Ten moment, gdy twój sąsiad (mieszkaliśmy drzwi w drzwi) okazuje sie współautorem książki i scenarzystą hollywoodzkiego filmu! @_marcelsawicki już ja Cię przeczytam! #zdaniemszota #marcelsawicki #ukrytagra #piotrgłuchowski #lukaszkosmicki @wydawnictwo_agora

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Paź 25, 2019 o 2:50 PDT

“Jasnowidze i detektywi” Agnieszki Haski i Jerzego Stachowicza to książka z pewnością wciągająca i pokazująca fascynujący świat, gdzie pojawienie się telegrafu i postęp naukowy szedł w parze z fascynacją sprawami nadprzyrodzonymi. Gdyby to była tylko fascynacja szerokiej publiczności, ale autorzy pokazują z kulturoznawczym zacięciem, że ludziom nauki wydawało się, że znajdą odpowiedź na istnienie zaświatów. Choć niejednego naukowca bawiło też sprawdzanie, czy wirujące talerzyki i głosy z zaświatów przypadkiem nie są sprawną hochszpaplerką. A do tego detektywi, którzy korzystali z usług...

Dzisiaj "Tęczowy Piątek" 🌈 Bardzo dziękuję wszystkim, którzy angażują się tego dnia i każdego innego w pokazywaniu młodszym, że można być sobą w kraju, gdzie homofobiczna przemoc jest codziennością. Wierzę, że kiedyś dorośnie pokolenie, które nie będzie dorastało w strachu i poniżeniu. Pamiętam scene z liceum. Miałem odebrać nagrodę, a dodatkowo można było wziąć misia. Wstydziłem się podejść po te miśki, bo wydawalo mi sie to dziecinne i troche głupie. Usłyszałem od nauczycielki: "weź dla dziewczyny... albo kogoś innego". I to był mój tęczowy dzień, bo ktoś poczuł, że może jest...

Ostrzegam! Jeśli o prozie można mówić w kategoriach "prawdziwa", to już dawno żadna powieść nie była tak prawdziwa jak książka Izabeli Morskiej. Czytam dawkujac sobie, ale będąc przekonanym, że jest to literackie wydarzenie. Już się cieszę na rozmowę z Autorką, którą sobie w listopadzie zaplanowaliśmy. #zdaniemszota #izabelamorska #znikanie #znak

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Paź 24, 2019 o 1:13 PDT

Doskonała powieść! Zaraz uzasadnię.

Gdy pisze się o przedwojennej Polsce i żydowskich jej mieszkańcach łatwo wpaść w tryb “odkrywanie zapomnianego dziedzictwa”, “przywracanie pamięci” i łatwo zamknąć się w tych sloganach. Wbrew pozorom o żydowskim dziedzictwie dzisiaj się pisze całkiem sporo i choć to oczywiście wciąż marginalia jeśli chodzi o świadomość bardziej masową, to w dyskursie elitarnym trzeba mieć bardzo ciężkie klapki na oczach, by nie zauważyć, że temat jest podejmowany zarówno przez reportaż, prace naukowe jak i prozę. Jednak “Stramer” wprowadza coś nowego do tej opowieści i to...

Cezary Łazarewicz będzie Państwa i moim gościem. Za jakiś czas. A książka już jest. I jest to mocna, wciągająca opowieść zostawiająca wiele dla czytelnika. #zdaniemszota #cezaryłazarewicz #nicosobistego #postfactum

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Paź 23, 2019 o 4:28 PDT

Umówmy się na starcie - nie jest to książka idealna. Jarosław Kamiński ma ciekawe pomysły, dużo artystycznie zaryzykował, popracował nad językiem i narracją, wciąż szuka nowych sposobów, ale “Psy pożrą ciało Jezebel” wydają się książką odrobinę chaotyczną i nadmiernie oczywistą w przekazie. Mimo to bardzo doceniam pomysłowość i udane, co się rzadko zdarza w polskiej literaturze, zmierzenie się ze światem wirtualnym. Tylko czy trzeba było sięgać po wymyślone artefakty rodem z science-fiction? Powieść dzieje się w bardzo niedalekiej przyszłości, więc bez większych oporów można było...

"Książki moje może kazać popalić, lecz nauka, którą z nich czerpałam, została w sercu: ach! moje serce". Bądź jak Afanazja. Czytam sztuke "Hrabia Beniowski czyli wybicie się na wolność. Dramma w pięciu aktach" Kotzebuego. Kosmos.

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Paź 22, 2019 o 7:29 PDT

Jeszcze nie tak dawno mówiło się, że żyjemy w kryzysie fikcji, a czytelnicy i czytelniczki częściej decydują się na lektury książek z szeroko pojętego świata „non-fiction”, bo rzeczywistość przegania wyobraźnię autorów i autorek, a głodni jesteśmy poznawania świata.

Dzisiaj, gdy pytam „ludzi od książek”, nie słyszę już optymizmu w tej sprawie, od większych wydawców słyszę, że coraz trudniej sprzedać reportaż, a dziennikarze zapytani o najlepsze tegoroczne reportaże wymieniają zaledwie kilka tytułów, w większości się powtarzających.  

CAŁOŚĆ TUTAJ

Rozmawiam z Pawłem Sołtysem z okazji nowej książki, "Nieradość"

Sołtys: Postanowiłem zaryzykować, bo pisanie drugiej książki takiej samej jak pierwsza, bo tamta się komuś spodobała, byłoby nie fair wobec samego siebie. Chciałem spróbować czegoś innego, trudniejszego bez wątpienia. 

Podcasty Zdaniem Szota znajdziecie również w:

- Apple Podcasts

- Spotify

- Google Podcasts