Ogłoszenie pasterskie - zaszczyt na nas spłynął i dołączyliśmy do osób nominujących do Paszportów "Polityki" w kategorii (niespodzianka!) literatura. Dziękujemy redakcji tygodnika!

Jeśli w najbliższych tygodniach będziemy nieco bardziej złośliwi wobec polskiej prozy to tylko z tego powodu, że ją ostatnio przedawkowaliśmy. A nominacje już 6 grudnia!

(ponieważ red. Wróbel nie odpowiada na moje dramatyczne pytanie "info wrzucać z logo paszportów, czy naszymi ryjami", wybrałem te drugie)

NOTES NA 6 TYGODNI ZNAJDZIESZ TUTAJ

Paulina Małochleb na blogu Książki na ostro napisała krótki acz bardzo treściwy tekst o festiwalach literackich i choć mam wrażenie, że autorka odrobinę zapomniała, że festiwale mimo wszystko fundują (w różnym stopniu, ale jednak) wydawcy, zatem promocyjny aspekt spotkań i prezentacji musi być zachowany, to dla mnie najciekawszy punkt brzmi:

“(...) zupełnie zapomnieliśmy o krytycyzmie i spotkania autorskie zamieniły się w spotkania promocyjne – prowadzący nie zadają pytań trudnych, nie można wskazywać błędów i niekonsekwencji autorowi.”

Byłem w Krakowie na takim spotkaniu podczas Targów...

Gdy tak sobie dyskutujemy o krytyce literackiej i jej grzecznym ufryzowaniu (takim na pazia), to przychodzi mi na myśl tylko jeden wiersz. Na zdjęciu fragment z książki "Satyra prawdę mówi... 1918-1939" pod redakcją Zbigniewa Mitznera i Leona Pasternaka, wydał Czytelnik w 1963 roku. Tekst poniżej.

Autorzy: Zuzanna Ginczanka, Władysław Broniewski, Marian Hemar, Paweł Hertz, Tadeusz Hollender, Andrzej Nowicki, Antoni Słonimski i Julian Tuwim

Po pierwsze złe wiersze

Po drugie za długie

Po trzecie hańba takiemu poecie

Po czwarte nic nie warte

Po piąte pachną Fołksfrontem

Po szóste puste

Po siódme nudne

Nasz, a właściwie Olgi, własny i osobisty blurb. Pozdrawiam(y) z Targów Książki w Krakowie.

“Czołgam się przed tą książką na kolanach” wyznała mi redaktora Wróbel wczorajszego wieczora po lekturze pierwszych stron. Mając za sobą całość “Sendlerowej” mam pragnienie podziękować autorce za to, że napisała to dla nas. Bo to jest naprawdę wielka rzecz.

“Tak już jest, że wybiera się jedną postać, i wybrano Sendlerową” mówi Annie Bikont Hanna Rechowicz. Ona sama mówiła o sobie przyjaciołom, że jest “narodowym alibi”. Bohaterka czasu, gdy “walka o ratowanie Żydów była w dużej mierze wojną polsko-polską. Dlatego tak trudno o niej opowiedzieć”. Anna Bikont spróbowała i w efekcie dokonała...

Wydawnictwo Czarna Owca wydało właśnie "Sekretne życie krów", które anonsuje taki przesłodzony opis:

"Krowy są tak samo różnorodne jak ludzie. Bywają niezwykle inteligentne albo niezbyt rozgarnięte, sympatyczne, uważne, agresywne, potulne, pomysłowe, nudne, dumne albo wstydliwe. Potrafią kochać, bawić się oraz przyjaźnić ze sobą, miewają humory i pokazują, gdy są z czegoś szczególnie niezadowolone. Rosamund Young przez wiele lat obserwowała życie krów na swojej rodzinnej farmie – miejscu, które uchodzi za ideał zrównoważonej hodowli, szacunku i miłości do zwierząt."

Problem w tym, że...

Dobry wieczór, według kalendarza mamy dzisiaj "Coming Out Day", "Międzynarodowy Dzień Dziewcząt" oraz "Dzień Pamięci Generała Pułaskiego". Pozwolicie, że tego ostatniego dzisiaj pominiemy a ujawniony gej, WSZ, wrzuci tu fragment książki Pamuka, który warto czytać dziewczynkom, by nigdy nie zgodziły się na taką rzeczywistość. Zatem ujawniajcie się, walczcie z homofobią, seksizmem, patriarchatem i czytajcie książki.

NOTES NA 6 TYGODNI PRZECZYTASZ TUTAJ

ARTYKUŁ UKAZAŁ SIĘ W SERWISIE CULTURE.PL

"Serce" to opowieść o śmierci, trudności w relacji między matką a córką i współczesnej Polsce rozdartej między zindywidualizowaną nowoczesnością a tradycyjną przeszłością.

Główną bohaterką "Serca" jest Wika, która postanawia wybrać się ze swoim narzeczonym do Szwajcarii. Ma 20 lat, Stasiek 21. Ma nadzieję, że "przez te dwa miesiące dużo zarobi", by samodzielnie mogła "wybrać kierunek studiów i sama za nie zapłacić" (rodzice Wiki są dość zamożni). Nie jest wyjaśnione, dlaczego wybór padł na Szwajcarię, skoro rynki pracy Niemiec czy Wielkiej Brytanii są...