Na wywiad jak na wojnę. Szczepan Twardoch o krytyce literackiej pisał niezbyt przychylnie, choć "niezbyt przychylnie" to eufemizm zdecydowanie zbyt delikatny. Ciekawsze w tym tekście ("Krytycy" z "Jak nie zostałem poetą") jest przeświadczenie autora, że krytycy "skubią te swoje recenzyjki na tych uniwersyteckich pensjach". Cóż... Nie wiem skąd Twardoch wziąl przekonanie, że krytycy chcą niszczyć pisarzy, ale zamierzam się dowiedzieć. Choć bardziej interesuje mnie urodzony w 1891 roku Alois Pokora i to czy Twardoch wie, że napisał najsmutniejszą z możliwych powieści...

Kolejka nowości się wydłuża. Fanon - Keret - Lee Koe - Edugyan - Barthwaite. Każdy z tych tytułów wart jest lektury. Co roku pażdziernik obfituje w ciekawe nowości, ale w tym roku odczuwam nadmiar i myślę, że to się bardzo źle odbije na wielu tytułach i autorach, którzy bez większej promocji zginą w zalewie literatury średniej, albo łatwiej się szerującej. #zdaniemszota #etgarkeret #frantzfanon #oyinkanbraithwaite #esiedugyan #amandaleekoe

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Paź 16, 2020 o 8:19 PDT

[KALENDARZ] Przed nami intensywny czas, bo choć jesteśmy raczej online i live niż stacjonarnie i dotykalnie, to czas się spotkać. Serdecznie Was zapraszam na spotkania, które będę miał przyjemność w najbliższych dniach prowadzić. Widzimy się: 14.10 - Anna Kańtoch – Spotkanie Wirtualne Targi Książki na insta @empikcom 15.10 - Noc Księgarń z @wydawnictwo_wab w Warszawie - Zyta Rudzka i @zygmuntmiloszewski 20.10 - @faktycznydomkultury - @nogasnastronie - premiera książki "Z niejednej półki" 22.10 - Rudzka u Szota, Szot u Rudzkiej. Rozmowa - na FB Zdaniem Szota 23.10 - Leszek Herman – Premiera...

“Dodatkowej duszy” brakuje literackiej duszy. Grzegorzewska postanowiła napisać powieść historyczną i poniosła w tej niełatwej dziedzinie porażkę, bo nie udało się jej oddzielić literatury od dokumentu, a dokumentalizacji od fikcji. W efekcie dostaliśmy książkę wypełnioną drętwymi dialogami, nieumiejętnymi skrótami czasowymi, naiwnym sztafażem historycznym, w której jednocześnie widać, że gdy tylko autorka odpuszcza sobie “wierność” historii, wciąż potrafi pisać prozę, którą chce się czytać. Ale takich fragmentów jest w tej powieści za mało, by uznać ją za choć odrobinę udaną.

Dariusz...

Wioletta Grzegorzewska przepisuje podręczniki, książki historyczne i inne źródła nie potrafiąc przejść do własnej opowieści. "Dodatkowa dusza" to powieść hiperrealistyczna, w której wszystko musi być wyjaśnione, dookreślone Szkoda, że atrakcyjna literacko koncepcja tytułowej "dodatkowej duszy" nie zostaje wykorzystana dostatecznie, a autorka nie potrafi w ten dawny świat tchnąć ducha inaczej niż tylko ultraszczegółowym, męczacym opisem. Może i wiernym faktom, ale literacko niepociągającym Będę za kilka dni pisał o tej książce obszerniej, ale jestem szczerze zasmucony, bo Grzegorzewska...

Inaczej ta książka nie mogła być zatytułowana! Olga Tokarczuk w listopadzie! 12 esejów i wykładów, w tym z pewnością noblowski przed nami. #zdaniemszota #olgatokarczuk #WydawnictwoLiterackie #czułynarrator

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Paź 3, 2020 o 6:37 PDT

Mieliśmy już „szczeliny istnienia”, czas na „ślady w synapsach”. Hanna Krall napisała książkę wybitną. O historii, pamięci i przeżywaniu mówi reporterka w lapidarnej formie, tkając opowieść.

Maria H., polska emigrantka mieszkająca w Massachusets, bo „tu jeszcze nikt autystycznego syna nie zamordował” w setkach listów wysyłanych do reporterki opowiada o swojej przeszłości („fiołki przypominają jej matkę”), teraźniejszości („nadal nie ma pojęcia co i ile rozumie z lektury jej syn”) i obawach o przyszłość, zwłaszcza, że ta ukryta jest - jak się okazuje - w czarnych dziurach, a Maria miała...

Dodatkowa dusza to ja - powiedział Tajfun i dołączył do zdjęcia. Nowa książka Wioletty Grzegorzewskiej właśnie dotarła. Będzie czytane priorytetem. #zdaniemszota #wiolettagrzegorzewska #dodatkowadusza #WydawnictwoLiterackie #piesektajfun

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Wrz 30, 2020 o 6:01 PDT

Szczeliny istnienia rozszerzają się pod wpływem nagle odnalezionej pamięci. Rozpadają się i potrzebują kogoś, kto przerzuci między nimi mosty. Na przykład Hanny Krall. W piątek więcej o "Synapsach Marii H.", bo będzie to moja Książka Tygodnia. Więcej "Książek Tygodnia" znajdziecie w serwisie Pasje na Empik.com. #zdaniemszota #hannakrall #synapsymariih #WydawnictwoLiterackie #empikcom #pasje

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Wrz 29, 2020 o 4:54 PDT

Na takiego Twardocha czekałem! Po pełnym fajerwerków “Królu”, przesadzonym, zbyt superbohaterskim “Królestwie”, “Pokora” to książka (prawie) spełniona. Osobiste wynurzenia Aloisa Pokory pisane do ukochanej, tajemniczej Agnes, to opowieść o człowieku nie umiejącym urwać się z historii. Alois będzie Niemcem, gdy trzeba być Niemcem, Ślązakiem gdy jest taka konieczność i chyba tylko bycie Polakiem mu nie wychodzi. Będzie rewolucjonistą, bo wyda mu się, że tak zbuduje własną podmiotowość, będzie buchalterem, gdy uzna, że tak osiągnie rodzinne szczęście i wymarzony spokój. Będzie wszystkim,...