“Noce zarazy” Orhana Pamuka to epickie pożegnanie z postmodernizmem. Książka, która porywa czytelnika dobrze już znanymi zabiegami. Czytadło na długie, letnie godziny spędzane gdzieś na hamaku, czy - w polskich realiach - w pociągu. Czy to powieść wybitna? Zdecydowanie nie. Czy czytałem codziennie i jednak z jakiś powodów nie mogłem odłożyć? Tak. Jeśli ktoś oczekuje, że w swojej jedenastej powieści Pamuk zaskoczy czymś fanów - jest w błędzie. “Noce zarazy” niczym szczególnym nie zaskakują, może poza objętością, ale i do tej nas Pamuk przyzwyczaił. Nie ma tu wymyślania powieści na...

Tytaniczna robota. I choć efekt jest mocno przegadany, to bardzo warto po “Historię dziadków, których nie miałem” francuskiego historyka Ivana Jablonki w przekładzie Katarzyny Marczewskiej, sięgnąć. Dlaczego? Choćby po to, by poznać polską historię z perspektywy, którą się u nas rzadko opowiada.

Styczeń 1932 roku. W nocy Matys Jabłonka nad drogą z Parczewa do Radzynia Podlaskiego rozwiesza transparent z czerwonego płótna: “Do walki rewolucyjnej w rocznicę trzech »L«, Lenin, Liebknecht, Luxemburg! Niech żyje rewolucja komunistyczna w Polsce!”. Transparenty pojawiały się co kilka dni....

Jody Rosen napisał niezwykłą historię rowerów - "Na okrągło". To opowieść między innymi o tym, jak szybko rower podbił świat, ale też o tym, po co światu rowery. Dwóch miłośników dwóch kółek przed Państwem, czyli Bartłomiej Kaftan, tłumacz książki i Wojciech Szot, dziennikarz, recenzent.

Porozmawiamy o tym, co znajdziecie w książce Rosena i naszych rowerowych pasjach.

W prozie Shalev jest coś niezwykle ujmującego. Jest tu mądrość nienachalnie czyniąca podchody do czytelników. Izraelska pisarka tworzy fantastyczne, plastyczne i trudne do zapomnienia bohaterki, których los staje się uniwersalną metaforą i opowiada zawsze o czymś jeszcze. Ten naddatek sprawia, że precyzyjnie utkane powieści Shalev są “czymś więcej” niż pozornie może nam się wydawać. Shalev zadebiutowała - podobnie jak Olga Tokarczuk - tomem poezji. Ukazał się w 1988 roku i - sądząc po nie kontynuowaniu tej ścieżki kariery przez autorkę - nie stał się wydarzeniem przełomowym w jej życiu....

Hamlet Zinkowski maluje graffiti w Charkowie, a Kateryna Perewerzewa prowadzi portal poświęcony kulturze. Paweł Pieniążek opisuje, jak Ukraińcy stawiają opór Rosji. Paweł Pieniążek, dziennikarz i korespondent wojenny, który relacjonował konflikty zbrojne m.in. w Syrii, Afganistanie i Iraku, współpracownik "Tygodnika Powszechnego", był w Ukrainie od momentu rosyjskiej agresji do września 2022 roku. Efektem pracy reportera jest "Opór. Ukraińcy wobec rosyjskiej inwazji" - książka opisująca zaangażowanie "zwykłych" mieszkańców w walkę z najeźdźcą i wzajemną pomoc. Pieniążek: "Opór i wiara...

Zawsze zazdrościliśmy ptakom. Niektórzy marzyciele chcieli unosić się w przestworzach, by podziwiać lasy, miasta, czy rzeki. Fascynowały ich ptaki łagodnie unoszące się nad horyzontem. I choć dzisiaj może nam się wydawać, że stanowili większość, byli nieliczni.

Większość marzycieli miała naturę drapieżników i wolała podziwiać ptaki nagle nurkujące w przestworzach i atakujące niczego nie spodziewające się ofiary. Orły w herbach nie wzięły się tylko z podziwu dla nakarmionego majestatu.

Sven Lindqvist, nieżyjący już, szwedzki reporter i historyk, autor wstrząsającej książki “Wytępić całe to...

Rower pojawił się w moim życiu przypadkiem. Dorosłym życiu, bo wcześniejsze jednoślady kończyły marnie, a razem z nimi moje zainteresowanie podbijaniem świata na dwóch kółkach. Na ile istotny był fakt, że w rodzinnej miejscowości wszędzie było pod górkę? Płaskie jak stolnica (nie wiem skąd mi się biorą kuchenne porównania, ja nigdy ciasta nie upiekłem i zamierzam w tym wytrwać) Mazowsze to teren zupełnie innej rangi, niż zbocza miasta chwalącego się najwyżej w Polsce położonym ratuszem. Zatem rower ponownie w moim życiu pojawił się, gdy mieszkałem już na Mazowszu, miałem stresującą...

“Moja ukochana i ja” Renaty Lis to książka wstrząsająca, a jednocześnie kojąca. Otwierająca wiele ran, ale też dająca nadzieję. Potrzebujemy więcej takich opowieści. Więcej opowieści o tym, że człowiek kocha drugiego człowieka. I to zmienia świat. - - - Choć “Moja ukochana…” ukaże się w połowie maja, to nie mogłem wytrzymać i już Wam piszę, że po prostu bardzo tej książki potrzebujecie, potrzebujecie zamówić ją sobie w przedsprzedaży, czy czekać na nią pod szyldem ulubionej księgarni. Napisałem Wam kilka tysięcy znaków o tym, co znajdziecie u Lis i dlaczego warto czekać, a teraz...

No i to jest opowieść! Márcia jest pielęgniarką w szpitalu w Rio, mieszka w faweli ze swoim facetem Aluisio i córką Jaqueline, która to - eufemistycznie powiedziawszy - angażuje się w działania lokalnego gangu, co prowadzi do domowego konfliktu. Finalnie dziewczyna wyląduje w więzieniu, Aluisio ze śpiączką w szpitalu, a Márcia będzie musiała to wszystko jakoś udźwignąć. Brzmi to może przewidywalnie, ale jakie tu są dialogi, jakie sceny wyśmienite! Marcello Quintanilha pokazuje świat, który jak wyjęty z tasiemcowej telenoweli, a po części z dickensowskiej przypowieści. Świat aspiracji...

Mój entuzjazm wobec tej książki malał z każdą stroną.

Na “Chwile wieczności” Kjersti Anfinnsen w przekładzie Karoliny Drozdowskiej składają się dwie mikropowieści - tytułowa oraz otwierająca tom, obszerniejsza “Ostatnia pieszczota”. Obie są - pisaną w pierwszej osobie - opowieścią o życiu Birgitte, emerytowanej kardiochirurżki, która uważa, że jej “życie jest wyludnione”.

- Zostało mi troje żywych ludzi - stwierdza narratorka “Chwil wieczności”. I opowiada o swoim życiu z precyzyjną ironią, błyskotliwym gderaniem, zwracając uwagę na wszystkie podstawowe tematy do zrealizowania w powieści o...