Umówmy się na starcie - nie jest to książka idealna. Jarosław Kamiński ma ciekawe pomysły, dużo artystycznie zaryzykował, popracował nad językiem i narracją, wciąż szuka nowych sposobów, ale “Psy pożrą ciało Jezebel” wydają się książką odrobinę chaotyczną i nadmiernie oczywistą w przekazie. Mimo to bardzo doceniam pomysłowość i udane, co się rzadko zdarza w polskiej literaturze, zmierzenie się ze światem wirtualnym. Tylko czy trzeba było sięgać po wymyślone artefakty rodem z science-fiction? Powieść dzieje się w bardzo niedalekiej przyszłości, więc bez większych oporów można było...

A jak wasze psieczucia? #zdaniemszota #nagrodanike #piesektajfun

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Paź 6, 2019 o 2:19 PDT

Październik jest miesiącem nagród literackich. Najważniejszy jest oczywiście Nobel, a werdykt ze Sztokholmu w tym roku będzie tym ciekawszy, że nagrodzone zostaną aż dwie osoby (za poprzedni rok, w którym nagrody nie przyznano z powodu wielopoziomowego skandalu). Na naszym podwórku jednak to Nagroda Literacka Nike nie ma sobie równych, jeśli chodzi o znaczenie prestiżowe i - nie ukrywajmy - zainteresowanie czytelników, czyli popularność oraz sprzedaż. Przeczytałem wszystkie z nominowanych książek.

CAŁOŚĆ TUTAJ

Czy po świetnej powieści, "Tylko Lola" Kamiński utrzyma poziom? Opis nowej książki wskazuje, że autor mocno zaryzykował. A to jest pisarz bardzo sprawny choć nierówny. Będzie czytane. #zdaniemszota #jarosławkamiński #wab

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Wrz 26, 2019 o 12:46 PDT

Monika Borys napisała książkę, która w telegraficznym skrócie przypomina o czasach, gdy próbowaliśmy odnaleźć się w kapitalizmie i szukaliśmy pocieszenia w muzyce, która w prosty sposób oddawała nasze aspiracje i obawy.

„Riki tiki…”, „baja bongo”, „ole Olek” – zapewne większość urodzonych przed 1990 rokiem obywateli i obywatelek naszego bez przesady urokliwego kraju będzie potrafiło przypisać te frazy do konkretnych utworów disco-polo. Różnie ją początkowo nazywano - mówiono o muzyce chodnikowej, bazarowej, ale nic tak dobrze nie określa tego gatunku jak typowy dla lat 90. anglopolski...

Na bajer zabieram Tajfa. Już za niecały tydzień, 16.09 o 19:00 widzimy się w Empiku Juniorze (Marszałkowska) na nowej odsłonie naszego klubu książkowego. Gościnią spotkania będzie Monika Borys, autorka książki "Polski bajer. Disco polo i lata 90.". Zapraszamy! #zdaniemszota #monikaborys #wab #empikjunior #empik #piesektajfun

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Wrz 10, 2019 o 8:04 PDT

Stosiki. Ulubiona forma prezentacji książek przez instablogerów/instablogerki. Służy do zadania pytania "co czytacie w ten weekend" i podkreślenia trudu naszej pracy, mierzonego w metrach nadsyłanej i czytanej literatury. Ten stosik trochę mnie przeraża, bo są to książki nadesłane przez dwa dni i wszystkie mnie ciekawią. Tymczasowo rozpływam się w świecie "Zimowli", ale już czekam na moment, gdy będę mógł dowiedzieć się, czy Tomasz Mazur naprawdę odkryl "zakazaną historię filozofów"", bo to buńczuczny tytuł, zatem trzeba sprawdzić. A WY CO CZYTACIE? #zdaniemszota #stosikweekendowy #zimowla...

Sześć z siedmiu książek-finalistek Nagrody Literackiej Nike. Strachota, Rejmer, Szczygieł, Rudzka, Twardoch, Kołodziejczyk. Brakuje Kaczorowskiego i jego biografii Oty Pavla. Komu (poza Tajfunem) kibicujecie? #zdaniemszota #nagrodaliterackanike

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Wrz 6, 2019 o 12:12 PDT

Znamy już finałową siódemkę Literackiej Nagrody NIKE! Aleksander Kaczorowski - “Ota Pavel. Pod powierzchnią” (Czarne) Marcin Kołodziejczyk - “Prymityw. Epopeja narodowa” (Wielka Litera) Małgorzata Rejmer - “Błoto słodsze niż miód” (Czarne) Zyta Rudzka - “Krótka wymiana ognia” (W.A.B.) Juliusz Strachota - “Turysta polski w ZSRR” (Ha!Art) Mariusz Szczygieł - “Nie ma” (Dowody na istnienie) Szczepan Twardoch - “Królestwo” (Wydawnictwo Literackie) Jest tu jedna książka, której obecność w dwudziestce nominowanych już mnie zaskoczyła (Kołodziejczyk), dwie lub trzy, którym bardzo...