Michał Zygmunt Odra Sound Design jest już w Warszawie, choć przed nim jeszcze jakieś tysiąc kilometrów do Odry. Pisze nam tak: Jestem w Warszawie po przepłynięciu Bugu do Narwi, jez Zegrzyńskie i kanał wpłynąłem na Wisłę. Teraz czas na uzupełnienie zapasów, wysuszenie śpiwora i wracam na rzekę. Nie nastraja powrót zimowej aury, ale dzikość Wisły poniżej Warszawy już mnie nęci. Zostawiłem za sobą piękny i dziki Bug. Ten wiosenny na dużej wodzie, rozlewiskach, zalanych łąkach i łęgach. Tak powinna działać zdrowa i żywa rzeka, takiej Odry bardzo bym chciał. Droga wiedzie dalej. Teraz Wisła,...

Ruszył! Pamiętacie o Michał Zygmunt Odra Sound Design i jego wyprawie? Mam przyjemność być partnerem Michała w jego niezwykłej podróży łodzią z Bugu nad Odrę, w czasie której nasz dzielny podróżnik m.in. zarchiwizuje brzmienie rzek. Efekty tej podróży mogą być unikatowym wspomnieniem, inspiracją, czym jeszcze? To się dopiero okaże. A teraz oddaje głos Michałowi, który specjalnie dla Was pisze z trasy. --- Ruszyłem, Bug graniczny jest piękny i dziki. Niestety druty, zapory i zasieki graniczne robią straszne wrażenie. Brzegi są niedostępne z obu strony, zarówno od lądu jak i...

Co jakiś czas warto w czymś zadebiutować. I ja dzisiaj debiutuję w dziale filmowym "Gazety Wyborczej". Warto też nie zdradzać się z niektórymi pasjami, bo szybko staną się waszą pracą. Ale... chciałbym przyznać się, że kocham oglądać indyjskie kino. I dlatego też obejrzałem za Was i dla Was "RRR". To nie koniec niespodzianek. Pomyślałem, że jak już obejrzałem ten niezwykły sukces indyjskiego kina historycznego, to mógłbym pomóc ministrowi Glińskiemu i scenarzystom z nim zaprzyjaźnionym w odniesieniu (wreszcie) sukcesu. --- Dwie wizje Polski, dwie drogi do niepodległości i...

W ciągu ośmiu lat dwa wydania w Polsce i dwa przekłady. “Stoner” Johna Williamsa określany jest jako “zapomniane arcydzieło”, a my zachęcani do lektury nie tylko jakością tej literatury, ale i jej legendą. Postanowiłem przyjrzeć się dokładniej tej legendzie i dość szybko okazało się, że ani to taka zapomniana książka, ani autor nie jest jakimś nieznanym nikomu twórcą. Przyglądam się w tekście mechanizmom tworzenia legendy, ale i mechanizmowi “przepadania” literatury. “Stoner” ukazał się w 1965 roku. To nie był najlepszy rok do wydawania książki tak zwyczajnej w treści. W...

"W tęczowym raju też będzie zło" napisałem dla portalu-platformy Milk, założonej przez jedną z organizacji LGBT. Poproszono mnie o felieton na temat "tęczowej literatury", a to ostatnio skutkuje tekstami kombinującymi pomiędzy opowieścią o lekturach i własną nieufnością wobec queerowej utopii, którą ta literatura współcześnie proponuje. Będzie o tym też w "Dialogu" za jakiś czas. A póki co zapraszam do lektury bo za darmo i coś tam szkicuję, co dopiero za jakiś czas znajdzie swoją formę i wyraz pełniejszy. --- Jedną z najważniejszych cech literatury jest jej “światotwórczość”,...

Zmarła Dubravka Ugresić, jedna z najważniejszych pisarek i eseistek ostatniego półwiecza.

Małgorzata Rejmer podzieliła się z nami taką refleksją:

- Była buntowniczką i wojowniczką. Zawsze z boku, w kontrze, pod prąd. Czarownica literatury, którą chorwaccy nacjonaliści chcieli spalić na stosie. Zdrajczyni narodu, wyklęta za swój sprzeciw wobec bałkańskiej kultury kłamstwa, patriarchatu, męskiej przemocy, różnych przejawów maczyzmu.

Przed wybuchem wojny w byłej Jugosławii biła na alarm, pokazując w swoich esejach, jak język debaty publicznej usprawiedliwia i normalizuje nienawiść, zwiastując przemoc i rozlew krwi.

Już za kilka dni* nowa - długo wyczekiwana - powieść Rosy Montero “Ta żałosna myśl, że nigdy więcej cię nie zobaczę” w przekładzie Wojciecha Charchalisa. Montero, hiszpańską pisarkę i dziennikarkę, możecie znać m.in. z powieści "Instrukcja, jak ocalić świat" i "Łzy w deszczu". Autorka tak pisała o "Tej żałosnej myśli..." : "Kupiłam pół tuzina biografii Madame Curie, o której już wcześniej co nieco wiedziałam, ale nie za wiele. I zaczęło w mojej głowie rosnąć coś bezkształtnego. Pragnienie opowiedzenia jej historii moimi słowami. Pragnienie, żeby użyć jej życia jako idealnej miary,...

Międzynarodowy Booker - bez Polaków, ale aż z trzema książkami, które zostały przełożone już na język polski. Gospodinow, Kurkow i Gauz - po ich książki można sięgnąć po polsku . A kto jeszcze został wyróżniony przez jury? Nie ma tu twórców bardzo znanych na świecie. Maryse Condé i Vigdis Hjorth wydają się być największymi gwiazdami tej listy. Mimo to wybory jury nie zaskakują - to raczej dramaty obyczajowe, niż eksperymenty z treścią i formą. Co byście chcieli z tej listy przeczytać po polsku? A może ktoś już coś z tego czytał i może nam podpowiedzieć, czy warto kibicować? Szczegóły - TUTAJ

Co kilka dni, zamiast "Wiersza Nocną Porą" przeczytacie tu kilka zdań od Michał Zygmunt Odra Sound Design, który niedługo ruszy z Bugu na Odrę w niezwykłym projekcie, którego jako Zdaniem Szota jestem partnerem. Kibicujcie Michałowi w jego fantastycznym wyzwaniu! --- Tak dzisiaj pisze do nas Michał, który na co dzień mieszka nad Odrą: Nad Odrą słychać już wiosnę, żurawie, dzięcioły, skowronki, czajki. Nawet jeśli czasem posypie śnieg i przytępi na moment przedwiosenną polifonię, słychać że wszystko zmierza we właściwą stronę. To ostatnie dni przed podróżą, w sobotę lub niedzielę...

Od instapoezji po wiersze wypisywane w pustynnym piasku. Kto pisze poezję w trzeciej dekadzie XXI wieku, kogo pokochali czytelnicy i czytelniczki? A kogo jeszcze nie znają, a powinni? Dziś na stronie, a jutro na kilku stronach GW mój artykuł poświęcony współczesnej poezji - od Rupi Kaur i Amandy Gorman (na zdj.) po Anne Carson. Nie, nie żartuję - instapoezja Kaur jakkolwiek by nie była momentami banalna, ma miliony czytelników i czytelniczek, do których jednak przemawia. I cenniejsza jest próba zrozumienia, niż zaprzeczania czy pomniejszania. Co do nas przemawia? Warsan Shire,...