- Wolę wojny między płciami, niż między narodami. Interesują mnie granice emocjonalne, nie geograficzne - mówi w rozmowie dla serwisu Pasje Zeruya Shalev, najbardziej znana na świecie izraelska pisarka. “Los” to siódma powieść Zeruyi Shalev, pisarki doskonale znanej polskim czytelnikom. Przełożona przez Magdalenę Sommer książka to opowieść o dwóch pokoleniach kobiet, które dzieli niemal wszystko, a łączy rodzinna tajemnica. Shalev odważniej niż kiedykolwiek pisze o izraelskiej historii i teraźniejszości, ale wciąż jest przede wszystkim twórczynią w niesamowity sposób analizującą relacje...

W prozie Shalev jest coś niezwykle ujmującego. Jest tu mądrość nienachalnie czyniąca podchody do czytelników. Izraelska pisarka tworzy fantastyczne, plastyczne i trudne do zapomnienia bohaterki, których los staje się uniwersalną metaforą i opowiada zawsze o czymś jeszcze. Ten naddatek sprawia, że precyzyjnie utkane powieści Shalev są “czymś więcej” niż pozornie może nam się wydawać. Shalev zadebiutowała - podobnie jak Olga Tokarczuk - tomem poezji. Ukazał się w 1988 roku i - sądząc po nie kontynuowaniu tej ścieżki kariery przez autorkę - nie stał się wydarzeniem przełomowym w jej życiu....

Czy Marcin Meller jest "z natury na kanapkę"? Na pewno jest do... toalety. A raczej zbiór jego felietonów pt. "Trzy puszki bobu". --- - To książka na poprawę humoru - mówi mi Meller w rozmowie, do której kierunek znajdziecie w komentarzu. - Niech czytają moje felietony, by się śmiać. Chcę poprawiać ludziom nastrój. Inna odpowiedź? Niech kupią “Trzy puszki…” do czytania w toalecie. Ja uwielbiam czytać książki z felietonami w toalecie. WSZ - Już mamy nagłówek. Marcin Meller: Napisałem książkę do toalety. MM - Proszę bardzo! W toalecie czytałem Kisiela, felietony Pereza-Reverte,...

“Moja ukochana i ja” Renaty Lis to książka wstrząsająca, a jednocześnie kojąca. Otwierająca wiele ran, ale też dająca nadzieję. Potrzebujemy więcej takich opowieści. Więcej opowieści o tym, że człowiek kocha drugiego człowieka. I to zmienia świat. - - - Choć “Moja ukochana…” ukaże się w połowie maja, to nie mogłem wytrzymać i już Wam piszę, że po prostu bardzo tej książki potrzebujecie, potrzebujecie zamówić ją sobie w przedsprzedaży, czy czekać na nią pod szyldem ulubionej księgarni. Napisałem Wam kilka tysięcy znaków o tym, co znajdziecie u Lis i dlaczego warto czekać, a teraz...

O tym, jak łatwo ciało stawało się skórą i przeistaczało w łapówkę, pisze Tomasz Patora w przejmującym reportażu o kulisach jednej z największych afer opisanych przez prasę w XXI wieku. Ołtarz w Łowiczu utonął w kwiatach. Był rok 1999, kolejna pielgrzymka “papieża Polaka” do ojczystego kraju. Kwiaty dostarczyła firma H. Skrzydlewska, potentata łódzkiego nekrobiznesu. Rok później firma Heleny Skrzydlewskiej podpisała z łódzką archidiecezja - jak pisze Tomasz Patora - bezprecedensową umowę. Zakład pogrzebowy dostał “wyłączność na przenoszenie trumien z kaplic do grobów”. Wcześniej zadanie...

Sądząc po książce Maggie Shipstead, żeby namówić czytelnika na spędzenie wielu godzin z waszą opowieścią potrzebujecie: Hollywood, Titanica, wyrazistych bohaterek, samolotów, transpłciowych rdzennych mieszkańców, prohibicji, miłości i wojny. W jednej książce. Maggie Shipstead w "Wielkim Kręgu" udowadnia, że można to wszystko zmieszać tak, by efekt był nie tylko strawny, ale wręcz byście nie mogli się od niego oderwać. (...) Wielkie książki budzą wielkie emocje, ale też obawę, którą doskonale rozumiem - że zaangażujemy swój czas w lekturę, a po kilku dniach, czy tygodniach okaże...

Fernanda Melchor. Jeśli jeszcze nie znacie, to zapamiętajcie to nazwisko! Meksykańska pisarka jest jedną z największych gwiazd literatury pokolenia wchodzącego w wiek średni*, a ”Paradajs” - czwarta książka w jej dorobku - to historia, w której od pierwszych stron wiemy, co się wydarzy. Wiemy też, że nam się to nie spodoba. I nie możemy się oderwać od lektury. “To wszystko wina grubasa, to chciałem wam powiedzieć. To wina Franca Andradego i jego obsesji na punkcie pani Marián. Polo jedynie był mu posłuszny, wykonywał jego rozkazy”. Trzy zdania, troje bohaterów i nadchodząca tragedia....

Czytając książkę Katarzyny Michalczak myślałem o tych wszystkich neuronietypowych dzieciakach, które w mojej szkole (lata 90., bezrobocie 40 proc.) pałętały się bez poczucia celu i sensu. A potem były zastraszane, bite, w domu spotykały się z pogardą. Czekano aż "debile" dorosną, by załapać dającą socjalne minimum pracę i dowegetować do końca. Albo dojść do wniosku, że koniec należy przyspieszyć. To książka ciekawa literacko jako pewien etyczny model pisania o osobach neuronietypowych. Jak wygląda prawdziwe "oddawanie głosu" i na ile kompromisów musi wtedy pójść pisarka? Myślę, że to...

“Chilijski poeta” to pełna nienachalnego humoru, przenikliwa analiza społeczeństwa czasów odbudowy po katastrofie. Powieść zabawna, ironiczna, erotyczna i przygodowa. Zdecydowanie warta waszego czasu. Początki mojej znajomości z książką Alejandra Zambry, “Chilijski poeta” nie były najłatwiejsze. Towarzyszyliśmy sobie niechętnie. A to egzemplarz zamiast pojechać ze mną na wycieczkę, zawieruszył się gdzieś między stosikiem hańby, a wstydu. A to ja, po trzydziestu stronach lektury książki, przełożonej przez Carlosa Marrodána Casasa, miałem serdecznie dość jej głównego bohatera, Gonzala i...

„Ucieczka niedźwiedzicy” to nowa książka Joanny Bator, pisarki nagrodzonej m.in. Nagrodą Literacką Nike za powieść „Ciemno, prawie noc” w 2013 roku. „Ucieczka…” tylko pozornie jest zbiorem opowiadań. Spotkacie w niej bohaterów i bohaterki, które mogliście poznać w „Gorzko, gorzko”, poprzedniej książce pisarki, ale też wiele nowych, niezwykłych postaci. Bo „Ucieczka…” wymyka się klasyfikacjom i dla czytelników jest zagadką.

Rozmawiamy o książce, ale skręcamy do życia. Bo życie przynosi takie zdjęcia:

Całość TUTAJ