Lepiej tego roku - przynajmniej w zakresie przeczytanej literatury - rozpocząć nie mogłem. Powieść Marie NDiaye niepokoi od pierwszych stron, w trakcie lektury kilkakrotnie zaskakuje, a w finale… no dobrze, zatrzymajmy się. Pozornie - to słowo ważne dla tej powieści, bo sama opowieść wewnętrznie jest historią o grze pozorów - mamy tu bardzo oczywistą historię. 5 stycznia 2019 roku mecenas Susane przyjmuje w swojej kancelarii mężczyznę, który prosi ją o zostanie obrończynią jego żony. Nie byłoby w tym nic zaskakującego, gdyby nie dwa fakty. Marlyne, żona pana Principeaux zabiła trójkę ich...

“apokalipsa ludzi pracy” Valtera Hugo Mãe to niezwykle gęsta, przenikliwa i poruszająca opowieść o ludziach, których mijamy codziennie w drodze po własne szczęście. Jednocześnie to książka, która unika nostalgii, naiwności i dobroduszności. I dzięki temu porusza jeszcze mocniej. Wbrew oczekiwaniom Marii de Graçy, brama do nieba była niewielka. Bohaterka książki “apokalipsa ludzi pracy”, żeby dostać się do rajskich przestrzeni, “musiałaby się mocno pochylić, aby ją przekroczyć”. Nie była jedyną chętną. Na placu przed niebem tłum chętnych czekał potęgując chaos, a święty Piotr zirytował...

Czasem człowiek coś przeczyta, napisze o swoich wrażeniach i... słowo zamienia się w ciało. Dwa lata temu napisałem tutaj o swoich wrażeniach po lekturze książki Vlastimila Třešňáka, "To, co najistotniejsze o panu Moritzu", której pierwsze wydanie ukazało się w 1989 roku w przekładzie Piotra Godlewskiego. I tak, skracając całą historię, pod koniec marca będziecie mogli i mogły przeczytać tę niezwykle zabawną opowieść w nowym wydaniu. Dowody na Istnienie wydadzą Třešňáka w serii "Stehlík", co znaczy, że książka zachwyciła też Mariusz Szczygieł. Ale, że moje polecenie znajdzie się na...

Dzisiaj w GW online znajdziecie moją rozmowę z Andrijem Semiankiwem, autorem książki "Tańczący z kośćmi", która wybrana został książką rolu w Ukrainie.

Andrij pracuje jako lekarz na froncie.

---

- Będący w Donbasie Artem Czech w "Punkcie zerowym" podczas urlopu od wojska pisał, że czuł złość na ludzi wokół. A ty?

- Mnie to nie dotyczyło. Wiem, że nie możemy wymagać, żeby każdy był w armii. To by była głupota. Na jedną osobę w armii musi pracować 20 osób. A ci, co pracują, muszą iść do baru, obejrzeć film, odpoczywać. To nie jest sprint, ale maraton. Maratończycy muszą odpoczywać, nie tylko...

Książka Hernana Diaza przeleżała na stosie obok łóżka kilka miesięcy, uporczywie trwając i unikając wylądowania w piwnicy. Niezbyt zachęcał mnie jej opis. “Wynalezienie na nowo westernu starej szkoły” nie mówiło mi nic. Z westernów lubię powieści Larry'ego McMurtry'ego, z nostalgią wspominam czytanie powiastek w rodzaju “Rio Grande” Leigh Brackett, a w ostatnich latach świetne “Dni bez końca” Sebastiana Barry’ego, które zrywało z heteronormatywną tradycją westernu. Co mógł nowego zaoferować Diaz? Moja motywacja do lektury wzrosła wraz z pojawieniem się amerykańskich podsumowań roku, w...

“Chilijski poeta” to pełna nienachalnego humoru, przenikliwa analiza społeczeństwa czasów odbudowy po katastrofie. Powieść zabawna, ironiczna, erotyczna i przygodowa. Zdecydowanie warta waszego czasu. Początki mojej znajomości z książką Alejandra Zambry, “Chilijski poeta” nie były najłatwiejsze. Towarzyszyliśmy sobie niechętnie. A to egzemplarz zamiast pojechać ze mną na wycieczkę, zawieruszył się gdzieś między stosikiem hańby, a wstydu. A to ja, po trzydziestu stronach lektury książki, przełożonej przez Carlosa Marrodána Casasa, miałem serdecznie dość jej głównego bohatera, Gonzala i...

Archiwa Noblowskie z 1972 roku zostały otwarte. Okazuje się, że wtedy po raz pierwszy do nagrody nominowana była Astrid Lindgren, ale też Philip Roth. Drugi raz wśród kandydatów znalazł się Sławomir Mrożek. Urodzona w 1907 roku pisarka, autorka m.in. słynnych "Dzieci z Bullerbyn" czy "Pippi Pończoszanki" została zgłoszona przez trójkę niemieckich profesorów literaturoznawstwa. Jak ujawnił badający noblowskie archiwalia dziennikarz "Svenska Dagbladet" Kaj Schueler, w przypadku Lindgren szwedzcy akademicy wyraźnie zaznaczyli, że „światowa sława i niezaprzeczalny talent autorki nie są...

Dla "GW" ostatnio napisałem kilka tekstów poświęconych "sukcesom Polaków na obczyźnie". Jeden z nich to sukces Ani Bas, której powieść "Odd Hours" ma świetne recenzje i naprawdę ciepło została przyjęta w UK i Irlandii.

---

Ania Bas zadebiutowała na brytyjskim rynku i od razu została zauważona i doceniona. "Jej pisarstwo jest jednocześnie głęboko poruszające i wyjątkowo zabawne".

- Od czasu Nobla dla Tokarczuk nie widuję tłumaczeń polskich autorów w witrynach księgarni - mówi mieszkająca od dwudziestu lat w Wielkiej Brytanii Ania Bas, która właśnie zadebiutowała na Wyspach powieścią "Odd...

Reese Witherspoon jest najbardziej wpływową influencerką literacką. Już nie Oprah Winfrey, a aktorka znana m.in. z "Legalnej blondynki" dyktuje gusta literackie za oceanem (i nie tylko tam). Sarah Jessica Parker uruchamia własne wydawnictwo, a kluby książkowe prowadzą raperki czy modelki. I nie polecają tylko łatwej i przyjemnej literatury. Raperka Noname poleca np. "Śmierć Viveka Ojiego" Akwaeke Emezi Artyści i celebryci w Stanach chętnie sięgają po literaturę, traktując ją jako ważny element swojego wizerunku. Oczywiście często są to płatne współprace. A jak to wygląda w Polsce?...

Czy są na sali fani i fanki Pereca? Nie tylko dla Was mam wywiad o tym, jak przełożyć wielką książkę nie używając litery "e". I o tym, co ten brak może symbolizować. Właśnie ukazały się "Zniknięcia" Georges'a Pereca, powieść przez lata uchodząca za niemal nieprzetłumaczalną. Książka opisuje tragiczne wydarzenia po zniknięciu Antona Voyla ("voyelle" oznacza po francusku "samogłoskę"), a bohaterowie książki nieustannie napotykają ograniczenia wynikające z brakującego symbolu i umierają, gdy zbytnio zbliżą się do prawdy. Po ponad 50 latach od premiery książki otrzymujemy jej polski...