Misternie skonstruowana, wciągająca, wielopoziomowa, intertekstualna… trzeba powiedzieć wprost i krótko: “Pulverkopf” Edwarda Pasewicza to powieść wybitna. Być może jedna z najlepszych, jak nie najwybitniejsza polska powieść ostatnich lat. Jeśli czekaliście i czekałyście na “wielką polską powieść”, która opowie o naszych, polskich problemach z historią i tożsamością, w której zarówno postaci męskie jak i kobiece będą napisane tak, że na długo zostaną wam pod powiekami, oto jest. Nie wiem który raz zabieram się za pisanie o powieści Edwarda Pasewicza. Rzadko zdarza się, by jakaś...

Od zbioru opowiadań Hałyny Kruk, ukraińskiej poetki debiutującej jako prozaiczka, Biuro Literackie rozpoczyna serię “Nowy europejski kanon literacki”. Mam nadzieję, że kolejne wybory wydawnictwa będą równie dobre, jak pierwszy tytuł, bo “Ktokolwiek, tylko nie ja” czyta się zachłannie w jeden wieczór. Kwarantanna Marii i jej rodziny przebiegała bez większych problemów. Dzieci przeszkadzały od rana do nocy, mąż co chwilę podjadał, a bohaterka opowieści Hałyny Kruk postanowiła obejrzeć wszystkie opery świata. - Szósty dzień kwarantanny postawił jednak zasadniczą kwestię: ktoś musi wyjść na...

„Ryby mają głos” to kilkaset stron fascynującej wyprawy pod wodę, ale też przez historię i mity. Jednocześnie to podróż, w której autorka nawet na chwilę nie zapomina, że musimy chronić ryby, bo czymże jest wymieranie tych, od których pochodzimy, jak nie zbrodnią na nas samych.

Wisława Szymborska po przeczytaniu książki Kazimierza A. Dobrowolskiego, „Jak pływają zwierzęta” przyznała, że sięgnęła po nią „tylko dla ryb, o których moja wiedza ziała dotychczas horrendalnymi lukami”. Moja wiedza o rybach również nie była przesadnie rozbudowana, a przecież wiedza pozornie niepotrzebna bywa...

Przyznawana od 1997 roku nagroda do tej pory trafiła m.in. w ręce Mariusza Szczygła, Cezarego Łazarewicza, Olgi Tokarczuk czy Joanny Bator. Rekordzistami są Wiesław Myśliwski i nasza Noblistka, którzy zdobyli dwie nagrody główne. Tokarczuk aż pięć razy wygrała plebiscyt czytelników i czytelniczek. Oprócz statuetki, zwycięzca otrzymuje 100 tysięcy złotych. Wysokość nagrody niestety od lat nie była rewaloryzowana. Co to oznacza? Krótka lekcja ekonomii - kwota 100 000 zł z roku 2000, w ubiegłym była warta 55905 zł. W tym jeszcze mniej. Tak czy inaczej, Nike wciąż pozostaje nagrodą, która...

Kto by nie chciał napisać książki, która będzie miała czternaście wydań! Ander Izagirre, pochodzący z Hiszpanii zwycięzca Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego za reportaż „Potosí. Góra, która zjada ludzi” (tłum. Jerzy Wołk-Łaniewski)

Kilka dni temu Izagirre pochwalił się w mediach społecznościowych czternastym wydaniem książki „Plomo en los bolsillos” („Ołów w kieszeniach”), w której opisał historię jednego z najsłynniejszych wyścigów kolarskich na świecie - Tour de France. Dla autora magia kolarstwa bierze się stąd, że uczestnicy wyścigu decydują się na fizyczne cierpienie w imię idei,...

Gdyby minister Czarnek był naprawdę ministrem edukacji, a nie propagandy i chaosu, książka Justyny Sucheckiej nie musiałaby powstać.

Ale ponieważ jest jak jest, to ktoś musi edukować młodych ludzi w zakresie zdrowia psychicznego. Suchecka i eksperci/ekspertki, którzy się w tej książce wypowiadają, robią to w fantastyczny, mądry, empatyczny i nieprzemądrzały sposób.

Jest zwyczaj dawania książek dzieciakom na koniec roku szkolnego. "Nie powiem ci, że wszystko będzie dobrze" to książka, którą każda osoba chodząca do późnej podstawówki czy liceum powinna dostać 1 września.

Lektura obowiązkowa też...

Dzisiaj mam dla was rozmowę z Marcinem Mellerem, który niedługo zadebiutuje jako powieściopisarz. Debiut to przygodowy, trochę obyczajowy, literatura jak to mówią "wakacyjna", nie obrażająca inteligencji czytelnika lubiącego potaplać się w cięższych klimatach. A że "Czerwona ziemia" dzieje się w Ugandzie (i Warszawie), którą poznałem kilka lat temu, to wziąłem Mellera na spytki. WSZ - Na co trzeba zwracać uwagę, pisząc o Afryce? - MM - Za „Czarny Ląd” biłbym po łapach. Podobnie jak za „słoneczną Italię” i „dżdżysty Albion”. Jeśli się osadza akcję w latach 90. i obecnych, trzeba uważać...

Zaczyna się to wszystko jak telenowela, więc jak ktoś ma pamięć do genealogii w typie “Stu lat samotności”, odnajdzie się w tej historii doskonale. Jest sobie Aethelred II Bezradny (wspaniały przydomek!) i jego żona, Emma. Mają syna Edwarda, który żyje na wygnaniu w Normandii po tym jak duński król Swen i jego syn, Kanut zajęli Anglię. Umiera Aethelred i Emma postanawia wyjść za Kanuta, czyli największego rywala swojego byłego męża. Rodzi im się Hardekanut. Umiera tatuś (Kanut) i jego syn na dwa lata zostaje królem Anglii. Szybko umiera, a na scenę wraca Edward. Z pomocą earla Wesseksu...

Prequel „Kubusia Puchatka”? Proszę bardzo! Mogę czytać prequel, sequel i nowe części, dopóki jest to robione z szacunkiem dla oryginału i w dobrym przekładzie. „Był sobie miś” Jane Riordan w przekładzie Michała Rusinka spełnia wszystkie te warunki. --- Kubuś narodził się w 1926 roku. Świat trochę się od tego czasu zmienił, co jest truizmem, ale jednak warto sobie uświadomić, że sympatyczne stworki z opowiadań brytyjskiego pisarza mają za sobą bardzo intensywny wiek. I choć wciąż pojawiają się nowi bohaterowie (i - na szczęście - bohaterki) dziecięcej wyobraźni, to lubiący miodek...

„Najdłuższe czasy” Wołodymyra Rafiejenki to powieść, w której realizm przeplata się z brutalną, miejscami groteskową fantazją, co jest chyba najtrafniejszym sposobem na opisanie tego, co dzieje się w kraju ogarniętym wojną.

Akcja książki Wołodymyra Rafiejenki (tłum. Marcin Gaczkowski i Anna Ursulenko) dzieje się w mieście Z, które łatwo połączyć z Donieckiem, choć pewne różnice występują. Podstawową z nich jest to, że z pewnością wokół Doniecka nie ma wielkich stonek pożerających uciekających mieszkańców. Są inne, rosyjskie insekty.

Rafiejenko rozlicza się nie tylko z wieloletnią wojną w...