarka Tatiana Tîbuleac zgarnęła w Polsce m.in. nominację do nagrody Angelusa, a „Lato…” zostało przełożone m.in. na niemiecki, hiszpański i norweski. „Lato...” mnie zachwyciło i jak zwykle w przypadku takich fenomenów doskonale godzących czytelnicze zapotrzebowania z pozytywną krytyczną recepcją, bardzo wyczekiwałem drugiej książki Tibuleac po polsku. I oto jest. „Szklany ogród” w przekładzie Kazimierza Jurczaka to powieść, w której językowej...

Czytaj post
Fame Art, Krzysztof Modelski, Izaak Baszewis Singer

[RECENZJA] Izaak Baszewis Singer, „Odwiedziny”

Choć od śmierci Singera minęło już ponad trzydzieści lat, a od powstania jego najważniejszych dzieł więcej niż pół wieku, wciąż nie mamy po polsku wszystkich dzieł tego wybitnego pisarza. Polscy Nobliści przeważnie są jednak lepiej traktowani przez czytelników i wydawnictwa. Tym większe ukłony dla wydawnictwa Fame Art i tłumacza Krzysztofa Modelskiego za wydanie „Odwiedzin”, powieści z pozoru brukowej, kryminalnej sensacyjki z przerysowanymi i bardzo stereotypowymi bohaterami. Piszę „z pozoru”, bo byłoby wspaniale, gdyby wszyscy autorzy powiastek brukowych pisali takim językiem, mieli...

Czytaj post
Znak, Empik, Marek Sterlingow, Dorota Karaś, Pasje, Książka Tygodnia

[KSIĄŻKA TYGODNIA] Dorota Karaś, Marek Sterlingow, „Urban. Biografia”

Pytacie - co polecasz do czytania? Odpowiadam. Urbana. Co prawda premiera za kilka dni, ale już przeczytałem i bardzo zachęcam do przemyślenia książki Karaś i Sterlingowa jako wyboru konsumenckiego. --- Jerzego Urbana nienawidziły miliony. Jako rzecznika prasowego rządu w czasie stanu wojennego. Jako kontrowersyjnego redaktora naczelnego tygodnika „Nie”. Wreszcie jako postaci „z internetu”. „człowieka-mem”. Uwielbiały go również miliony. Właśnie jako „człowieka-mema”, ale też jako jednego z najlepszych polskich dziennikarzy lat 60. i 70. „Był egzotyczny”, piszą w biografii Jerzego...

Czytaj post
Znak, wywiad, Michał Witkowski, Gazeta Wyborcza

[GAZETA WYBORCZA] "Nudziłem się na mszach jak mops, ale jednak kościół to była strefa czarów" - rozmowa z Michałem Witkowskim

- A po co mi literatura? - pyta Michał Witkowski w naszej rozmowie o jego "Autobiografii", liczącej ponad 500 stron cegle, która właśnie chce trafić na Wasze półki. Witkowski: - Mogłoby jej nie być. Śpiewałbym. Robiłbym coś innego. Wyrażałbym się w inny sposób. Byłbym aktorem. Grałbym. --- Szot – Lubisz tego siebie sprzed lat? Witkowski – Gdyby ta osoba, którą teraz jestem, spotkała tę, o której pisze, toby się zupełnie nie zrozumiały. Zwłaszcza w wieku 13 czy 14 lat. To był zbuntowany nastolatek, a opisuje go osoba, która mogłaby być jego babcią. Szot – Już nie...