Już jest! Książka Natalii Delewy w przekładzie Hanny Karpińskiej ukazuje się z moim patronatem.

To świetnie napisana powieść o ludziach niewidzialnych dla większościowych narracji - osobach queer czy uchodźcach ale pozbawiona natrętnej ideologizacji (ideolo w literaturze jest ok, ale już nie wykłady o słusznych słusznościach) czy publicystyki.

"Niewidzialni" to debiut bułgarskiej autorki, który chwali m.in. Gospodinow i ma rację mówiąc, że autorka chwyta czytelnika za gardło. Na szczęście dozuje dopływ powietrza.

Poleca się, jak chcecie zobaczyć jak jeszcze można pisać. Bardzo mi się podoba...

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota)

Pobłocki w "Chamstwie" pisze z dezynwolturą, emocjonalnie i dramatycznie łącząc eseistyczny i polemiczny zapał z niezwykle ciekawą propozycją redefinicji podstaw naszej kultury i historii. Budzi kontrowersje i oskarża (nie)świętych, a wszystko po to, byśmy spróbowali spojrzeć inaczej na samych siebie. Świetna literacko, intrygująca książka. --- Tadeusz wczesną porą, jeszcze przed wschodem słońca ruszył na łowy. Ubrał się w strój myśliwski, wziął psa i ruszył nad jezioro. Pies szczeknął. Ulana krzyknęła. Żona garncarza, “prosta wieśniaczka” wyróżniała się urodą. Nad jezioro wybrała...

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota)

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota)

Najlepiej sprzedająca się książka we Francji w 2019 roku, wspaniały esej o świecie nieludzkim i opowieść o utracie. Poetycka, mądra, czuła wyprawa nie dająca łatwych pocieszeń. Wyprawa z Tessonem do Tybetu w poszukiwaniu pantery śnieżnej to jedna z najlepszych wypraw, jakie możecie sobie zaplanować na te wakacje.

(...)

Sylvain Tesson, z wykształcenia geograf, jest jednym z najsłynniejszych francuskich podróżników. Łączy w sobie typową dla medialnych globtroterów pasję do przełamywania granic z czymś już mniej popularnym - czułą i mądrą refleksją nad obecnością człowieka w świecie nieludzkim....

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota)

Bardzo trudno jest przejść dorastanie w Polsce, by nie natknąć się na serię książek Alfreda Szklarskiego o przygodach Tomka Wilmowskiego. “Tomki…” uczyły świata, były źródłem rozrywki i wiedzy, przygody i refleksji. Miały w sobie patriotycznego ducha. Czy jednak po ponad 60 latach od ukazania się pierwszego “Tomka…” nie powinniśmy inaczej opowiadać świata “obcych”, których odwiedza dzielny Polak wraz ze swoją pochodząca z Australii żoną i kapitanem Nowickim? Jakie pytania zadawał sobie Maciej Dudziak siadając do pisania nowego “Tomka…”? O tym porozmawiam w dwudziestej piątej “Godzinie bez...