Maja Wolny w "Pociągu do Tybetu" pisze: "Demograficzne problemy Rosji pogłębia fakt, że w kraju Putina rodzi się coraz mniej dzieci" Dowody? "Jadę już prawie dobę [pociągiem], a za oknem ani razu nie widziałam nikogo młodego. Nawet przydomowe zwierzęta wydają się stare, chude i pomarszczone, jakby powoli traciły siły". xD

Pamięć mojej rodziny sięga co najwyżej prababci nie do końca legalnie przetransportowanej z jednego cmentarza na drugi. Dlatego zawsze fascynują mnie rodziny takie jak Łubieńskich, gdzie pamięć sięga epok bardzo nam już odległych. Jestem bardzo wdzięczny Maciejowi Łubieńskiemu za to, że pokazuje swoich bohaterów jako ludzi niejednoznacznych, często z wadami, którzy podejmowali decyzje absurdalne, byli egocentrykami, ale też czasem ludźmi faktycznie wielkimi. Książka Macieja Łubieńskiego jest opowieścią żywą, skrzącą się dowcipem, ironiczną, ale też okraszoną dziesiątkami informacji o...

Takie lektury pandemiczne. #zdaniemszota #łukaszmieszkowski #polityka

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Wrz 13, 2020 o 2:16 PDT

@filip_springer i @przemek.debowski - duet perfekcjonistów. I pranie. #zdaniemszota #karakter #filipspringer #przemekdębowski #13pieter #tylkoładneksiążki

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Wrz 10, 2020 o 5:55 PDT

Już za 5 tygodni premiera książki Michała Nogasia. Tyci książeczka nam wyszła. #zdaniemszota #michałnogaś @nogasnastronie #zniejednejpółki @wydawnictwo_agora

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Wrz 7, 2020 o 12:45 PDT

„Każdego dnia tworzycie przyszłość” – tym zdaniem islandzki pisarz kończy swoją niezwykłą opowieść meandrującą między kontynentami, literaturami, filozofiami, ludźmi i nieludźmi. I muszę wam się przyznać do tego, że gdy przeczytałem te słowa, wcale nie poczułem się wzmocniony. Nie miałem wrażenia, że znalazłem teraz sojusznika, albo dołączyłem do jakiejś „drużyny Magnasona”. Miałem poczucie tragedii, która dzieje się koło mnie i z moim udziałem. Dramatu, którego jeszcze możemy uniknąć, ale potrzebujemy działań drastycznych i natychmiastowych.

---

Od ponad roku czytam dość sporo literatury o...

WSZ - Z jakiego protestu teraz wróciłeś?

BS - Wróciliśmy ze Świdnika. z eventu elgiebetowego, choć dzisiaj każde wydarzenie w tym zakresie jest protestem, bo jest aktem odwagi. Jako "tęczowi pogromcy mitów" jeżdzimy po 'strefach wolnych od LGBT' z dobra nowiną, pokazując, że osoby LGBT to nie są demony, to są ludzie a nie ideologia, gootowi na rozmowę. Zaprosiliśmy radnych i radne miasta Świdnik, żeby do nas przyszli. Nie przyszli, za nich pojawili się nacjonaliście, którzy wykrzykiwali różne okropne hasła, no ale event był świetny i mnóstwo młodych ludzi przyszło. I o to też chodziło, żeby...

Już za chwilę na @miastoslowagdynia porozmawiam z autorkami przewodników po Wenecji i Lizbonie - Weroniką Wawrzkowicz, Martą Stacewicz-Paixao i Manuelą Gretkowską. W czasach covid-19 widzę to ironicznie. #zdaniemszota #weronikawawrzkowicz #martastacewiczpaixao #manuelagretkowska #wielkalitera

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Sie 29, 2020 o 6:48 PDT

@weronika.wawrzkowicz @manuelagretkowska i @martapaixaao na @miastoslowagdynia #zdaniemszota #weronikawawrzkowicz #manuelagretkowska #martastacewiczpaixao #wielkalitera

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Sie 29, 2020 o 8:30 PDT

Krzysztof Varga i jego "Dziennik hipopotama". Od czasu dzienników Pilcha nie było takiego dzieła. Chcę się z Vargą kłócić, sprzeczać, rzucać w niego Iwaszkiewiczem i razem zachwycać się nad "Miazgą". Chcę przybijać piątkę i robić żółwia, by za chwilę wyobrażać sobie autora przejechanego przez wagonik metra. Ohydną okładkę rekompensuje treścią mądrą, zadziorną i nieoczywistą, choć też na swój sposób egotyczną, narcystyczną i kreacyjną. Nie tylko dla tych, co kochają Vargę.