Dzień dobry w wielkanocny poniedziałek. Czy już odeszliście od Zooma i Skajpa? Jeśli tak to powiem za pewnym znanym Polakiem - pomożecie?

Otóż dzisiaj wpis z kategorii "ktokolwiek widział / ktokolwiek wie"

Zygmunt Radek, a właściwie Zygmunt Radzio, bo tak się pan naprawdę nazywał, wydał tylko jeden tom poezji - w 1957 roku w Czytelniku, a zatytułowany był "Miasto i ludzie". O poecie zapomniano, a jest okazja, by sobie o nim przypomnieć, bo w serii redagowanej przez Piotra Mitznera, Bibliotece Zapomnianych Poetów, którą wydaje lubelski Ośrodek Brama Grodzka ukazały się właśnie jego wiersze. To...

Nadziei! Na spacer. #zdaniemszota #piesektajfun

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Kwi 12, 2020 o 12:23 PDT

Fantazjo warszawskiej Pragi, masz assyryjskie rogi i jedną nogę czerwono lakierowaną. O bazar! bazar! bazar! O baran! baran! baran! To jego profil — jak z lewej ręki — i jego baranica piękna — ach! dwa profile Nefretet z liworyzacją tête à tête. Cztery czerwone kropki uszu. Babilony trefione w srebra z tłuczonego lusterka i czerwone chorągiewki, kożuchów złote Homery, lazurowe cokoły. A dalej: barany w koronkach brabanckich i barany z Bizancjum, i barany w koronach oryniackich... Jaki zwrotnik? „Wiek który? — — Czas który?” Magie — religie — rytuały. A to wszystko...

Iwaszkiewicz dla Państwa na ciąg dalszy Wielkanocy..

Grochowiaka pięknie lirycznego mam dla Państwa na noc. Wzdychanie to ostatnio zajęcie, któremu oddaję się pasjami.

[OPOWIEŚCI NA CZASY ZARAZY wersja świąteczna] A wiecie, że pies Mikołaja Rostowa z "Wojny i pokoju" miał na imię Milka? Przynajmniej w pierwszym polskim przekładzie. Po latach Andrzej Stawar przerobil ją na Miłkę. Tego z dzisiejszego wykładu się nie dowiecie. Pod wieczór na fejsie znajdziecie mój miniwykład, a raczej świeckie mikrokazanie, przy którym się narobiłem po uszka. Dowiecie się więcej o tym dlaczego zaginął Tołstoj i czym to się skonczyło, przeczytam urywki z Tołstoja (i Reymonta, bo nie mogłem sobie darować pewnego passusu), zobaczycie też wielkiego pisarza chodzącego po lesie....

Jędrzej Polak (1958-2020) #rip

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Kwi 10, 2020 o 5:37 PDT

Trochę z kronikarskiego obowiązku chciałbym zwrócić waszą uwagę na książkę Madeleine Thien, “Psy za płotem” (tłum. Łukasz Małecki), która miała się ukazać na początku kwietnia, ale została z oczywistych względów przeniesiona na bliżej nieokreśloną przyszłość (możliwe, że na sierpień). Thien poznaliśmy dzięki nagradzanej powieści “Nie mówcie, że nie mamy niczego”. “Psy…” powstały kilka lat wcześniej i zapowiadają niezwykły talent. Dwóch bohaterów - on z pochodzenia Japończyk, ona - Kambodżanka. Połączy ich na emigracji w Kanadzie wspólna pasja do badania mózgu i przeszłość. Janie uciekła...

Dzięki poprzedniej epoce polska poezja kolejkami stoi. Dlatego dla Państwa Barańczak na dobrą noc.

Coś czuję, że to jest idealny tytuł na kwarantannę. Mam dużo czasu na przyglądanie się własnej bibliotece (którą jest już całe mieszkanie) i wnioski mam takie, że jak tylko wrócimy do jako takiej normalności, to robię wielką przeprowadzkę tytułów do piwnicy. A Wy jak radzicie sobie z miejscem na literaturę? #zdaniemszota #aleksandrarybka #pokazmiswojabiblioteke

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Kwi 10, 2020 o 2:01 PDT