Posty o gatunku literackim: proza obca

Czytaj post
Znak, Jacek Dehnel, William Faulkner

[RECENZJA] William Faulkner, "Gdy leżę, konając", tłum. Jacek Dehnel

Książka wirtuozerska, majstersztyk, w którym nie ma zbędnych słów. Wielkie dzieło, w którym można zatopić się na kilka wieczorów. Nowy przekład Jacka Dehnela wzbudza kontrowersje samą zmianą tytułu, ale była ona konieczna, o czym za chwilę kilka słów napiszę. Co tu się wyczynia? To pytanie towarzyszy czytelnikowi powieści Faulknera od pierwszego jej zdania. "Jewel i ja wracamy z pola, idąc ścieżką gęsiego". Kim jest Darl, narrator pierwszego fragmentu "Kiedy leżę, konając"? Co się dzieje w szopie, z której dochodzi dźwięk piły Casha? I dlaczego "Addie Bundren nie mogłaby sobie...

Czytaj post
Gazeta Wyborcza, Enid M. Barraud

[GAZETA WYBORCZA] "Ta historia wciąga i zachwyca. Ile jej podobnych skrywają pamiętniki, po które nikt nie sięga?"

Ta historia mnie zachwyciła. 

Jest rok 1939. Rozczarowana życiem urzędniczki w agencji ubezpieczeniowej pisarka Enid M. Barraud, wyjeżdża z Londynu i dołącza do Kobiecej Armii Ziemi. 

Celem tej, stworzonej przez brytyjski rząd organizacji, była pomoc rolnikom. Gdy w kwietniu 1939 r. uruchomiono pobór do wojska, zostali oni bez rąk do pracy. Pomóc miały kobiety. Niektóre - jak Barraud - zgłosiły się na ochotniczki. Inne zostały skierowane do pracy na roli przez państwo. W 1944 r. 80 tys. kobiet pracowało na angielskich polach, by pomóc wykarmić walczący kraj.

Co trzecia z nich nigdy nie...

Czytaj post
Empik, Książka Tygodnia, Pasje, Hwang Sok-yong, Dominika Chybowska-Jang

[KSIĄŻKA TYGODNIA] Hwang Sok-yong, "Księżniczka Bari", tłum. Dominika Chybowska-Jang

Macie „swoich” pisarzy? Takich, których odkryliście przypadkiem, zupełnie nie zachęcani nachalnym marketingiem? I dziwicie się, że wasi znajomi nie mają o nich pojęcia? Ja takiego mam. Jest nim Hwang Sok-yong, koreański pisarz, który choć jest wydawany w Polsce od ponad dziesięciu lat, to wciąż nie przebił się do powszechnej świadomości. (...) Hwang jest twórcą na opak - jego opowieści wydają się proste, zwyczajne, czasem wręcz jakby były baśniami napisanymi dla młodszego czytelnika. Ale gdy już wejdziemy w opowieść, zadomowimy się w jego świecie, wkraczamy w świat niemal...

Czytaj post
Znak, Anna Gralak, Jennifer Egan

[RECENZJA] Jennifer Egan, "Domek z piernika", tłum. Anna Gralak

Nie ma co ukrywać - zmęczyła mnie ta powieść. Ale zmęczyła tak, jak lubię. Jennifer Egan w "Domku z piernika" (tłum. Anna Gralak) prowadzi nas kilkoma ścieżkami, które przecinają się w zaskakujących momentach. To z pewnością jedna z ciekawszych powieści inspirowanych światem mediów społecznościowych i sieci, które dzięki nim tworzymy. Bix Bouton w 2010 roku tworzy aplikacje, które na nowo definiują świat wirtualny. Otóż - przy niewielkim wysiłku - możemy poznać świadomość niemal każdego, kogo zapragniemy. Sztandarowymi produktami Mandali są “Poznaj Swoją Podświadomość”, która pozwala na...

Czytaj post
Muza, Gabriel Garcia Marquez, Gazeta Wyborcza, Carlos Marrodán Casas

[GAZETA WYBORCZA] "Jedni mówią: arcydzieło, drudzy - nie powinna być wydana. Spór o "nową" powieść Garcii Marqueza"

Już 27 marca w księgarniach znajdziecie nową powieść Gabriela Garcii Marqueza!

Czy "Widzimy się w sierpniu" będzie - jak chcą synowie - nową odsłoną twórczości Gabriela Garcii Marqueza, czy jednak tylko przykładem na lekcje etyki?

Niemal rok temu świat obiegła wiadomość o nowej książce Gabrieli Garcii Marqueza. Zmarły w 2014 roku kolumbijski pisarz, autor m.in. "Stu lat samotności", pozostawił po sobie pięć wersji rękopisu nieukończonej powieści.

Istnienie "En Agosto Nos Vemos", czyli "Widzimy się w sierpniu", nie było tajemnicą. Już w 2014 roku, kilka dni po śmierci Garcii Marqueza, Cristobal...

