Gdybym wybierał się na targi książki, to wróciłbym na pewno z tymi trzema tytułami. - Niebo było mlecznobłękitne, niemal białe, jak blask niektórych opali; srebrzyste słońce uśmiechało się do nas zza przejrzystych, różanych oparów załamujących światło - to opis z "Kaprysów i zygzaków" Théophila Gautiera w przekładzie Mateusza Kwaterki. Niesamowita uroda tych esejów z drugiej połowy XIX wieku obezwładnia czytelnika. Podobnie jak uroda samej konstrukcji oraz historii zapisanych przez Ismaila Kadarego w "Kronice w kamieniu". Wspaniały jest dukt zdania u tego słynnego albańskiego pisarza....

Kateryna Babkina w przekładzie Bohdana Zadury dla Państwa. Tom "Nie boli", wyd. Warstwy.

“Noce zarazy” Orhana Pamuka to epickie pożegnanie z postmodernizmem. Książka, która porywa czytelnika dobrze już znanymi zabiegami. Czytadło na długie, letnie godziny spędzane gdzieś na hamaku, czy - w polskich realiach - w pociągu. Czy to powieść wybitna? Zdecydowanie nie. Czy czytałem codziennie i jednak z jakiś powodów nie mogłem odłożyć? Tak. Jeśli ktoś oczekuje, że w swojej jedenastej powieści Pamuk zaskoczy czymś fanów - jest w błędzie. “Noce zarazy” niczym szczególnym nie zaskakują, może poza objętością, ale i do tej nas Pamuk przyzwyczaił. Nie ma tu wymyślania powieści na...

Z racji urodzin (bloga, własnych nie obchodzę) sam sobie wkleję prezent. A prezentem tym niech będzie wiersz jednej z moich ulubionych poetek, Genowefy Jakubowskiej-Fijałkowskiej. "Szymborska" to oczywiście nagroda im. Wisławy Szymborskiej, którą jakiś czas temu G. J-F. dostała. A mnie spotkała ta niezwykła przyjemność pisać "blurba" na nowy tom poezji Jakubowskiej-Fijałkowskiej. Mam nadzieję, że ukaże się niedługo.

“Cztery latka mam, rysuję już sam. Leżę jeszcze na leżaku, a zabawki mam w plecaku…”

Cztery lata temu przywitałem się tu z Państwem innym wierszem. “Czytelnikami” Stanisława Grochowiaka.

Wiersz o “niedojedzonych, niedośpionych i niedokochanych”, którzy "wpadają w stronice jak ćmy" czytam zawsze, gdy zastanawiam się, po co mi to wszystko. A zastanawiam się często. Pytanie “po co”, powinno być tym najważniejszym, nieustannie nam towarzyszącym. Dzięki niemu bez poczucia szczególnej straty można obierać nowe kierunki na życiowej drodze.

Ta strona zmieniała się, podobnie jak zmieniało się moje...

Otóż gdyby Schulz z Kafką mieli wnuka, pisałby jak on. Co wydarzy się na gruzach kapitalizmu? Jonas Eika w swoich opowiadaniach podsuwa nam niewesołą odpowiedź. --- Zacznijmy od wizyty na meksykańskiej plaży. Na niej 480 leżaków w 24 rzędach. 80 leżaków przypada na jednego boja hotelowego. Zadania? Smarowanie kremem, masaż, podawanie napojów, wachlowanie – niemal wszystko, czego zażyczy sobie klient (a częściej klientka). Immanuel jest bojem idealnym. Gdy tylko widzi klientkę – francuską damę w przeciwsłonecznym kapeluszu – rusza w jej stronę. "Robi to na luzie, a jego biodra...

Kristin Berget w przekładzie Justyny Czechowskiej. Tom "a gdy zrobi się jasno będzie fantastycznie" wyszedł właśnie nakładem Lokatora.

Tytaniczna robota. I choć efekt jest mocno przegadany, to bardzo warto po “Historię dziadków, których nie miałem” francuskiego historyka Ivana Jablonki w przekładzie Katarzyny Marczewskiej, sięgnąć. Dlaczego? Choćby po to, by poznać polską historię z perspektywy, którą się u nas rzadko opowiada.

Styczeń 1932 roku. W nocy Matys Jabłonka nad drogą z Parczewa do Radzynia Podlaskiego rozwiesza transparent z czerwonego płótna: “Do walki rewolucyjnej w rocznicę trzech »L«, Lenin, Liebknecht, Luxemburg! Niech żyje rewolucja komunistyczna w Polsce!”. Transparenty pojawiały się co kilka dni....

Międzynarodowy Booker dla Georgiego Gospodinowa za "Schron przeciwczasowy" (polski przekład Magdalena Pytlak)!

Dużo więcej o Bookerze, autorze i nagrodzonej książce TUTAJ

Dawno nie było poezji. Ale też dawno nie czytałem czegoś równie wciągającego jak "Widoczna i niewidzialna", nowy tom Łukasza Jarosza, poety którego od lat podziwiam. Finał tej poetyckiej opowieści o ojcostwie, dorosłości, lękach i wielu innych sprawach jest taki: