To nie tylko ludowa historia Polski opowiadana przez fotografie i ich historie, ale też jeden z najwybitniejszych polskich esejów o samej fotografii. I o polskiej historii XX wieku. Zacznijmy od „białego misia”. Dla tych, co myślą, że zdjęcia z „białym misiem” przyszły do nas z dalekiej Syberii, mam niespodziankę. Otóż nic bardziej mylnego. „Biały miś” po raz pierwszy pojawił się w Berlinie, na początku lat 20. XX wieku. To wtedy miejscowe ZOO sprowadziło dwa niedźwiedzie polarne, a by reklamować odwiedzanie ich wybiegu, przed wejściem do ogrodu stanął mężczyzna przebrany w strój...

Dzień przed wręczeniem PASZPORTÓW POLITYKI spotkamy się z nominowaną do tej nagrody AGNIESZKĄ PAJĄCZKOWSKA, autorką niezwykłych eseistycznych książek o fotografii i życiu społecznym: WĘDROWNY ZAKŁAD FOTOGRAFICZNY i NIEPRZEZROCZYSTE. Wieczór prowadzi Wojtek Szot.

Książka Roku Zdaniem Szota to… “Rumowiska” Wita Szostaka, wyd. Powergraph. *** Laudacja: “Żal, że powieść można zacząć tylko raz”, stwierdza w pierwszym zdaniu narrator powieści Szostaka. Zacząć pisać, czy czytać? Powieść dla Szostaka jest procesem, działaniem w które zaplątani są autor i jego czytelnicy. “Opowieść - stwierdza osoba mówiąca w “Rumowiskach” - jest ciągłym zaczynaniem od nowa”. Wit Szostak po raz kolejny przypomina nam, że literatura to coś więcej, a książka może być jak relikwia, wokół której zbierają się wierni. W “Rumowiskach” zachwyca i fascynuje mnie...

Oto Ona i Oni. Grzegorz Bogdał, Agnieszka Pajączkowska i Jacek Świdziński nominowani do Paszportów "Polityki"!!! Wielkie brawa! (Jacek jest pierwszym w historii autorem komiksów nominowanym do Paszportów!)

Więcej TUTAJ

Już jutro dowiemy się kto zostanie nominowany do Paszportów “Polityki”. Od 2017 roku mam zaszczyt być wśród osób wskazujących osoby do tychże nominacji. Moje tegoroczne wskazania to… Agnieszka Pajączkowska Za jeden z najbardziej niezwykłych projektów artystycznych, który łączy literaturę i sztuki wizualne z namysłem socjologicznym i kulturoznawczym. Pajączkowska od wielu lat przybliża nam fotografie i jej konteksty, a w „Nieprzezroczystych” przypomniała, że wciąż za mało uwagi poświęcamy prywatnej praktyce fotograficznej, szczególnie w badaniach nad współczesną historią grup...

To już ten czas! Czas na słowo "prezent"! Przed nami czas kalendarzy adwentowych, podsumowań roku i list wszystkiego. Nie inaczej będzie tutaj - przed nami zestawienia najciekawszych książek zagranicznych, największe rozczarowania, tradycyjna “książka roku” oraz kilka porad prezentowych. Zaczynamy zatem od rozważań na temat literatury i prezentów, bo przecież nie wymyślono lepszego prezentu niż książka. *** - Kup mi, tatulu, piórko Finista Jasnego, cud-sokoła - zażyczyła sobie najmłodsza córka pewnego wdowca. A brwi miała sobole, oczy sokole, włosy bujne i złote, w długą...

“Monidło mogło oznaczać nobilitację, symboliczny awans, dawać poczucie, że się wreszcie zasługuje na obraz malarski - unikalny i piękny - na coś, czym można dodać sobie znaczenia, co pomaga fantazjować o lepszym poziomie życie”, pisze Agnieszka Pajączkowska w książce o chłopskiej fotografii.

Kto z Państwa ma w domu monidła dziadków, albo rodziców? A może ktoś ma swoje? Monidło, podobnie jak drukowane “święte” obrazy były honorowymi ozdobami chłopskich chat w XX wieku, a i pewnie niektóre dotrwały do naszej codzienności. Warto spojrzeć na nie jako dokumenty epoki, opowieść o aspiracjach,...

Czyżby Agnieszka Pajączkowska napisała najlepszą książkę o chłopach i chłopkach? Nie mogę tego wykluczyć. Premiera książki "Nieprzezroczyste. Historie chłopskich fotografii" już za kilka dni, a w moim miejscu pracy przeczytacie dzisiaj duży tekst o tej fascynującej książce. Mój tekst, oczywiście. *** Agnieszka Pajączkowska, fotografka (za którą się nie uważa), kulturoznawczyni i animatorka kultury odnajduje historie dziesiątków chłopów i chłopek, których pasjonowała fotografia. Nie interesują jej fotografie „etnograficzne", wykonane przez przyjeżdżające z miasta fotografa, ale...

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota)

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota)

O jednym z najciekawszych w ostatnich latach projektów interdyscyplinarnych wychodzących od fotografii, rozmawialiśmy w Kutnie na Festiwalu na Faktach. Zacinamy się gdzieś tak do 3 minuty, później juz jest dużo sprawniej.