Dzisiaj jesteśmy z Kacprem Pobłockim w drukowanej "Gazecie Wyborczej".

Ciekawie łączy się opowieść w wywiadzie z aktualnymi wydarzeniami, ale to sobie Państwo sami dopowiedzą.

---

Dedykujesz „Chamstwo" kobietom ze swojej rodziny. Czego od nich się dowiedziałeś?

– Dzięki babci od strony ojca poznałem historię rodziny Pobłockich, kaszubskiej szlachty. Mimo że szlachty formalnie w PRL-u nie było, mój dziadek traktował swoją żonę jak służącą. Gdy w latach 80. przyjeżdżałem do nich na wakacje, babcia po podaniu do stołu siadała na taborecie przy zlewie. I czekała, nie jadła z nami. Gdy nakładała mu...

W te wakacje dobrze się wybrać z Piotrem i Olą do Ukrainy w podróż "romantika".

Piotra Mareckiego pomysł na literaturę może drażnić. Oto jedzie sobie facet przed siebie i - pozornie - w centrum opowieści stawia samego siebie. Pisze co robi, co fotografuje, na co patrzy, co pije, je, relacjonuje kolejne “instastorki”, wizyty w aptece. Dowiadujemy się nawet o tym, jaki napis jest na jego termosie. Takie “życiopisanie” tylko, że w dobie mediów społecznościowych. W “Polsce przydrożnej” Marecki dzięki przyjętej metodzie portretował kraj awansu społecznego, w którym wciąż jego wyznacznikami są...

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota)

edni czytają książki dopasowane do pory roku, inni - latem szukają w literaturze ochłodzenia, a zimą upału i co najwyżej "Pożegnania z Afryką". Jestem w tej drugiej drużynie, która w skwarze wyprawia się na antarktyczną wędrówkę, oczywiście kursując pomiędzy prysznicem a przegrzanym pokojem, i dlatego wielką przyjemność sprawił mi fakt, że "Cyrk rodzinny" zaczyna się od wspaniałego opisu kasztanów. Kasztan, jak pisze niezwykle piękną frazą Danilo Kiš, "spada bez najmniejszego wiatru, sam z siebie, jak gwiazda - z zawrotną szybkością". I od razu znika upalne lato, ciało zapomina o zmęczeniu,...

Dzięki nominacji do Nike wróciłem do "Kajś" Zbigniewa Rokity i napisałem kilka refleksji na temat tej książki, która powinna być lekturą obowiązkową. Polecam się. TU CZYTAJ

Finalistki tegorocznej edycji Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego to... - Jessica Bruder, “Nomadland. W drodze za pracą”, tłum. Martyna Tomczak, Czarne. - Eliane Brum, “Kolekcjoner porzuconych dusz. Reportaże z Brazylii”, tłum. Gabriel Borowski, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego. - Jelena Kostiuczenko, “Przyszło nam tu żyć. Reportaże z Rosji”, tłum. Katarzyna Kwiatkowska-Moskalewicz, Czarne. - Karolina Sulej, “Rzeczy osobiste. Opowieść o ubraniach w obozach koncentracyjnych i zagłady”, Wydawnictwo Czerwone i Czarne. - Matilda Voss Gustavsson, “Klub. Seksskandal w...

Naczytałem się reportaży, że aż mi się ulewa. Ale za to napisałem wam dlaczego warto czytać (poza fragmentem, którego nie warto) książki nominowane do Nagrody im. Kapuścińskiego.

Więcej TUTAJ

Tegoroczna edycja Literackiej Nagrody NIKE jest wyjątkowa, bo nagroda obchodzi właśnie ćwierćwiecze. Kto ma szansę na zostanie 25 laureatem bądź laureatką NIKE?

Rozczarowanie jest uczuciem wpisanym w każdy wybór jurorów konkursów i plebiscytów literackich. Nie inaczej jest w tym roku z Nagrodą Nike.

Bardziej niż to, kogo nominowano, zwraca uwagę to, kogo pominięto. Nie ma wśród nominowanych gigantów polskiej sceny literackiej - Szczepana Twardocha, którego „Pokora” to - moim zdaniem - najlepsza powieść śląskiego pisarza, Olgi Tokarczuk, której „Czuły narrator” był jedną z najlepiej...

Pobłocki w "Chamstwie" pisze z dezynwolturą, emocjonalnie i dramatycznie łącząc eseistyczny i polemiczny zapał z niezwykle ciekawą propozycją redefinicji podstaw naszej kultury i historii. Budzi kontrowersje i oskarża (nie)świętych, a wszystko po to, byśmy spróbowali spojrzeć inaczej na samych siebie. Świetna literacko, intrygująca książka. --- Tadeusz wczesną porą, jeszcze przed wschodem słońca ruszył na łowy. Ubrał się w strój myśliwski, wziął psa i ruszył nad jezioro. Pies szczeknął. Ulana krzyknęła. Żona garncarza, “prosta wieśniaczka” wyróżniała się urodą. Nad jezioro wybrała...

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota)