Posty o gatunku literackim: proza obca

Czytaj post
Jacek Giszczak, wywiad, Gazeta Wyborcza, Cyranka, Mohamed Mbougar Sarr, ArtRage

[GAZETA WYBORCZA] "Laureat Goncourtów: Czy czarny pisarz, który dostaje nagrodę, zawsze będzie traktowany jak symbol?" - rozmowa z Mohamedem Mbougarem Sarrem

- Od języka nie ma ucieczki? - Niestety nie. Można zdekolonizować tylko to, co się mówi. --- Czytaliście już "Najskrytszą pamięć ludzi" Mohameda Mbougara Sarra? Ta przełożona przez Jacka Giszczaka to wspaniała opowieść, która finalnie staje się historią o sile literatury. Za chwilę ukaże się "Bractwo", debiutancka powieść Sarra, która robi wrażenie choć nie ma w niej aż tylu niuansów, jak w nagrodzonej Goncourtami książce. Autor "Najskrytszej..." był kilka tygodni temu w Polsce i porozmawialiśmy. --- SARR - Pomoc międzynarodowa to dla wielu krajów afrykańskich jedna z...

Czytaj post
Noir Sur Blanc, wywiad, Leonardo Padura, Gazeta Wyborcza

[GAZETA WYBORCZA] "Od lat wymieniany jest wśród faworytów do literackiego Nobla. "Kuba to skomplikowana układanka"" - wywiad z Leonardo Padurą

Dzisiaj w jednej z moich prac znajdziecie portret kubańskiego pisarza, Leonardo Padury. Rozmawialiśmy w kwietniu, więc listopad to najlepszy moment na ciepłe wspomnienie o wiośnie i rozmowę o Kubie. --- - Próbuję żyć zwyczajnym życiem mimo wszystkich okropności, które nas otaczają - przekonuje Leonardo Padura, jeden z najpopularniejszych kubańskich pisarzy, od kilku lat wymieniany wśród kandydatów do literackiego Nobla. Urodził się w Hawanie w połowie lat 50. i na tamtejszym uniwersytecie studiował literaturę latynoamerykańską. Nie jest typem pisarza skandalisty. - Mieszkam w domu,...

Czytaj post
Djaïli Amadou Amal, Wydawnictwo Nowe, Joanna Kluza

[RECENZJA] Djaïli Amadou Amal, “Niecierpliwe”

Munyal, munyal… Cierpliwości… Do wszystkiego można się przyzwyczaić, wszystko wycierpieć, bo od twoich uczuć i potrzeb ważniejszy jest społeczny obowiązek, rola do odegrania. Zwłaszcza, gdy jesteś kobietą. Djaïli Amadou Amal w “Niecierpliwych” (tłum. Joanna Kluza) opisuje losy trzech kobiet z zamieszkującego kraje Sahelu ludu Fulanów, które nie zgadzają się ze swoim przeznaczeniem. Ramla nie chce wziąć ślubu z mężczyzną, którego nie kocha. I choć perspektywa bycia drugą żoną szanowanego biznesmena nie jest wcale najgorszym losem, jaki mógł przypaść Ramli, ślub będzie dla niej...

Czytaj post
Kurt Vonnegut, Gazeta Wyborcza

[GAZETA WYBORCZA] "Dla wolnych ludzi książki są święte" - pisał, gdy spalono jego książkę. 100 lat Kurta Vonneguta

Dla tych, co świętują i dla tych, co rozglądają się za tym, jak obejść dzisiejszy dzień, mam dzisiaj inną rocznicę. Setną rocznicę urodzin Kurta Vonneguta! Z tej okazji mam dla was tekst o Vonnegucie i o tym, jak Amerykanie cenzurują jego książki. --- Gdy 11 listopada Polacy będą obchodzić święto narodowe, mieszkańcy Indianapolis w stanie Indiana będą mogli przyjść do Muzeum i Biblioteki Kurta Vonneguta na VonnegutFest. W planach darmowe zwiedzanie muzeum zmarłego w 2007 roku pisarza, spotkanie z Timem O’Brienem, autorem zbioru opowiadań “Rzeczy, które nieśli”, weteranem wojny w...

Czytaj post
Ernest Hemingway

Nowe twarze Hemingwaya

W tym tekście jest strzelba, która wystrzeliła, ale też taka, którą można kupić. Starsi biali mężczyźni udający, że są reinkarnacjami innego starszego białego mężczyzny, transpłciowa siostra znanego pisarza, wielkie pieniądze, oraz edytor tekstów, dzięki któremu można - ponoć - pisać jak autor “Starego człowieka i morza”. W tym tekście są momenty zabawne, ale całość do wesołych trudno zaliczyć. W tym tekście jest mnóstwo mojej roboty i dlatego liczę na waszą lekturę.