Czytaj post
Filtry, Megan Nolan, Katarzyna Makaruk

[RECENZJA] Megan Nolan, "Zwykłe ludzkie ułomności", tłum. Katarzyna Makaruk

Powieść o “zwyczajnie nieszczęśliwej rodzinie”. Pełna ostrożnie dawkowanych emocji, rozważna i współczująca, a przy tym nie ckliwa. Nolan pod pozorem sensacyjnej, kryminalnej historii, sięga po wciąż nieopowiedzianą historię klasy robotniczej. I robi to w doskonałym literacko stylu. *** “Cała tajemnica tkwi w tym, że jesteśmy rodziną, zwyczajną rodziną, zwyczajnie nieszczęśliwą, tak jak twoja”, mówi Carmel, jedna z bohaterek “Zwykłych ludzkich ułomności” Megan Nolan, namolnemu dziennikarzowi, który liczył na to, że ujawni mroczne mechanizmy, które doprowadziły do tragedii. Tragedia,...

Czytaj post
W.A.B, Empik, Pasje, Brigitte Giraud

[KSIĄŻKA TYGODNIA] Brigitte Giraud, "Żyć szybko", tłum. Dorota Malina

Nagrodzona Goncourtami, najbardziej prestiżową francuską nagrodą literacką, proza Brigitte Giraud to poruszająca wyprawa w przeszłość, podczas której będziemy przyglądać się przypadkom. I zastanawiać nad tym, co by było gdyby. Francuska pisarka zaprasza nas na obchód swojego życia. Warto przyjąć to zaproszenie. *** Czasu nie cofniemy. Mądrość to aż nadto oczywista. Jednak czasem, w wyjątkowych okolicznościach, wyobrażamy sobie, jak wyglądałoby nasze życie, gdyby wydarzenia potoczyły się inaczej niż w rzeczywistości. Jeśli życie składa się z ciągu przypadków, to jak by się ułożyło,...

Czytaj post
Bohdan Zadura, Serhij Żadan, Michał Petryk, Gazeta Wyborcza, Adam Pomorski, Aneta Kamińska, Andrij Lubka, Wiktoria Amelina, Tomasz Pierzchała, Paulina Ciucka, Lina Kostenko, Wołodymyr Wakulenko, Ija Kiwa, Centrum Mieroszewskiego, Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu

[GAZETA WYBORCZA] ""Cicho. Żołnierze mówią, że to niepokojące". Ukraińcy piszą o wojnie"

Gdy wiedział, że koniec jest bliski, notatki zakopał w ogródku pod wiśnią. Ojcu powiedział: - Kiedy nasi przyjdą, oddaj to im. Kilka tygodni później, gdy już nie było go wśród żywych, przyszła kobieta i wykopała dziennik. "Wse bude Ukrajina! Wierzę w zwycięstwo!" - brzmiał ostatni wers. To nie jest scenariusz filmu wojennego, to rzeczywistość za naszą wschodnią granicą. On - Wołodymyr Wakulenko, popularny w Ukrainie pisarz dla dzieci. Ona - Wiktoria Amelina, młoda gwiazda ukraińskiej poezji. Jego ciało zostało znalezione w iziumskim lesie w grobie oznaczonym numerem 319. Ona zmarła...

Czytaj post
Czarne, Maciej Świerkocki, Gazeta Wyborcza, Breece D'J Pancake

[GAZETA WYBORCZA] "Największy pisarz, o którym nigdy nie słyszeliście. Zachwyca się nim Ameryka, teraz pora na Polskę"

- Jest to po prostu najlepszy i najbardziej szczery pisarz, jakiego kiedykolwiek czytałem - pisał o nim Vonnegut. Breece D'J Pancake to jeden z tych twórców, o których pisze się “najlepszy pisarz, którego nikt nie zna”. Na szczęście, dzięki serii wydawnictwa Czarnego, “Trylobity” w końcu po polsku! *** Urodził się w Wirginii Zachodniej w miasteczku Milton, które stanie się scenerią jego opowiadań. Był rok 1952, Stany Zjednoczone dopiero zaczynały się wydostawać z kryzysu lat 40. W dzieciństwie Breece miał spędzać wiele czasu ze starszymi ludźmi oraz w jadłodajniach dla bezdomnych....

Czytaj post
Jan Kraśko, Agora, S.A. Cosby

[RECENZJA] S.A. Cosby, "Kolczaste łzy", tłum. Jan Kraśko

To powieść, która bierze krótki rozbieg i przez ponad trzysta stron pędzi nie oglądając się za siebie. S.A. Cosby rozrzuca gęsto trupy i czasem gubi logikę wydarzeń, ale nie można mu odmówić jednego - pisze wciągająco, a fabuła, którą opowiada, wymyka się ze stereotypów i daje do myślenia. “Kolczaste łzy” niespodziewanie przykuły moją uwagę i - ostatniego wieczoru lektury - nie pozwoliły łatwo zasnąć. Isiah i Derek są udanym małżeństwem. Mają córeczkę (aż chciałoby się dodać “uroczą”, bo przecież córeczki w takich opisach zawsze są “urocze”), wspólny dom i starych, którzy próbowali...