Pierwszym w tym roku gościem moich podcastów będzie Jacek Hołub. Jakbyście chcieli o coś zapytac autora "Niegrzecznych" to wiecie od czego są komentarze. #zdaniemszota #jacekhołub #czarne #niegrzeczne

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Sty 22, 2020 o 4:25 PST

Zagrałem w reklamie...

Od ponad roku pisuję regularnie dla magazynu Pasje prowadzonego przez empik i jest to współpraca, którą bardzo sobie cenię - co dwa tygodnie piszę o czym chcę i dostaję za to wynagrodzenie.

Gdy dostałem do zagrania życiową rolę - osoby chodzącej z książkami i je czytającej na Rynku Nowego Miasta w Warszawie - postanowiłem wybrać trzy wspaniałe tytuły, zatem lokowanie produktów jest następujące:

- Waldemar Bawołek, "Bimetal" - Pawieł Basiński, "Lew Tołstoj. Ucieczka z raju" (tłum. Jerzy Czech) - Małgorzata Baranowska, "To jest wasze życie. Być sobą w chorobie przewlekłej"

Za każdą z tych pozycji dam się pokroić, Basieńskiego od lat promuje jako wzorzec z Sevres biografii, Baranowska to eseistyka najwyższej próby, a Bawołek jest szalony i to mi...

Wczoraj pisałem o dziesięciu najciekawszych moim zdanie polskich książkach roku, przypominam zatem o… KSIĄŻCE ROKU. Książka Nowickiego to lektura na długie, spokojne godziny podczas których nikt nam nie będzie przeszkadzał, bo wymaga skupienia i uważności. Napisana pięknym językiem jest smutna i melancholijna, a jednocześnie ma w sobie coś przygodowego. Zaskakująca opowieść o chorobie, pragnieniach, szaleństwie i historii. “(...) drążę korytarze w ciemnościach i sam się ciemnościami zarażam. Wpycham się w ziemię, w tunele, w piwnice, wysysam złe soki, gorzkie”, mówi o swojej podróży...

[TOP 10] Dziesięć najlepszych, a może raczej najciekawszych książek tego roku - moim zdaniem. Zdaniem Szota.

🥇Wojciech Nowicki, "Cieśniny" 🥈Waldemar Bawołek, "Bimetal" 🥉 Maria Reinmann, "Nie przywitam się z Państwem na ulicy"

🏅Joanna Gierak-Onoszko, "27 śmierci Tony'ego Obeda" 🏅Paweł Goźliński, "Akan" 🏅Mikołaj Łoziński, "Stramer" 🏅Izabela Morska, "Znikanie" 🏅Dominika Słowik, "Zimowla" 🏅Paweł Sołtys, "Nieradość" 🏅Wit Szostak, "Poniewczasie"

Tak wygląda moje prywatne top 10 polskiej literatury mijającego roku, czyli dziesięć książek, które w jakiś sposób zrobiły na mnie wrażenie, uważam,...

“Gruss aus Gottesberg. Schlesien”, czyli pozdrowienia z Bożej Góry na Śląsku. Poniemiecki Boguszów to niewielka mieścina pod Wałbrzychem (Waldenburg), a pocztówki z jego widokami od kilku lat kupuję na serwisach aukcyjnych.

Hobby to wciąż jest niedrogie, miasto nigdy nie było (na moje szczęście) pocztówkowym przebojem, zatem nowych widoków nie przybywa, a nawet mało ambitny zbiór prywatny opowiada historię, której dzisiejszych śladów pozostało niewiele. O takich właśnie poniemieckich śladach i dziedzictwie ciekawą, choć nie pozbawioną wad, książkę napisała Karolina Kuszyk.

Poznawać...

Jutro w tygodniku “Polityka” ogłoszone zostaną nominacje do Paszportów Polityki, a ja miałem po raz kolejny przyjemność głowić się nad tym, kogo do nominacji zgłosić w mojej skromnej literackiej kategorii. Zatem trzy moje typy - autorki książek, które w różny sposób zrobiły na mnie spore wrażenie, a przed nimi jeszcze - mam taką nadzieję - wielka przyszłość. Nominacje jutro, gala nagrody w połowie stycznia. Joanna Gierak-Onoszko Reporterski debiut i jedna z najlepszych książek non-fiction mijającego roku. Gierak-Onoszko z maestrią godną mistrzów i mistrzyń gatunku stopniuje napięcie,...

Piękny esej o wielu aspektach niepełnosprawności, tym jak prywatne może stać się publiczne i użyte jako element metody naukowej. Jeśli chcecie spróbować zrozumieć świat osób, które postrzegają rzeczywistość w inny sposób, musicie przeczytać. Reimann pokazuje, że choćbyśmy szukali najlepszych sposobów mówienia, rozmawiania i określania niepełnosprawności, zawsze będziemy utykać w niezręcznościach, a nadmierna wrażliwość czy przekonanie o wyjątkowości osób pozbawionych pełnej sprawności bywa niebezpieczną kliszą. Książka nie dająca rozwiązań, pełna wątpliwości. Godzina, dwie czytania, a głowa pełna pytań. Bardzo polecam.

Dla @nonfictionfestiwal napisałem właśnie o "Poniemieckim" Karoliny Kuszyk. Gdy się 18 lat mieszkało w Gottesbergu i Waldenburgu człowiek czyta tę książķę inaczej, może bardziej krytycznie i szuka dla siebie zaskoczeń, bo wiele wydaje mu się oczywiste. Ale też myśli się nad tym, co dla kogoś np. z Krakowa czy Warszawy będzie zaskoczeniem. W tekście opowiem wam tez trochę o Gottesbergu i okolicach. Bo Kuszyk zachęca do snucia własnych ballad. Tekst w połowie grudnia będzie dostępny. A książkę polecam, bo sam jestem ciekaw co w niej was zaskoczy. #zdaniemszota #karolinakuszyk #poniemieckie #czarne #gottesberg #waldenburg #felhammer

Raz na jakiś czas, ale z rzadka, żeby nie nie dać się wodzić na pokuszenie, odwiedzam księgarnię @wydawnictwoczarne po egzemplarze recenzenckie. Dzisiaj wyniosłem te trzy cudeńka, ale nabyłem też coś, o czym niedługo napiszę bo to piękne dzieło. Okres już mamy przedświąteczny więc dzieje się aż nadmiernie, plan recenzji i tekstów mam już do końca roczku wypełniony. Oczywiście zapytuję na jakie książki czekacie? #zdaniemszota #czarne #ryszardkoziołek #katarzynakobylarczyk #karolinakuszyk

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Lis 12, 2019 o 6:03 PST

To jest proszę Państwa, LITERATURA. Wojciech Nowicki i jego "Cieśniny" to czytelnicze wyzwanie, proza gęsta językowo, przez którą trzeba się przebijać nigdzie się nie spiesząc. Coś na kształt apokryfu, gdzie współczesny bohater w eseistycznej formule przemierza świat tak w jego topograficznym jak i historycznym wymiarze. Jeśli jesteście czuli/czułe na język i lubicie się trochę pogubić w literaturze, to jest to książka, której nie możecie ominąć. Nowickiego fascynuje dziewiętnastowieczna wizja szaleństwa, gdy nauka próbowała zrozumieć, dlaczego niektórzy mają potrzebę podróżowania.

Dzisiaj...