Choć popełnił samobójstwo, dziś jest bohaterem książki zatytułowanej “Dobre życie według Hemingwaya”. Wizja...

Czytaj post
Czarne, Gazeta Wyborcza, Niviaq Korneliussen, Dziwny Pomysł, Agata Lubowicka

[GAZETA WYBORCZA] Ma trzydzieści dwa lata, dwa psy i dziewczynę. Jest głosem pokolenia młodych Grenlandczyków - portret Niviaq Korneliussen

- Grenlandia nie jest moim domem. Żal mi Grenlandczyków - mówi bohater jednej z książek Niviaq Korneliussen. I dodaje: - Wstyd być Grenlandczykiem. Ale ja też nim jestem. Nie potrafię śmiać się z Duńczykami. Mam dla Was dzisiaj tekst o jednej z najciekawszych młodych pisarek, której - szczęśliwie - obie książki znajdziecie w księgarniach w przekładzie Agaty Lubowickiej. --- Stek z cebulą i sosem pieczeniowym - to zdaniem Aleqi Hammond, byłej premierki Grenlandii, najlepsze rzeczy, które poznała dzięki Danii. Hammond zaskakiwała swoimi wypowiedziami duńskie media, wyrażając...

Czytaj post
Jerzy Koch, Marieke Lucas Rijneveld

[RECENZJA] Marieke Lucas Rijneveld, "Mój mały zwierzaku"

Powieść radykalna, wybitna i do tego rewelacyjnie przełożona. --- Jego ulubionym obrazem jest “Guernica” Picassa. Dzieło “z białym bykiem, koniem, rozpaczą, bólem i chaosem w jednym”. Zna dobrze mitologię i podziwia putta. Czasem czuje się jak baran z Księgi Rodzaju, zwierzę, które Abraham zobaczył, gdy było “uwikłane rogami w zaroślach”. Patriarcha uwolnił barana, ale po to tylko, by złożyć go w ofierze. Ale jedno wiemy na pewno - “rozdygotany trędowatymi myślami” narrator powieści Marieke Lucasa Rijnevelda (w kongenialnym przekładzie Jerzego Kocha) ofiarą nie jest. To człowiek na...

Czytaj post
Jerzy Kozłowski, Colm Toibin, Empik, Książka Tygodnia

[KSIĄŻKA TYGODNIA] Colm Tóibín, "Czarodziej"

Jeśli jeszcze nie znacie Colma Tóibína, to mam nadzieję, że nadrobicie to zaniechanie jak najszybciej, byśmy wspólnie mogli podzielać fascynację jednym z najważniejszych współczesnych pisarzy. Okazją do tego jest „Czarodziej” Tóibína - beletryzowana biografia innego wybitnego pisarza, Thomasa Manna.

Mann to miał życie!

Urodził się w kraju rządzonym przez cesarza, przeżył dwie wojny światowe, dostał Nobla i zmarł w Szwajcarii jako powszechnie podziwiany twórca. I choć można by tego pewnie dokonać mając niezbyt rozbudowane życie osobiste, to nie jest przypadek Manna. Życia osobistego miał aż...

Czytaj post
Joanna Polachowska, Pauza, Edouard Louis

[RECENZJA] Édouard Louis, "Zmagania i metamorfozy kobiety"

Może i jest Édouard Louis jednym z najciekawszych młodych autorów, twórcą który nie mając jeszcze lat trzydziestu napisał dzieła komentowane i wydawane w wielu krajach, ale jest też pisarzem, który z książki na książkę coraz bardziej mnie rozczarowuje. Po “Kto zabił mojego ojca”, niezbyt obszernej książce w której opowiadał życie - jak wskazuje tytuł - swojego ojca, tworząc przy tej okazji manifest polityczny, w “Zmaganiach i metamorfozach kobiety” (obie książki przełożyła Joanna Polachowska) zajął się matką i swoją relacją z nią. Są tu momenty wstrząsające, ale całość tej niewielkiej...

Czytaj post
W.A.B, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Beata Geppert, Michel Foucault, Michel Houellebecq, Byung-Chul Han, Rafał Pokrywka, Tadeusz Komendant

Unicestwienie "Unicestwiania"

Wychodzę z biblioteki. Zaglądam do wiadomości. - “Unicestwianie” się unicestwiło - donosi moja gazeta. A “autobus wolno stał w korku i niepoprawnym związku frazeologicznym”, jak pisał Ignacy Karpowicz. Droga mija szybko, bo głowę mam zajętą opowiadaniem sobie przygód “Unicestwiania”, które może właśnie dzieją się w mojej patodeweloperce AD 1960. Książka dotarła przed kilkoma dniami, leżała spokojnie i grzecznie. Od powieści, których nie chce mi się czytać, nie wymagam wiele. Byle się w oczy nie rzucały. Niech nie podskakują za bardzo, bo inaczej wylądują w piwnicy. Tam już tylko płacz...