Znamy dziesięć tytułów*, spośród których wybrane zostanie piątka finalistów Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego! Oto oni/one! 1. Matthieu Aikins, "Nadzy nie boją się wody. Reportaż o ucieczce przed wojną", przeł. Tomasz Macios, wyd. Znak 2. Anna Bikont, "Cena. W poszukiwaniu żydowskich dzieci po wojnie", wyd. Czarne 3. Urszula Chylaszek, "Kanska. Miłość na Wyspach Owczych", wyd. Wydawnictwo Poznańskie 4. Anna Goc, "Głusza", wyd. Dowody na Istnienie 5. Elizabeth Kolbert, "Pod białym niebem. Natura przyszłości", przeł. Jakub Jedliński, wyd. Wydawnictwo Filtry 6. Christina...

- Patodeweloperka przebiła sufit - mówi Łukasz Drozda, autor książki "Dziury w ziemi". - Powszechnie wiadomo, co znaczy to słowo. Nie dotyczy to tylko bąbelka osób czytających książki Mencwela, Piątka czy Springera. Jako naukowiec mam skłonność do zajmowania się projektami, których wyjaśnienie postronnym osobom zajmuje mi często dużo czasu. O czym jest moja książka, mówi już sam tytuł. --- Budujemy na działkach zaplanowanych pod to, by pług mógł na nich zawrócić, a nie człowiek mieszkać. O tym, czym jest patodeweloperka, opowiada ekspert Łukasz Drozda. "Patodeweloperka to realny...

Nie nadrabiałem. Postanowiłem odpocząć od czytania i zająć się… redagowaniem. Work-work balance osiągnięty. Ale jednak przeczytałem kilka książek przez te dwa tygodnie i będę relacjonował. Zaczynamy od “Na ziemi Izraela” Amosa Oza, który to reportaż miał już w Polsce jedno wydanie, ale był przekładany z angielskiego (przez Monikę Czerniewską). Teraz dostajemy przekład z hebrajskiego oryginału.

Jest końcówka 1982 roku. Niemal czterdzieści lat temu Amos Oz, znany już pisarz i dziennikarz postanowił porozmawiać z tymi, którzy są “na nie”. Z przeciwnikami nowoczesności, z tymi, co przeciw...

Czas na TOP 10 najciekawszych dla mnie książek zagranicznych. Zagraniczną książką roku wybrałem powieść Mohameda Mbougara Sarra, "Najskrytsza pamięć ludzi" (tłum. Jacek Giszczak, wyd. Cyranka), a co jeszcze znalazło się w 10? I dlaczego? Oraz jakie inne pozycje były warte wyróżnienia? Wszystko to znajdziecie jak klikniecie na kierunek zwiedzania podany w komentarzu. A tu jeszcze krótka opowieść. --- Obyś nie żył w aż tak ciekawych czasach, chciałoby się sparafrazować popularne powiedzenie. Rok 2022 zapamiętamy jako ten, w którym wojna - pojęcie dotąd jednak dość abstrakcyjne -...

Nie był to trudny wybór. Książka Roku Zdaniem Szota to… “Ten się śmieje, kto ma zęby” Zyty Rudzkiej, wyd. W.A.B. -- Czas na laudację. Mówią, że pisze “po zyciemu” i “rudzko”. I to jest komplement, którego można zazdrościć, choć to uczucie warte powściągania. Każde zdanie poddaje obróbce skrawaniem. W ruch idą wiertarki, piły, nożyce i gilotyny. Szlifierkę stosuje niechętnie. Lubi chropowatość języka, rytm i melodię, chwilami śpiewną podwórkową nutę przechodzącą w rykoświstąkanie dziadowskiej ballady. Monolog fryzjerki męskiej Wery, powołanej do życia przez Zytę Rudzką, to...

Czas na podsumowania, podziękowania i dobre myśli o przyszłości (jak ktoś potrafi, ja się staram). Ostatnie dni spędziłem na doczytywaniu i sprawdzaniu, czy z wielkiej sterty książek zgromadzonych koło łóżka wygrzebię jeszcze jakąś, która przyjemnie mnie zaskoczy i wciągnie. Jutro najważniejsze dla mnie podsumowanie - polskiej literatury. Po co podsumowania? Choćby po to, by docenić osoby, które napisały książki wybitne, wciągające i opowiadające coś nowego o świecie, lub w nowy dla nas sposób. Polska literatura nieprzesadnie kombinuje z formą i językiem, ale zdarzają się dzieła w tym...

Furlong to dawna miara długości. Jeden furlong to niewiele ponad 200 metrów. Furlong to także nazwisko bohatera tej niewielkiej, acz niezwykle bogatej w znaczenia, noweli irlandzkiej pisarki Claire Keegan. Przełożona przez Krzysztofa Cieślika historia to współczesna “Opowieść wigilijna”, pełna biedy i smutku, ale też nadziei, że są jeszcze wśród nas ludzie o “ludzkich” odruchach. Choć czyta się “Drobiazgi takie jak te” szybko, to obrazy stworzone przez irlandzką pisarkę zostają z nami na długo. Ma ona niezwykły talent do plastycznego opisywania świata, przy jednoczesnej skłonności do...

- Grenlandia nie jest moim domem. Żal mi Grenlandczyków - mówi bohater jednej z książek Niviaq Korneliussen. I dodaje: - Wstyd być Grenlandczykiem. Ale ja też nim jestem. Nie potrafię śmiać się z Duńczykami. Mam dla Was dzisiaj tekst o jednej z najciekawszych młodych pisarek, której - szczęśliwie - obie książki znajdziecie w księgarniach w przekładzie Agaty Lubowickiej. --- Stek z cebulą i sosem pieczeniowym - to zdaniem Aleqi Hammond, byłej premierki Grenlandii, najlepsze rzeczy, które poznała dzięki Danii. Hammond zaskakiwała swoimi wypowiedziami duńskie media, wyrażając...

O książce "Zaklinanie węży w gorące wieczory" rozmawiają Małgorzata Żarów (autorka) oraz Bartłomiej Pasiak. Wszystko w ramach cyklu "Debiuty" pod kuratelą Wojtka Szota w Staromiejskim Domu Kultury w Warszawie. Zapraszamy!

Zostać i walczyć? Ale czy można walczyć z mężczyznami, którzy ustalają reguły menonickiego świata i dbają o to, by kobiety nie miały kontaktu z tym, co poza wspólnotą?

W końcu kobietom z Mołocznej nie udało się uchronić swoich córek i samych siebie przed przemocą i gwałtami. Czy nie boją się, że ich synowie staną się takimi samymi potworami, jak ich ojcowie?

A co z wiarą, której naczelną zasadą jest pacyfizm? Jak mówi Agata, jedna z bohaterek powieści Miriam Toews, “Głosy kobiet” (tłum. Kaja Gucio), znalezienie się w stanie wojny przemieniłoby Mołoczna w “pole bitwy”, a wtedy kobiety stałyby...